Donderdag was ‘n seremoniële sabbat?
WKT1: Woensdagkruisigingsteorie: kursief.
WKT2: Woensdagkruisigingsteorie: kursief.
VKS1: Vrydag kruisiging Sondag opstanding: kursief.
VKS2: Vrydag kruisiging Sondag opstanding: kursief.
DKS: Donderdag was kruisigingsdag: Verdana.
Skrif: “geonderstreep”
WKT1:
Vandag is Sondag die rusdag van
die kerk, en van kleins af word almal geleer dat dit is hoe ons vandag die
Vierde Gebod onderhou. My Graad Een onderwyseres het selfs die bewering gemaak
dat Sondag die sewende dag van die week is! En asof iemand by haar kers
opgesteek het, word daar toenemend deesdae kalenders gedruk, wat inderdaad
Sondag as die sewende dag aandui. In die kerke word daar egter volgehou dat
Sondag die eerste dag van die week is, en die Bybels word selfs deesdae so
vertaal. Waar in die ou Bybel gestaan het die eerste dag van die week,
staan in die nuwe Bybel Sondagmôre (Matt. 28:1). Deur die Judees/Joodse
onderhouding van die Sabbat, omdat hulle die Nuwe Testament verwerp, weet ons
vandag dat Saterdag wel die sewende dag van die week is, en dat dit die dag is
wat deur die Wet vereis word as die Sabbatdag. Maar nou beweer die kerke dat
Yahshua op die eerste dag van die week opgestaan het, en daarom hou die Christelike
kerk die Sabbat op Sondag. Daardie praktyk wil ek dan weerlê, want dit is
nie wat die Skrif leer nie. Wanneer het Yahshua opgestaan?
Mark. 18:1 2. "En toe die Sabbat verby was, het Miriam Magdalena en
Miriam, die moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom te gaan salf.
En baie vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle by die
graf."
Luk. 23:54 56. "En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat
wou aanbreek. En die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook
gevolg en die graf gesien en hoe sy liggaam neergelê was. Daarop het hulle
teruggegaan en speserye en salf berei en op die Sabbat gerus volgens die
Gebod."
Hieruit blyk dit duidelik dat daar van twee verskillende Sabbatte gepraat word.
Die vroue het eers die speserye gekoop toe die Sabbat verby was, maar op die
dag van voorbereiding het hulle die speserye gaan berei, sodat hulle op die
Sabbat kon rus. Wat het hier gebeur? Onthou dat Yahshua tydens die
voorbereiding op die Pasga gehang het aan die vloekpaal (vergelyk Joh. 18:39 e.v.).
Die dag van daardie Sabbat was groot (Joh. 19:31), en gevolglik nie die gewone
weeklikse Sabbat nie. In die Nuwe Testament word die feesdae ook Sabbatte
genoem. Yahshua was dus in die graf weggelê voordat die eerste dag van
Ongesuurde Brode sou aanbreek. Toe, ná daardie Sabbat, het die vroue die
speserye gaan koop, dit berei, en toe gaan rus op die weeklikse Sabbat. Dit kon
nie anders wees nie, want hulle kon mos nie die speserye berei voordat hulle
dit gaan koop het nie. Hieruit blyk dit dan dat die eerste dag van Ongesuurde
Brode op 'n Donderdag moes val, sodat die volgende dag, wat ook die dag van
voorbereiding vir die weeklikse Sabbat was, op 'n Vrydag kon val, want Saterdag
is mos die Sabbat. Dit korrespondeer dan ook met die volgende Woorde:
Matt. 12:40. "Want soos Jona drie dae en drie nagte in die buik van
die groot vis was, so sal die Seun van Adam drie dae en drie nagte in die hart
van die aarde wees."
Die kerke se Vrydagmiddag tot Sondagmôre teorie klop geensins met hierdie
Teksgedeelte nie. In daardie tydperk
Ook die kwessie van die vertaling: die eerste dag van die week is onder
verdenking. In die Griekse Teks word Sabbaton (Strong=s 4521 G) gebruik,
wat ook maar Sabbat is. Daar word aangevoer dat wanneer die term in die
meervoud voorkom, dan beteken dit week, maar dit is maar 'n afleiding.
Wat wel in aanmerking geneem moet word, is dat die tydperk tussen die Pasga en
die fees van die Weke sewe Sabbatte insluit, en dat daardie tydperk die
Sabbatte genoem word. Hieruit leer ons dat selfs die term die fees van
die Weke ook verkeerd is. Dit is die fees van die Sabbatte! En
daarom word die meervoudige term gebruik in die Opstandingsverhaal. Daar moet
lees: "eerste van die Sabbatte." Dit verwys dus na die eerste
weeklikse Sabbat, in die reeks van sewe Sabbatte binne daardie spesifieke
tydsverloop. Soos die terme "mens" en "Jood" het die term
"week" ook nie regtig bestaansreg nie, en gebruik die kerke dit om
verwarring te saai. Die Teksgedeeltes wat daardeur geraak word, tesame met die
regstellings, om dit reg te verstaan, dui ek hier:
1.Matt. 28:1. En laat na die Sabbat toe dit begin lig word, teen die eerste
dag van die week, kom Miriam Magdalena en die ander Miriam om na die graf
te gaan kyk.
REGSTELLING: En laat na die Sabbat, met die verandering van lig, teen die
eerste van die Sabbatte, kom Miriam Magdalena en die ander Miriam om na
die graf te gaan kyk.
2.Mark. 16:2. En baie vroeg op die eerste dag van die week, net
na sonop, kom hulle by die graf.
REGSTELLING: En baie vroeg op die eerste van die Sabbatte, net na die
verandering van lig, kom hulle by die graf. (Met die Sabbat in Mark. 16:1 word
die eerste dag van Ongesuurde Brode bedoel, terwyl die Sabbat in vers 2 dui op
die weeklikse Sabbat).
3.Mark. 16:9. En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste dag van
die week, het Hy eers verskyn aan Miriam Magdalena, uit wie Hy sewe duiwels
gedryf het.
REGSTELLING: En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste van die Sabbatte,
het Hy eers verskyn aan Miriam Magdalena, uit wie Hy sewe duiwels gedryf het.
4.Luk. 24:1. En baie vroeg in die môre, op die eerste dag van die
week, het hulle en ander saam met hulle by die graf gekom ....
REGSTELLING: En baie vroeg met die verandering van lig, op die eerste van
die Sabbatte, het hulle en ander saam met hulle by die graf gekom.
5.Joh. 20:1. En op die eerste dag van die week, kom Miriam
Magdalena vroeg, terwyl dit nog donker was, by die graf ....
REGSTELLING: En op die eerste van die Sabbatte, kom Miriam Magdalena
vroeg, terwyl dit al donker geword het, by die graf ....
6.Joh. 20:19. En toe dit aand was op die eerste dag van die week,
en die deure waar die dissipels vergader het uit vrees vir die Judeërs gesluit
was ....
REGSTELLING: En toe dit aand was op die eerste van die Sabbatte, en die
deure waar die dissipels vergader het uit vrees vir die Judeërs gesluit was
....
7.Hand. 20:7. En op die eerste dag van die week, toe die
dissipels vergader het ....
REGSTELLING: En op 'n Sabbat, toe die dissipels vergader het ....
8.1 Kor. 16:2. Op elke eerste dag van die week moet elkeen van
julle self opsy sit
REGSTELLING: Op elke Sabbat moet elkeen van julle self opsy sit ....
Enkele opmerkings is nodig. In die Evangelies het die vertalers dit laat lyk
asof die graf telkens besoek was vroeg in die oggend. Dit was egter telkens
vroeg in die aand gewees. Die begrip die verandering van lig beteken as
dit skemer word, hetsy in die oggend of in die aand, en aangesien hulle van
aand tot aand die Sabbat gehou het (Lev. 23:32), sou vroeg na die Sabbat
beteken vroeg in die aand. In Joh. 20 kom die begrip duidelik tot sy reg, want
hulle was vroegaand by die graf (vers 1), en Yahshua het laataand by die
dissipels aangesluit (vers 19). Hy kon tog nie op die aand voordat Hy die
volgende môre sou opstaan, aan hulle verskyn het nie. Hy het vroeër daardie
middag opgestaan, en vroegaand was die graf reeds leeg. Dit behoort nou vir
enigeen duidelik te wees dat ons niks te doen het met die kerke se eerste dag
van die week nie. Ons Sabbatdag is nogsteeds die sewende dag, en ons moet dit
in ere herstel, want dit is 'n teken van die Verbond. En vir ons geld
nogsteeds die Woorde van Yahweh deur sy Profete:
Jes. 58:13 14. As jy jou voet terughou van die Sabbat om nie jou sake op
my heilige dag te doen nie, en as jy die Sabbat 'n verlustiging noem en die
heilige dag van Yahweh hooghou; en as jy dit eer deur nie jou gewone gang te
gaan nie, nie geleentheid vir jou sake soek of ydele taal spreek nie; dan sal
jy jou verlustig in Yahweh, en Ek sal jou laat ry oor die hoogtes van die aarde
en jou laat geniet die erfdeel van jou vader Jakob; want die mond van Yahweh
het dit gespreek.
Eseg. 20:11 12. En Ek het hulle my insettinge gegee en my verordeninge
aan hulle bekend gemaak, wat die adamiet moet doen, dat hy daardeur
Laat ons dus gewaarsku wees! Die Sabbat, asook die Sabbatsjare en Jubeljare, is
nogsteeds van toepassing vir ons om te onderhou. Die Sondag oftewel die eerste
dag van die week is deur die Pous van Rome ingestel, en hulle roem daarop dat
die Protestante nogsteeds onder die gesag van die Pous staan, as hulle die Pous
se dag vereer!
VKS1:
As jy jouself onder 'n
sabbatwet wil sit, maak seker dat jy jouself dan sommer behoorlik onder elke
wet in die wetboeke van Moses sit. En
onthou dan sommer om die bloed van Jesus op die kruis te vertrap terwyl jy dit
doen, want as jy onder die wet is, is jy verseker nie onder die nuwe verbond
nie, en beteken Jesus se kruisiging vir jou absoluut niks nie!
WPS1:
Baie gewaagde opinie wat hier
gelig word. As ek my nie verbeel nie , is ek seker dat jy bepaalde aantygings
hier maak. Van wat se wette praat jy? Wat was die doel van die Messsiah se hang
aan die vloekhout?
Dan wat is die nuwe verbond? En kom ek lig jou sommer in. Net so min as wat ek
nou onder die nuwe verbond is, so min is jy. Ons leef almal onder die belofte
van die nuwe verbond, maar defnitief nie alreeds in die verbond nie. maak gerus
'n lysie van wat die nuwe verbond behels en dan kyk jy gerus hoeveel van dit
VKS1:
Galasiers
3v23-29
"Maar voordat die geloof gekom het, is ons onder die wet in bewaring
gehou, ingesluit met die oog op die geloof wat geopenbaar sou word. Die wet was
dus ons tugmeester na Christus toe, sodat ons geregverdig
Maar nou dat die geloof gekom het, is ons nie meer onder 'n tugmeester nie.
Want julle is almal kinders van God deur die geloof in Christus Jesus; want
julle almal wat in Christus gedoop is, het julle met Christus beklee. Daar is
nie meer Jood of Griek nie, daar is nie meer slaaf of vryman nie, daar is nie
meer man en vrou nie; want julle is almal een in Christus Jesus. En as julle
aan Christus behoort, dan is julle die nageslag van Abraham en volgens die
belofte erfgename"
Hoe verstaan jy hierdie teksgedeelte?
WKT1:
Voordat ons nou tegnies na die
gedeelte gaan kyk moet mens jouself afvra wat probeer Paulus hier sê. As ek om
my rondkyk, dan sien ek nog Judeers en grieke, slawe en vrymanne, mans en
vroue. Maar om nou daarop in te gaan, gaan die onderwerp verander. Kom ons kyk
net eers na die teksgedeelte.
Gal. 4:4 5. "Maar toe die volheid van die tyd gekom het, het God sy Seun
uitgestuur, gebore uit 'n vrou, gebore onder die Wet, om dié wat onder die
Wet was, los te koop, sodat ons die aanneming tot kinders kan ontvang."
Nou die eerste vraag is : Wie was onder die wet? Vers 23 van jou aanhaling vra
dieselfde vraag.
Vraag 2: Waaroor ek jou inset bevraagteken het, is wat beteken die aanneming
tot kinders , en wanneer vind dit plaas?
Die Griekse taal maak mooi onderskyd tussen kinders en kinders.
"Teknon"en "Huios" Die een "teknon" verwys na
biologiese kind, en die tweede wys meer na die aard en karakter van die betrokke
kind. Om kind van God te word, moet jy sy aard en karakter hê. Dit het ons nie
nou nie, en sal dit eers ontvang (die wat waardig geag word) by die opstanding
of verandering na die wederkoms. Wanneeer die verganklike met die onverganklike
beklee word. Die teks verwys na dit. Daarom tot vandag toe wag die hele
skepping met reikhalsende verlange tot vandag toe na die openbaarmaking van die
kinders (Huios) van God. Eers dan kom die nuwe verbond tot wese. Intussen leef
ons in die oorgangsfase tussen die ou en nuwe verbond. Onder die belofte en
genade.
VKS1:
Dit is inderdaad so, ek stem
saam, of ons nou Israeliete of grieke of wat ookal is, ons is alleen die
werklike nageslag van Abraham wanneer ons kinders van die belofte is.
Romeine 9v8
"Ook nie omdat hulle Abraham se nageslag is, is hulle almal kinders nie;
maar in Isak sal jou nageslag genoem word.
Dit wil se, nie hulle is kinders van God wat die kinders van die vlees is nie,
maar die kinders van die belofte word gereken as die nageslag".
Nou, wanneer word ons die belofte van die nuwe verbond deelagtig - om met
anderwoorde uit die eerste verbond van die wet uit te stap en in die tweede
verbond van genade in te stap?
Kyk weer na GAlasiers3
v24,25
"Die wet is dus ons tugmeester na Christus toe, sodat ons geregverdig
MAAR NOU DAT DIE GELOOF GEKOM HET, IS ONS NIE MEER ONDER 'N TUGMEESTER
NIE."
v29 "En as julle aan Christus behoort, dan is julle die nageslag van
Abraham en volgens die belofte erfgename".
Die geloof het dus klaar gekom, ons kan reeds aan Christus behoort, ons kan
reeds volgens die belofte erfgename wees, en daarom reeds kinders wees...
Party kinders is egter nog op melkkos soos in Hebreers 5v13,14 en Hebreers 6v1
se.
Die Hebreers was babatjies, nognie seuns van God, om hulle plek in te neem,
soos Romeine 8 van praat waarvoor die skepping in rykhalsende verlange is nie.
Ons moet dus grootword, en ons plek begin inneem, die van ons wat in Christus
is, en van die melkkos afklim.
En die van ons wat in Christus
is, maar nog onder die wet...wel dit is met hulle wat ek praat, dat hulle die
kragtige bloedoffer van Jesus Christus aan die kruis vertrap. WAnt as ons
geregverdig word deur werke - dan waarvoor het Jesus gesterf?
Efesiers 2v8 "Want uit genade is julle gered, deur die geloof, en dit nie
uit julleself nie: dit is die gawe van God."
PS: Terloops, God se geskenk
vir die liggaam van JEsus Christus sodat ons kan opgroei tot volwasse kinders
van God in hierdie lewe:
Word vir ons verduidelik in Efesiers 4
'En Hy het gegee sommige as apostels, ander as profete, ander as evangeliste,
ander as herders en leraars,
om die heiliges toe te rus vir hulle dienswerk, tot opbouing van die liggaam
van Christus,
totdat ons almal kom tot die eenheid van die geloof en van die kennis van die
Seun van God TOT 'N VOLWASSE MAN, TOT DIE MATE VAN DIE VOLLE GROOTTE VAN
CHRISTUS;
SODAT ONS NIE MEER KINDERS SOU WEES NIE WAT SOOS GOLWE GESLINGER EN HEEN EN
WEER GEDRYF WORD DEUR ELKE WIND VAN LERING, DEUR DIE BEDRIEERY VAN DIE MENSE,
DEUR SLUHEID OM LISTIGLIK TOT DWALING TE BRING,
maar, terwyl ons in liefde die waarheid betrag, in alles sou opgroei in Hom,
wat die Hoof is, naamlik Christus"
En vir al julle wat onder die wet staan, wil ek hard en duidelik uitroep
saam met Paulus in Galasiers 3v1-3
"O, overstandiges, wie het julle betower om die waarheid nie gehoorsaam te
wees nie, julle voor wie se oe Jesus Christus afgeskilder is as onder julle
gekruisig? Dit alleen wil ek van julle weet : het julle die Gees ontvang uit die
werke van die wet of uit die prediking van die geloof?
Is julle so onverstandig? Nadat julle met die Gees begin het, eindig julle nou
met die vlees?
WKT1:
Aangesien hierdie draad oor die
sabbat gaan, wil ek eers daar stilstaan. Die woord sabbaton kom 62 keer voor in
die NT. Slegs in die paar gevalle wat ek reeds uitgewys het, word dit as sabbat
vertaal.
My vraag aan jou is dus hoekom sou jy wil beweer dat Paulus die bloed van die
Messiah vertrap het deur die sabbat te hou. Dit is nou dieselfde Paulus wat jy
aanhaal. Die ander apostels ook.
Dink jy nie dit is gewaagd om die sabbat te vergelyk met ander wette nie. Ky
ook na jou liefdesgebod. Dit is 'n samevatting van baie wette, wat nogsteeds
oortreebaar is.
Sal later weer terugkeer na die kinders van God.
VKS1:
Kollosense 2v16
"Laat niemand julle dan oordeel in spys of in drank of met betrekking tot
'n fees of nuwemaan of sabbat nie"
WKT1:
Die teks
VKS1:
Wat Paulus aan betref...
Daar is 'n beginsel in die Woord ... dat as jy onbesnede is wanneer jy na
Christus toe kom, dat jy nie dan moet jou probeer laat besny nie. En as jy
besny was toe jy na Christus toe gekom het, dat jy dit so moet aanvaar - jy
hoef dit nie ongedaan te wens nie.
Ek verstaan dit in die breere prentjie dat as jy as 'n jood grootgeword het wat
al die joodse feeste hou en joodse tradisies navolg, dat jy nou nie jou kultuur
die rug hoef te keer nie, maar daarmee kan voortgaan terwyl jy Christus dien.
Hierdie feeste en tradisies van die Jode was so te se nou al so diep ingeweef
in hulle kultuur, dat vir hulle om te stop sou wees soos (om 'n simpel
voorbeeld te noem) byvoorbeeld vir 'n afrikaner sou wees om op te hou
braaivleis eet en rugby kyk wanneer hulle as familie bymekaar kom.
Dit is dus verstaanbaar dat Jode vanuit daardie agtergrond en afkoms, sou
voortgaan hiermee, maar dan is dit nie omdat hulle wetties onder Christus is
nie.
Mens moet dus die breere raamwerk in gedagte hou.
Die Woord verduidelik vir ons dat die Sabbat (net soos die ander feeste - want
die Sabbat is net een van die feeste) - tipes is, skaduwees was, van wat ons
nou gevind het in Christus. Die Sabbat sou versinnebeeld die rus waarin ons
gaan wanneer ons in Christus is.
Tog is dit vir mens goed om 1 dag 'n week te rus...uit die beginsel van die
saak...maar dit gaan nou nie meer oor die formaliteit nie. Want in Christus is
ons waarlik vry.
En hoewel in Christus ons nou nie meer Jood of Griek is nie, kan die wat Jode
was voordat hulle Christus aangeneem was en totaal ingelyf was in die Joodse
kultuur, maar voortgaan om hulle kultuur uit te leef sonder veroordeling van
die ander wat in Christus is...maar die feit bly, ons is almal een in Christus
en 'n Messiaanse Jood byvoorbeeld is geen meer of spesialer Christen as enige
iemand anders, al is hy ook van watter ras, wat in Christus is nie.
VKS2:
1Co 16:2 Op elke eerste dag van
die week moet elkeen van julle self opsy sit en opspaar namate sy voorspoed is,
sodat die insamelinge nie eers plaasvind as ek kom nie.
Act 20:7 En op die eerste dag van die week, toe die dissipels vergader
het om brood te breek, het Paulus hulle toegespreek,
Oor die konteks van hierdie verse kan ons `n hele stryery begin en mekaar left
right & centre oordeel.
Dis intresant dat Christus by baie geleenthede deur die PRIESTERDOM veroordeel
is omdat Hy werk op die Sabbat.
Let op Sy woorde:
Joh 5:16 En hieroor het die Jode Jesus vervolg en probeer om Hom dood te maak,
omdat Hy dit op die sabbat gedoen het.
Joh 5:17 En Jesus het hulle geantwoord: My Vader werk tot nou toe, en Ek
werk ook.
Dis vir my baie intersant dat in die volgende tekste niks genoem word oor die
Sabbat nie....
Rom 13:9 Want dít: Jy mag nie egbreek nie, jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie
steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie, jy mag nie begeer nie, en
watter ander gebod ook al, word in hierdie woord saamgevat: Jy moet jou
naaste liefhê soos jouself.
asook
En Jesus sê—dit: Jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie egbreek nie, jy mag nie
steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie;
Mat 19:19 eer jou vader en moeder; en: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.
Al die wette wat WEL opgenoem word is almal wette waarby die oortreding `n
nadelige gevolg vir jou naaste sal inhou.
Gal 5:14 Want die hele wet word vervul in een woord, naamlik: Jy moet jou
naaste liefhê soos jouself.
Dan sê Yahsua....
Mar 12:33 en om Hom lief te hê uit die hele hart en uit die hele verstand en
uit die hele siel en uit die hele krag, en om die naaste lief te hê soos
jouself, is meer as al die brandoffers en die slagoffers.
Daar was wette van moses soos offerwette, voedsel wette, ens. wat God geen
behae in het wat tot redding lei nie.
Ek glo dit is wel uiters belangrik dat `n sewende dag gehou word in God se
rus. Maar die `wet` wat sê dit MOET `die of daai` dag wees is irrelifant,
dis Joodse wette soos vroue wat na maandstondes twee tortel duiwe moet offer,
of die feit dat ek my eie gesondheid so bietjie nadelig beinvloed na `n lekker
spare rib.
Maar dit is geen wette wat my van my redding sal ontneem nie.
Let baie duidelik op na die volgende.....
Col 2:16 Laat niemand julle dan oordeel in spys of in drank of met
betrekking tot ‘n fees of nuwemaan of sabbat nie,
Col 2:16 Laat niemand julle dan oordeel in spys of in drank of met betrekking
tot ‘n fees of nuwemaan of sabbat nie, 1Co 16:2 Op elke eerste dag van
die week moet elkeen van julle self opsy sit en opspaar namate sy voorspoed is,
sodat die insamelinge nie eers plaasvind as ek kom nie.
Act 20:7 En op die eerste dag van die week, toe die dissipels vergader
het om brood te breek, het Paulus hulle toegespreek,
Oor die konteks van hierdie verse kan ons `n hele stryery begin en mekaar left
right & centre oordeel.
Dis intresant dat Christus by baie geleenthede deur die PRIESTERDOM veroordeel
is omdat Hy werk op die Sabbat.
Let op Sy woorde:
Joh 5:16 En hieroor het die Jode Jesus vervolg en probeer om Hom dood te maak,
omdat Hy dit op die sabbat gedoen het.
Joh 5:17 En Jesus het hulle geantwoord: My Vader werk tot nou toe, en Ek
werk ook.
Dis vir my baie intersant dat in die volgende tekste niks genoem word oor die
Sabbat nie....
Rom 13:9 Want dít: Jy mag nie egbreek nie, jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie
steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie, jy mag nie begeer nie, en
watter ander gebod ook al, word in hierdie woord saamgevat: Jy moet jou
naaste liefhê soos jouself.
asook
En Jesus sê—dit: Jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie egbreek nie, jy mag nie
steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie;
Mat 19:19 eer jou vader en moeder; en: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.
Al die wette wat WEL opgenoem word is almal wette waarby die oortreding `n
nadelige gevolg vir jou naaste sal inhou.
Gal 5:14 Want die hele wet word vervul in een woord, naamlik: Jy moet jou
naaste liefhê soos jouself.
Dan sê Yahsua....
Mar 12:33 en om Hom lief te hê uit die hele hart en uit die hele verstand en
uit die hele siel en uit die hele krag, en om die naaste lief te hê soos
jouself, is meer as al die brandoffers en die slagoffers.
Daar was wette van moses soos offerwette, voedsel wette, ens. wat God geen
behae in het wat tot redding lei nie.
Ek glo dit is wel uiters belangrik dat `n sewende dag gehou word in God se
rus. Maar die `wet` wat sê dit MOET `die of daai` dag wees is irrelifant,
dis Joodse wette soos vroue wat na maandstondes twee tortel duiwe moet offer,
of die feit dat ek my eie gesondheid so bietjie nadelig beinvloed na `n lekker
spare rib.
Maar dit is geen wette wat my van my redding sal ontneem nie.
Let baie duidelik op na die volgende.....
VKS2:
N.a.v. "1Co 16:2 Op elke
eerste dag van die week moet elkeen van julle self opsy sit en opspaar namate
sy voorspoed is, sodat die insamelinge nie eers plaasvind as ek kom nie."
Paulus gee mos sy rede, self, hoekom, 'op die Eerste Dag'. En ek
N.a.v. “Act 20:7 En op die eerste
dag van die week, toe die dissipels vergader het om brood te breek, het Paulus
hulle toegespreek,”
GE:
Toe kom ons slim vertalers en woordeboek- en bybelskeppers soos Stephan Joubert
et al, en met die slapste slap riem, vang hulle die onkundiges, wel wetende
daar sal nooit 'n haan na kraai nie.
Wel, net moontlik het slim sy baas gevang, die keer, glo ek. Ek sou graag van
die gesig- en naamlose vertalers wil verneem, hoe hulle "Toe die dissipels
vergader het" in Grieks vir ons ouens gaan vertaal, en dan verduidelik,
asseblief. GROOT seblief.
N.a.v. “Oor die konteks van
hierdie verse
So laat ons ons tot die inhoud bepaal. Dan vra ek, Wat een massale arsenaal van
Skrif vir Sondagaanbidding.
N.a.v. "Dis intresant dat
Christus by baie geleenthede deur die PRIESTERDOM veroordeel is omdat Hy werk
op die Sabbat."
GE:
Baie interessant! Deur nogal die PRIESTERDOM! Lui ou spul! Huigelaars!. Onthou
Dawid en die huigelpriester op die Sabbatdag en die Toonbrood van die
Sabbatdag? Had hy al te heilige moraliteite en sedes, min wetende dis die
koning-priester Dawid wat self die tempelwette gemaak het, wat vir die Stryder
iets te ete vra. Dis die Koning priester wat verbied het self, onder andere,
dat ongelowiges en afgodedienaars in die heiligdom mag inkom, en dat geen
wapens van bloedvergieting daarin ingebring of versteek mag word nie, want die
Here is self in sy Heilige Teenwoordigheid die Hoogste Priester van die Tempel
van God -- SY WERKPLEK!
Nou, VKS2, is van dieselfde mening as daardie Abimeleg, wat reken God se rus is
soos syne --- om niks te doen nie; plaas van opperste van die werke van God.
N.a.v. "Dis vir my baie
intersant dat in die volgende tekste niks genoem word oor die Sabbat nie....
Rom 13:9 Want dít: Jy mag nie egbreek nie, jy mag nie doodslaan nie, jy mag nie
steel nie, jy mag geen valse getuienis gee nie, jy mag nie begeer nie, en
watter ander gebod ook al, word in hierdie woord saamgevat: Jy moet jou naaste
liefhê soos jouself. "
GE:
Nou hoe verwag VKS2 om seker die mees 'positiewe' gebod, onder die 'normale'
negatiewe gebooie, of beter, 'VERbooies' te wil laat tel?
Eerste Verbod: Jy mag nie ander gode....
Tweede Verbod: Jy mag nie gelykenisse maak nie ....
Derde Verbod: Jy mag nie my Naam ydelik gebruik nie ....
die res alles VERBIED, soos Paulus hierbo aangee.
Net twee positiewe, GEbooie:
Eer jou vader en jou moeder (die Christen se gelowige voorgeslag tot waar die
begin het by Adam en die Sabbat van die HERE jou God,
en,
"Onthou die sabbat sodat, of dan, sal jy, nie moet jy nie, dan sal jy, dit
heilig ---- as jy dit onthou en reg onthou soos toe God
1) geskep het; soos toe God
2) Verlos het; en soos telkens soos God toe
3) weer verlos het; om ten laaste
4) ewige verlossing te verwerf het in oorwinning oor die sonde, die dood en die
graf, in opstanding uit die dode van Christus Jesus, soos die Skrif se:-
"In Sabbats volheid ...." Mt28:1.
En as julle my nie wil glo nie, hoor hoe ras7 dit self stel:
"Al die wette wat WEL opgenoem word is almal wette waarby die oortreding
`n nadelige gevolg vir jou naaste sal inhou."
Paulus praat van 'watter ANDER GEbod ookal, word vervul in die een gebod dat
mens jou medemens soos jouself sal liefhe. Sluit hy die vader en moeder gebod
en die Sabbatsgebod uit wat dit aanbetref? Hy sluit hulle juis in en verwys by
implikasie juis na hulle.
Tag, lat mense dink Sabbatiers is so dom!
DKS:
‘Tussen die Aande’
The Hebrew expression usually translated “between the evenings” – ha-arbayim, is used eight times and but for one instance exclusively for the Passover
reckoning. To suppose for behn ha-arbayim a period of time
extending between the afternoon and the evening or between sunset and dark,
which is neither the fourteenth nor the fifteenth, makes no sense. There can’t be an entity in between these two days, as
the eighth is in a series of fifteen.
The slaying of the Passover needs to be placed, not after sunset “in” the
evening, but before sunset “at”, or,
“toward” evening: Dt.16:6. The slaying of the Passover does not mark off the fourteenth from the
fifteenth. The lamb is killed “on the fourteenth” (at three o‘clock
afternoon).
The Theory relies upon extra-Biblical
and post-Apostolic writings like the
Mishna of 200 AD and the Menahoth
and the “Boethusian” tradition of as
late as the eighth century! The
Protestant principle of the Scriptures
only is not respected.
If not its very logic, if not its very inconsistencies, the most serious flaw in the dusk-offering of Passover theory is that it, while it over-distinguishes, fails to distinguish …
1. between the original institution of Passover and the original event of Passover,
2. between the actual events and elements of the primitive day of Fourteenth Nisan,
3. between the Old English idiomatic meaning of
“evening” (”eve”) and its modern meaning,
4. between Passover and Days of Unleavened Bread
as one “Feast”,
5. between the full phrase behn-ha-arbayim
and its noun – the dual of ereb – arbayim. Then it fails to distinguish between
the meaning of the dual, arbayim, and of the singular, ereb.
The dusk-offering of Passover
theory mainly relies on the interpretation of Hebrew “key words” p. 2 line 6 like (ba)-eber
and (beyn)-ha-arbayim for maintaining that the Passover offering was
sacrificed between after sunset and darkness
of night during “dusk” of the beginning of the day of the Fourteenth Abib. Several reasons and explanations are
given for reaching this conclusion.
The whole issue revolves around
concepts like “sunset” and “evening”.
“Dictionaries define dusk as the
time after sunset and before total darkness.
Never can dusk be anything after noon until sunset”. p. 17 lines 2-3
Notice the subtle but important difference for this discussion between
“the time after sunset and before
total darkness”, and, “the
time after sunset and total darkness”. “Before
total darkness” allows – for this theory – a period of time between “the time (period) after sunset”, and “total darkness”. It allows a
period this theory tries to squeeze in “between
the evenings”, obviously impossible because the alleged period consists of
evening itself, and would be followed by night
and not by “evening”. The same argument – if one may call it that – gets used
over and over.
Like it distinguishes a third between two evenings within one evening, the
theory also distinguishes between the law of Moses and the law of Moses! Ceremonies and offerings, it alleges,
are Moses’ contribution to the Feast Days per se – which are God’s Laws and not Moses’. But the
dusk-slaughter theorists seem to have forgotten Leviticus 23:37, “everything upon its day!” The Feast Days are
nothing without the offerings and vice
versa. Feasts, sacrifices and rituals, all, are as much laws of Moses as
they are laws of God.
“Until the 14th day
of the first month … was in, not after, the 14th day”. (The Annual Feast Days of God, p. 12)
“Notice that carefully! None were
permitted to leave their houses that night. They remained in their houses until
morning! They remained there all night!”, p.13. According to this theory,
“morning” only starts with sunrise “until” which the Israelites had to wait before they could
come out of their homes and before they could start to collect spoils from the
Egyptians.
On p. 14 it is claimed the Israelites “went out of
Just as inconsistent is this
theory when it comes to the “eternal” / “forever”
obligation of all Old Testament Feasts. How many times in the Bible is hell described as “forever”? Yet this school vehemently denies “the pagan doctrine of … the immortality
of the soul”. “Forever”
does not mean “eternally”. Yet when “God’s
feasts … were commanded to be kept … forever! … forever, in this case, means
forever! ”. The Annual Feast
Days of God, p. 11
This school claims that “the
weekly Sabbath and the annual Sabbaths stand or fall together. The arguments
used against the annual Sabbaths will be the identical arguments used to
overthrow the Sabbath – and if these arguments could hold, then they would
abolish the weekly Sabbath!”, p.8. But,
on p.10 it is claimed, “No other day but the seventh day of the week could have that great significance and meaning (to identify God to us, etc.)”.
It is claimed “The law of
Moses contained those ritualistic or ceremonial laws which were ADDED … to the
Old Testament – added until Christ”, p. 9. “The law of Moses” wasn’t
part of “the Old Testament”, it is claimed. And the Feast Days were not part of “The law of Moses”. Only “those ritualistic or ceremonial laws were … the Old Testament”.
But, this theory asserts, “God
revealed to Moses and
the Israelites He would make the Old Covenant with them”. Now it is the “Old Covenant” or “Old
Testament” that gets “added”,
and is it the “Old Testament”
that itself contains “those ritualistic or ceremonial laws”.
What in any case were the Feast days for if not for the occasion
of these “meat and drink
offerings, various washings, physical ordinances. Also … the sacrifices”?
How could these be separated from the Feast Days? How could these be “The law of Moses” but not the
Feast Days? The Feast Days “were added”
just as were the sacrifices etc. “Everything upon his day”, says Lv.23:37!
One of the most obvious flaws
of the dusk-slaughter theory is its dividing of Moses’ law into the sacrifices
and offerings on the one hand and the feasts days on the other. The theory
alleges the feasts’ original observance
as without any sacrifices, offerings, washings etc. Added to the feasts – as if they were not Moses’ laws, are the sacrifices and offerings – as if they
were not God’s laws.
It is claimed “we find … long before any of the law of Moses
had been given – prior to the time when God revealed to Moses and the
Israelites He would make the Old Covenant with them … God’s annual holy days
were observed”. Now that is plain nonsense and plainly untrue except
perhaps for the Seventh Day Sabbath.
On page 8, “For the annual Sabbaths were not part
of the law of Moses, but were observed
before ritualistic ordinances contained in the law of Moses were
given”. Here the theory contradicts itself immediately: “… before ritualistic ordinances contained in the law of Moses were
given”, “Sacrifices were
offered … In fact, sacrifices were offered on every day of the year” …
quoting the book of Moses, “Num.28:3”! Remember, this school claims the sacrifices, because they are
“ADDED” “rituals … mere substitutes … are not
practised today”, pp. 28/29. So the “sacrifices / substitutes” had been Moses’ innovations but
had been practised “long before”
him. But because they were “rituals”
they are no longer kept. And because the Feast Days originated long after the
sacrifices or rituals, they actually were observed long before them and
therefore are still obligatory!!!
As seen above, according to this theory the origin of Feasts and
sacrifices is obscure, and its resultant obligation for Christians confusing –
the feasts still, but not the sacrifices. Not the sacrifices, because these
were “rituals … mere substitutes and
therefor not practised today”. Since when are “rituals”, i.e.,
sacrifices, “substitutes”?
Surely “symbols” must be meant. Because Christ
was sacrificed the Substitute of
sacrifices and rituals. And He
was sacrificed the Substitute for
sinners. Jesus was Substitute and
Sacrifice and therefore sacrifice,
ended. As Jesus fulfilled sacrifice
did he fulfill Feasts, and therefore Feasts,
ended. They all ended being fulfilled in the sacrifice of Christ once for all. Is any “added” “law”
still binding, it is still binding because of Jesus’ doing. Is any “added” “law” abrogated, it is abrogated by
the sacrifice of Jesus – without
difference, without exception. The only
question is, is this or that, any or all “added”, “law” – being fulfilled by the death of Jesus –
abrogated, or, confirmed? All
sacrifice pointed to and culminated in Jesus’ Person and Work. He forever is
“our” Sacrifice in the place of any.
Just so all feasts pointed to and culminated in Jesus’ Person and Work. He
forever is “our” Feast in the place of
any. But all feasts, also,
pointed to and culminated in God’s
Sabbath-Rest. The Sabbath of all feasts forever “remains for God’s people a
valid Institution for their keeping”, Hb.4:9 – an institution for the Feast of Christ! It is not at all
difficult to grasp the significance of the Sabbath for God’s “Christian” People.
Observe how Christ is the Fulfiller as well as the Fulfillment of minutely
every date and day of “Yahweh’s Passover”. Observe that He is its very
sacrifice, and God as it were sent the Sabbath to meet these dates and days in
the turn of the Yom Yahweh in Jesus’ resurrection from the dead. Just as easy
is it to grasp the end of all feast days and dates as God provided the Sabbath
to meet these dates and days in the turn of the Yom Yahweh in Jesus’ resurrection from the dead.
“Feasts”
and “Offers”
How can this theory distinguish between the “observance” or, the “practice”, of “Feasts” or “Days”, and the
“observance” or, “practice”,
of “rituals” or “sacrifices”?
Observance or “practice” of
the one without the other is impossible and senseless. In fact, logically the
day derives from the sacrifice and not vice
versa. Both “Days” and “rituals” were symbolic or prophetic signs of the
Christ to come. Observance of the feasts was as much “added law” as had been
the sacrifices and rituals. Both equally are “Mosaic”. Both equally are “Old
Testament”. Both start the same moment in time – with the exodus, and not “long before” it. This is a crazy
scheme that alleges, “that originally
there were no sacrifices – no meat and drink ordinances – held on these days.
See Jeremiah 7:22-23. These days were not instituted for the purpose of the
sacrifices as some have wrongly supposed”, p.23. It is as good to so
allege as to demand a pound of flesh but no ounce of blood. And “the Lord of
Hosts, the God of Israel says, Away with your offerings and sacrifices. It
wasn’t offerings and sacrifices I wanted from your fathers when I led them out
of
No differentiation between Days of Feast and Sacrifices of Feast is
made. To suggest something like it is wrangling of God’s Word.
Jeremiah pinpoints the dating of the origin of the Feast Days, and its
medium of its commission: “Ever
since the day your fathers left
God, speaking here in Jeremiah of the days of
the exile, says, “They have done
worse than their fathers” (in the days of the exodus). He reprimands
Terminology
The exact terminology used to describe the “Feasts” is used to describe
the “sacrifices”. “This day”, Exodus 12:14, the original day, the first of its
kind, “shall be unto you for a memorial” (in the future). “This day” is the day
of event, the day of exodus. It is no day from “long before”. Its keeping starts from here and now. “And ye
shall keep it a Feast by an ordinance for ever”. Who speaks here? God! Through
whom does God speak? Through Moses his prophet! Since when did God so speak,
according to Jeremiah? Since “this day”. How shall this day be kept? “By
ordinance, for ever”. “By ordinance”, that is, by “added law”. By “added law” …
“for ever”!
So, both “day” and “ordinance” are “for ever”. And so both “ordinance”
and “Day” are called “Feast”. Both are called “Feast”; both are called
“ordinance”.
There is no reason then to be surprised to find the word “feast”
as well as the words “sacrifice” and
“ordinance” to be translated from the one Hebrew word, chag, meaning “ordinance”. (Or yad / minchah / choq – of the same root-meaning.) So in this very
text, Ex.12:14, “The “day” must be kept
a “feast” – chag. Thus in verse 24, “Ye shall observe this thing (the complete ordinance of day and sacrifice and whatever
ritual) for an ordinance – choq, to
thee”. (“Keep my ordinances”, Lv.18:3.
They are God’s, not Moses’.) “This
is the ordinance of the Passover”, Ex.12:43 – the sacrifice is called the “Passing
Over” – the event – of Yahweh. Event / day / ordinance / sacrifice are
viewed as one. Chag for “offering” or “sacrifice”, see, Ex.23:18, Ps.118:27, Is.29:1.
Compare the word lechem,
(German, “Prost!”) for “Feast!” (English, “Drink! Drink!”), also used for
food-eating, Dan.5:1.
Days of “gathering” as days
of “feasting” were days of “offering”,
cf. Qarab – to come near in worship to keep the Passover, Ex.12:48; “He that
engaged his heart to approach unto
me … and ye shall be my people, Jer.30:21-22 . They “worshipped”, or “feasted”. In Lv.16:1 qarab is used for “to offer”: “They offered before the Lord”.
The word sebech / zabach, for
“feast”, but also used for “sacrifice”. The sacrifice of Yahweh’s Passover, Ex.12:27.
The “sacrifice” of the “feast”, Ex.34:25. “Feast-Day” and “Feast-Offering /
sacrifice” is exactly the same thing.
Not only “Days” were “forever”.
Says Nmb.15:14-15, “… if a stranger … will offer an offering made by fire, of a sweet savour (ishsheh) unto the Lord – as ye do, so he shall do, one ordinance …
also for the stranger, an ordinance for
ever …”. The “Feast Days” are “stopped”,
their “for ever” being not for so long after all, Hos.2:11, Amos 5:21. “Sacrifices” or “offerings” are “forever”,
Lv.6:18,22, 7:34, 10:15. The priesthood is
“forever”, Ex.27:21, 28:43. The “washing” – the “ritual”, is “forever”,
Ex.30:21> Not only the “Days” or
“Feasts” or “annual Sabbaths”! Therefore,
must the “rituals” or “substitutes” stop, be they “sacrifice” or whatever besides
the “annual Sabbaths” per se, must the “annual Sabbaths” stop, be they “long before”, or “of
Moses”, or “law added”
or whatever.
Reliance on
Jewish tradition is worse than reliance on Christian tradition. And where both
traditions go astray there is no ignorance more catastrophic. “The high priests of the family of
Boethus, who were Sadducees, had been in control of matters concerning the
festivals in
Eva:
“Jou teorie van 'n Vrydag begrafnis maak
ook nie vir my sin nie want dan kom ons net by 2 nagte en twee dae uit. (Ek
verstaan dat jy eintlik van Donderdag aand praat).”
GE:
Hier is ‘my teorie’ oor ‘die drie dae en drie nagte’,
Mt12:40 / Jona1:17:
1) “drie dae” soos in Mk14:58/Mt26:61; Mk15:15:29/Mt27:40, en Mk8:31 en
Mt27:63;
2) waarvan “die derde dag” soos in Mk9:31; Mk10:34/Mt20:19/Lk18:33; Lk13:32,
24:7,46; 1Kor15:4
Aldus dan:
1) Nisan 14, Woensdagnag en Donderdag dag:
A) Eerste NAG,
“die nag waarin Hy verraai was.....” 1Korintiërs 11:23-29,
BEGIN: Mk14:12/17, Mt26:17/20, Lk22:7/14, Jh13:1.
B) Eerste DAG, dag van kruisiging en sterwe,
BEGIN: Mk15:15b, Mt26:26c, Lk23:25c, Jh19:14.
C) Eerste DAG,
EINDIG: Mk15:39-41, Mt27:50-56, Lk23:46-49, Jh19:30.
2) Nisan 15, Donderdagnag en Vrydag dag:
A) Tweede NAG met Josef se onderneming,
BEGIN en VERLOOP:
Mk15:42-46a, Mt27:57-59, Lk23:50-53a, Jh19:31-40.
B) Tweede DAG BEGIN en VERLOOP met teraardebestelling:
Mk15:46b-47, Mt27:60-61, Lk23:53b en 55, Jh19:40-42.
C) Tweede DAG EINDIG
in Markus met 15:46 en 16:1; in Matteus met 27:60 en 62; in Johannes met 19:42
en 20:1; in Lukas met 23:54 en 56a.
3) Nisan 16, Vrydagnag en Saterdag dag —Sabbat— begin:
A) die derde ‘NAG’ van die “drie dae en drie nagte”,
begin toe “die vroue begin rus het volgens die gebod”, Lk23:56b; Markus en
Matteus stil;
begin na “die voorbereiding van Jode” vir die Sabbat, Jh19:42.
B) “die derde dag” en derde van die “drie dae” as sodanig,
breek aan “die volgende môre”, Mt27:62,
en die vroue die Sabbat voortgerus het. (Lk23:56b; Markus en Johannes is stil.)
C) “op die derde dag” en derde van die “drie dae”, “in Sabbatsvolheid
mid-namiddag voor die Eerste Dag van die week”, “het Christus vir ons op die
derde dag opgestaan”, Mt28:1, 1Kor15:4.
KKKKoos:
GE, “Hier is ‘my teorie’ oor ‘die drie dae en drie nagte’,
Mt12:40 / Jona1:17:”
Hier
begin jy pragtig met jou uitleg aan Eva, maar net daarna val jy heeltemal uit
die bus uit. Kom ons kyk na die teksgedeeltes.
GE,
“Mat 12:40 Want soos Jona drie dae en drie nagte in die buik van die groot vis
was, só sal die Seun van die mens drie dae en drie nagte in die hart van die
aarde wees.
Jon 1:17 En die HERE het 'n groot vis beskik om Jona in te sluk; en Jona was
drie dae en drie nagte in die ingewande van die vis.”
In jou uitleg is dit duidelik dat dit onmoontlik is vir Yahshua om drie
dae in die hart van die aarde te kon wees. Jou Vrydag begrafnis sou beteken dat
Yahshua eers die Maandag opgestaan het. Waar was Hy dan so terloops vanaf Sy
dood tot by sy begrafnis.
Verder wil jy dit graag uit die OT bewys. Ek haal die gedeeltes aan en dan sal
ek dit bespreek. My onderstreping en notas.
Exo 12:6 En julle moet dit in bewaring hou tot die veertiende dag van
hierdie maand; en die hele vergadering van die gemeente van Israel moet dit
slag teen die aand. (Teen die aand - בין הערבים
beyn haarbayim, “tussen die twee aande.” Die Hebreers het hulle dae verdeel in
twee dele. Vanaf sonopkoms tot middag (+- 12 uur) en aand of namiddag(+- 6 uur
nm. Hulle tweede aande was vanaf sonsondergang tot sonopkoms. Daarom is 9 uur
reeds in die eerste aand)
Exo 12:14 En hierdie dag moet vir julle 'n gedenkdag wees, en julle moet dit as
'n fees tot eer van die HERE vier. Julle moet dit in julle geslagte as 'n ewige
insetting vier. (Watter dag? Kyk na bespreking)
Exo 12:15 Sewe dae lank moet julle ongesuurde brode eet; alreeds op die eerste
dag moet julle die suurdeeg uit julle huise verwyder. Want elkeen wat gesuurde
brood eet, van die eerste dag af tot die sewende toe, dié siel moet uit
Exo 12:16 En op die eerste dag moet daar 'n heilige samekoms wees; ook op die
sewende dag moet daar vir julle 'n heilige samekoms wees. Daar mag géén werk op
dié dae gedoen word nie; net wat deur elkeen geëet moet word, dit alleen mag
deur julle berei word.
Exo 12:17 Onderhou dan die ongesuurde brode, want op daardie selfde dag het Ek
julle leërs uit Egipteland uitgelei. Daarom moet julle hierdie dag in julle
geslagte as 'n ewige insetting hou.
Exo 12:18 In die eerste maand, op die veertiende dag van die maand, in die
aand, moet julle ongesuurde brode eet, tot op die een en twintigste dag van die
maand, in die aand.
Tot sover Exodus. Kom ons kyk na Levitikus
Lev 23:4 Dit is die feestye van die HERE, die heilige vierdae wat julle
moet uitroep op hulle bepaalde tyd. (Sabbatte)
Lev 23:5 In die eerste maand, op die veertiende van die maand, teen die aand,
is die pasga van die HERE; (Hier het ons weer die begrip teen die einde van die
aand. Dit is dus namiddag of in die eerste aand. Kyk na bespreking : Hierdie is
‘n baie belangrike teksvers)
Lev 23:6 en op die vyftiende dag van hierdie maand is die fees van die
ongesuurde brode van die HERE; sewe dae lank moet julle ongesuurde brode eet.
Lev 23:7 Op die eerste dag moet daar vir julle 'n heilige vierdag wees; géén
beroepswerk mag julle doen nie. (Die 15de, eerste dag van fees.)
Lev 23:8 Maar julle moet sewe dae lank aan die HERE 'n vuuroffer bring. Op die
sewende dag moet daar 'n heilige vierdag wees; géén beroepswerk mag julle doen
nie.
Nog teksgedeeltes wat jy
Exo_12:2-14; Exo_12:18; Exo_13:3-10; Exo_23:15; Num_9:2-7; Num_28:16;
Deu_16:1-8; Jos_5:10; 2Kron_35:18; 2Kron_35:19; Mat_26:17; Mar_14:12; Luk_22:7;
1Kol_5:7; 1Kol._5:8;
Bespreking:
Uit bogenoemde word dit
duidelik dat die fees van die ongesuurde brode uit 8 dae bestaan. Dag een
was die voorbereidingsdag. Die daaropvolgende dag was dan heeltemal korrek
ook die eerste dag van die fees van sewe dae. Nou baie belangrik. Die
voorbereidingsdag (die veertiende) is volgens Lev 23:5 die PASGA genoem. Is
Die Pasga van Yahweh. Profetiese heenwysing alreeds na die pasgalam Yahshua.
Verder het ek jou alreeds daarop gewys dat in die Grieks die woord dag nie
voorkom waar daar van die vloekhout gepraat word nie. Dit is juis om die
verskil tussen die pasga en die eerste dag (sabbat) van die ongesuurde brode
uit te wys vir die wat wil ondersoek.
Nou kom ons plaas die verhaal in perspektief.
Dinsdag 18h00 aand (14de) Begin van die voorbereiding (pasga) vir die eet van
die pasgalam op die eerste nag van die fees van die ongesuurde brode. Jy ken
die verhaal. Yashua is ongeveer 9 uur vm aan die vloekhout vasgenael. Hy sterf
ongeveer 3 uur nm. Josef lê Hom in die graf voor sononder, want dan sou die
eerste dag (sabbat) van die ongesuurde brode aanbreek. Die vyftiende.
Woensdag vanaf 18h00 tot Donderdag 18h00. Eerste nag en dag in die grond.
Donderdag 18h00 tot Vrydag 18hoo. Tweede nag en dag in grond.
Vrydag 18h00 tot Saterdag 18hoo. Die weeklikse Sabbat. Derde nag en dag in
grond en Yahshua het opgestaan enige tyd vanaf 15h00 en 18hoo. Sou volgens
profesie op presies dieselfde tyd gewees het, as wat Hy begrawe was.
Gaan sit nou jou eie teksverse in die dae, en jy sal sien dit pas presies. Hoe
duideliker wil jy dit nog hê?
GE, terwyl jy so lekker
vergeestelik. Gaan gerus voort.
Joh 2:19 Jesus antwoord en sê vir hulle: Breek hierdie tempel af, en in drie
dae sal Ek dit oprig.
Joh 2:20 En die Jode sê: Ses en veertig jaar lank is aan hierdie tempel gebou,
en U, sal U dit in drie dae oprig?
Joh 2:21 Maar Hy het oor die tempel van sy liggaam gespreek.
Baie duidelik. Vandat dit afgebreek is drie dae en nie drie dae vandat die
proses van afbreking begin nie.
GE:
Interessante faset van die sterwe van Jesus wat jy hier aanraak. die
'afbreking' as 'n 'proses'. (Weer 'n keer mos net wat ek ook gese het.)
Ja, ons mense sien dit dalk so, asof Jesus nie die dood in sy volle velheid
BELEEF het terwyl hy nog nie 'die gees gegee' het nie. Maar ons verstaan
"ten dele en ons ken ten dele"; maar God ken alleen tenvolle en
verstaan alles slegs ten volle. Sodat, as Jesus verklaar (tydens die
verraad-tafereel) "Dit is julle uur en die mag van die duisternis";
en vroeer:"Toe Hy in SWARE STRYD KOM" - onbegrensde GEWIG van
SWAARTE; en vroeer: "Ek sal sekerlik NIE drink van die vrug van die
wynstok VOORDAT die Koninkryk van God GEKOM HET nie." Welke Koninkryk
("volgens die profesie") en Jesus se LYDINGSRYK van LYDINGS-SEGE - sy
STERWE as SO-DAAN-IG, die Groot Oorwinning oor die mag van die duisternis en
slegte mense.
Dis die groot verskil tussen die Roomskatolieke 'versoeningsleer' en
die Protestantse: Die RK voer nog steeds maar slegs 'n bloedstryd; die
Protestantisme het darem so 'n effense gewaarwording van die geestesstryd van
die versoening van God.
KKKKoos:
Verder sal ek jou plasing gaan
toets aan die relevansie t.o.v. my plasing. Duidelik is jou gedeelte van die
derde dag of vierde dag nie op my plasing van toepassing nie. Gaan lees weer
wat ek geskryf het. jy het net die Woensdag raakgesien en opgehou lees, want jy
dink jy het mos 'n antwoord daarop.
GE:
Asseblief KKKKoos, doen dit, en sommer aan die hand van die Skrifte. Wat wil ek? Ek wil die Skrif hoor soos dit God se Woord
is en van Die Woord van God spreek; mensetradisie en wet laat my nie net koud
nie; ek verfoei dit. Dis ALLES skynheiligheid. Ek's moeg daarvoor.
KKKKoos:
Ek encore nie noodwendig julle
plasings nie, maar ek is nou moeg gespeel met EG. Ek verstaan werklik nie wat
hy wil sê nie. En soos KE aan hom uitgewys het wat hy op 'n tipiese arrogante
hoogmoedige metode wou omseil, praat hy met 'n gesplete tong.
GE:
Jy praat ek moet letterlik wees,
nie so aangaan om te ‘vergeestelik’
nie ...
Wat maak jy met al die woorde van
Jesus waar hy se, NOU het sy uur begin; NOU is my siel benoud tot die DOOD toe,
ens? Jy is nie letterlik nie KKKKoos, ek is. Ek glo wat Jesus self gesê het:
Dat sy doods-ERVARING al aan die tafel begin HET, en Hy die dood en doodsmarte VAN
TOE AF nie net gedeeltelik nie maar JUIS TEN VOLLE BEWUS EN TEN VOLLE BELEEF
het! DIT, is ‘letterlik’.
‘Letterlik’ maar jy VERBEEL jou ‘n ‘tussen die aande’ wat onmoontlik is om te bestaan!
‘Letterlik’, maar jy SKEP jou EIE ‘aande’ in ‘behn ha arbayim’ wat
LETTERLIK en KORREK, beteken, “dualis van “nag”” (Young). D.w.s., ‘tussen die
(paar / twee) NAGTE’ wat Nisan 14 heeldag-ligdag sonder ‘n oomblik tussenin wat
nie Nisan 14 dag-helfte is nie, BEGRENS.
‘Letterlik’, maar jy OORSKRY die grense van juis ‘letterlikheid’ en
gaan UIT die ‘tussen die nagte’ UIT, in die NAG in om daarso êrens tussen twee
VERBEELDE ‘aande’, ‘n DERDE ‘aand’ te vind LANK GENOEG dat al die seremonies en
rituele en offery DAAR-BINNE-IN kon plaasvind.
‘Letterlik’? Vind eers uit wat ‘letterlik’ beteken.
‘Letterlik’ ‘drie dae en drie
nagte’ DOOD, d.i., “BREEK hierdie Tempel AF” = maak Hom DOOD. VAN DAN AF
tel drie dae EN, drie nagte. Maar jy, sê
nee, wag so ses ure – ‘n halwe dag, dan moet hy eers begrawe en in die graf
kom, dan kan ons begin tel. Wie’s ‘letterlik’?
Letterlik? Jy sê, drie dae en
drie nagte, is ek reg? = DIE, “drie dae” van al die ander Skrifture! Maar jy
verontagsaam die WERKLIHEID van daaaai 3? 6? ure VOOR die (dooie) liggaam in
die graf gelê was; want tel jy DIT, dan’s dit nóg ‘n dag – ‘n vierde dag – se
gedeelte by.
Letterlik? Jy sê, drie dae en
drie nagte (nou al VIER), maar, Hy staan op (veronderstel einde van die drie
dae en drie nagte) --- volgens jou – ‘n hele paar keer al so geplaas hier op
hierdie lat – “NA die Sabbat” ---
DUS: op NOG ‘n dag later; DUS, op die VYFDE dag van KKKKoos se ‘letterlike’ VERBEELDING.
Laat myne maar vir ‘geestelike
letterlikheid’ ‘aangaan’; joune is hallusinaserende letterlikheid sonder stop.
Eva:
“Gn1:14 “En God het gesê: Laat daar ligte
aan die uitspansel van die hemel wees om skeiding te maak tussen die dag en die
nag. Laat hulle dien as tekens sowel vir seisoene as dae én jare.”
Die maan vir maan-de en die son vir dae en jare. Dit was hulle kalender.
Wat YHWH eenkeer vas besluit het, verander nooit.”
GE:
N.a.v. Eva, "Wat Yawe vas besluit het om te verander, verander Hy."
“As daar dan volkomenheid deur die Levitiese priesterskap was (want met die oog
op die volkomenheid het die volk die wet ontvang), waarom was dit nodig dat ‘n
ander priester moes opstaan? Want met verandering van priesterskap kom daar
noodsaaklik ook verandering van wet.” Hb7:11-12.
N.a.v., “Dit was hulle kalender....” Wie is ‘hulle’? Hulle was hulle onder “die
levietiese priesteskap”
N.a.v. “Die maan vir maan-de en die son
vir dae en jare. Dit was hulle kalender.
Wat YHWH eenkeer vas besluit het, verander nooit.” Eva, nou loop maak jy Sabbathouers skuldig
aan presies dit waaraan Sondagaanbidders hulleself volgens Galasiers 4:10 verskuldig.
Nuwe-Testamentiese Sabbatsgelowiges glo nie en onderhou nie die Sabbat omrede
astronomiese "WAARNEMINGE" - 'PARATEEREOO' nie; want doen mens dit,
is Paulus van mening het jy jouself van Christus vervreem.
Kat:
Ek
1 Johannes 4 vers 7 tot 9
Geliefdes, ons moet mekaar liefhê, want liefde kom van God, en elkeen wat
liefhet, is 'n kind van God en ken God. Wie nie liefhet nie, het geen kennis
van God nie, want God is liefde. Hierin is God se liefde vir ons geopenbaar: sy
enigste Seun het Hy na die wêreld gestuur sodat ons deur Hom die lewe
GE:
Kat, volgens WIE, se Gebod?
Kat:
Wat volgens WIE, se Gebod GE:
Dus is jou geloof in liefde jou gebod?
Maar jy weet goed dis nie wat ek vra nie. Onthou, die Skrif -- die WET -- se,
die liefde dryf die vrees uit. So, hoekom is jy bang om my vraag reguit te
antwoord? Volgens die GEBOD van WIE, vra ek jou, gaan jy kerk toe?
Plat Afrikaans man.
Kat:
my geloof in Liefde of die feit dat ek 'n kerk ook besoek?
GE:
Dus is jou geloof in liefde jou gebod?
Maar jy weet goed dis nie wat ek vra nie. Onthou, die Skrif -- die WET -- se,
die liefde dryf die vrees uit. So, hoekom is jy bang om my vraag reguit te
antwoord? Volgens die GEBOD van WIE, vra ek jou, gaan jy kerk toe? Plat Afrikaans man.
Kat, gaan jy kerk toe?
KKKKoos:
"Woensdag vanaf 18h00 tot Donderdag 18h00. Eerste nag en dag in die grond."
GE:
Jammer KKKKOOS, dis nie die Skrif nie!
Eerstens bloot die woorde, wat jy van figuurlike taal, "in die HART van
die aarde", in letterlike taal, "in die grond", VERANDER. (
Tweedens JESUS, woorde in die mond te le. "Want soos Jona drie dae en drie
nagte in die buik van die vis was, so, sal die Seun van die mens drie dae en
drie nagte in die hart van die aarde wees. Was Jesus drie dae en drie nagte
soos JONA, in die buik van die vis? Nee. Was Jona letterlik in die vis se buik?
Ja. Nou praat Jesus dan hier 'n onwaarheid? Volstrek NIE.
Jesus se verklaring van Mt12:40 beteken TWEE, ABSOLUTE waarhede:
1) "SOOS Jona" - drie dae en drie nagte - LEWENDIG!
2) "SOOS Jona" - drie dae en drie nagte - IN DOODSBENOUINGE!
Klaar; want vergelyking en gelykenis IS ONMOONTLIK letterlike tot die laaste
konsekwensie 'GELYK'. Jesus was NIE drie dae en drie nagte soos Jona lewendig
in die vis of in die hart van die aarde nie; Jona het NIE soos Jesus, die DOOD,
WAARAGTIGLIK deurgaan nie.
"In die grond" - KKKKoos - is VERREWEG NIE 'letterlik' "in die
HART van die aarde nie". (Hoort dit eintlik andersom te gese het.)
Ons het te doen met 'n Skrifuitleg wat, sou dit nie BEIDE as 'letterlik', EN,
'figuurlik' inaggeneem word nie, van ALLE 'waarheid', van ENIGE
'letterlikheid', en van JUIS 'figuurlik' of 'geestelik', ONTBLOOT is en dus
NIKSWERD in elke opsig.
Die 'lewende / 'lewendige' of 'figuurlike' aspek en realiteit kom BINNE
IN die 'drie dae en drie nagte', want ons het hier te make met Christus se
'neerdaling ter helle', wat die Gereformeerde leer nog ALTYD verstaan en
verklaar het as synde Jesus se "ingang in", "deurgaan deur /
van", en "uitgang uit" Sy SMARTE. (Klaas Schilder, by
uitnemendheid!)
Hierdie waarheid verstaan die blindes nie, en verkrag die brief van Petrus waar
hy praat van hoe Christus in die dae van NOAG deur die Heilige Gees gepreek
het, as sou dit beteken dat Jesus drie dae en drie nagte terwyl hy in die graf
sou gewees het, in die hel tussen die duiwels en goddelose die Heilige Gees se
halwe werk probeer red het.
KKKKoos:
"Vrydag 18h00 tot Saterdag 18hoo.
Die weeklikse Sabbat. Derde nag en dag in grond en Yahshua het opgestaan enige
tyd vanaf 15h00 en 18hoo. Sou volgens profesie op presies dieselfde tyd gewees
het, as wat Hy begrawe was."
GE:
N.a.v. "enige tyd vanaf 15h00 en
18hoo". As jy konsekwent SO, letterlik wil wees, dan's dit NIE,
"drie dae en drie nagte nie", maar net drie nagte en twee dae en 23
ure van die derde dag. Jy sal ewig, of te veel, of te min dae he.
N.a.v. "Sou volgens profesie op
presies dieselfde tyd gewees het, as wat Hy begrawe was."
Juis! Deurgaans het ek EN JY (as ek dit nie vreeslik mis het nie) van
'epefoosken' gepraat, en soos die Skrifte van 3nm of te wel "die negende
uur" van die daglig wat Jesus gesterf het, presies 3nm "mid-namiddag"
die graf toegemaak gehad het, en DIESELFDE grondwoord LETTERLIK:
"mid-namiddag" "in die lig(dag) synde, na die Eerste (wat ookal)
toe.... (eis mian)" maar nou's dit op die NIPPERTJIE klaar die Eerste (wat
ookal volgens jou) HIER, en elders "NA die Sabbat" --- uiteindelik
vir die waarheid erken, die EERSTE DAG van die week.
KKKKoos:
"Baie duidelik. Vandat dit afgebreek is drie dae en nie drie dae vandat
die proses van afbreking begin nie."
GE:
Interessante faset van die sterwe van Jesus wat jy hier aanraak. die
'afbreking' as 'n 'proses'. (Weer 'n keer mos net wat ek ook gese het.)
Ja, ons mensE sien dit dalk so, asof Jesus nie die dood in sy volle velheid
BELEEF het terwyl hy nog nie 'die gees gegee' het nie. Maar ons verstaan
"ten dele en ons ken ten dele"; maar God ken alleen tenvolle en
verstaan alles slegs ten volle. Sodat, as Jesus verklaar (tydens die
verraad-tafereel) "Dit is julle uur en die mag van die duisternis";
en vroeer:"Toe Hy in SWARE STRYD KOM" - onbegrensde GEWIG van SWAARTE;
en vroeer: "Ek sal sekerlik NIE drink van die vrug van die wynstok VOORDAT
die Koninkryk van God GEKOM HET nie." Welke Koninkryk ("volgens die
profesie") en Jesus se LYDINGSRYK van LYDINGS-SEGE - sy STERWE as
SO-DAAN-IG, die Groot Oorwinning oor die mag van die duisternis en slegte mense.
Dis die groot verskil tussen die Roomskatolieke 'versoeningsleer' en
die Protestantse: Die RK voer nog steeds maar slegs 'n bloedstryd; die
Protestantisme het darem so 'n effense gewaarwording van die geestesstryd van
die versoening van God.
KKKKoos:
"Gaan lees weer wat ek geskryf het. jy het net die Woensdag raakgesien en
opgehou lees, want jy dink jy het mos 'n antwoord daarop."
GE:
Nee KKKKoos, ek het nie. Dis wat ek se, ek verstaan jou nie en ook nie wat jy
nou eintlik voorstaan nie.
Donderdag nag dan dag---kruisigingsdag Nisan14; Vrydag nag dan
dag---begrafnisdag Nisan15; Sabbat (Saterdag) nag dan dag---opstandingsdag
Nisan16.
Die Vyfde Dag verteenwoordig in en met die oomblik 3nm metdat Jesus sterwe; Die
Sesde Dag verteenwoordig in en met die oomblik 3nm metdat Josef die graf
toemaak; Die Sewende Dag verteenwoordig in en met die oomblik 3nm metdat Jesus
opstaan uit die dode. GEEN geleerdheid nodig nie; slegs maar 'n waaragtige
vertaling.
NS:
Wee diegene -- vertalers -- deur wie die struikeling kom.
KKKKoos:
"Verder sal ek jou plasing gaan toets aan die relevansie t.o.v. my plasing."
GE:
Asseblief KKKKoos, doen dit, en sommer aan die hand van die Skrifte.
Wat wil ek?
Ek wil die Skrif hoor soos dit God se Woord is en van Die Woord van God spreek;
mensetradisie en wet laat my nie net koud nie; ek verfoei dit. Dis ALLES
skynheiligheid. Ek's moeg daarvoor.
Eva:
“Gn1:14 “En God het gesê: Laat daar ligte aan die uitspansel van die
hemel wees om skeiding te maak tussen die dag en die nag. Laat hulle dien as
tekens sowel vir seisoene as dae én jare.”
Die maan vir maan-de en die son vir dae en jare. Dit was hulle kalender.
Wat YHWH eenkeer vas besluit het, verander nooit.
Eva,
Wat Yawe vas besluit het om te verander, verander Hy.
“As daar dan volkomenheid deur die Levitiese priesterskap was (want
met die oog op die volkomenheid het die volk die wet ontvang), waarom was dit
nodig dat ‘n ander priester moes opstaan? Want met verandering van priesterskap
kom daar noodsaaklik ook verandering van wet.” Hb7:11-12.
“Dit was hulle kalender....”
Wie is ‘hulle’? Hulle was hulle onder
“die levietiese priesteskap”
Mk16,9
Ons
Hulle (ek praat van die Engelse Bybels) gee eenparig aan “In” en “Op” in
Mt28:1. Dit was metdat die Kerk begin bewus word het van die implikasies van
verskeie Skrifture vir die Sondagopstandingsaanvaarde, dat hulle aan hierdie
eeue oue egte of nader aan egte vertalings van o.a. ‘opse’ en ‘tehi
epifooskoesei’ begin torring het. Dis ‘n historiese FEIT!
Ek het al Mt28:1 lettergreep vir lettergreep en woord vir woord en
frase vir frase en sin vir sin op hierdie braaistok aangetoon dat dit letterlik
en idiomaties “In / Op Sabbats” beteken --- uitsluitlik, beteken.
Jou lys hierbo, WKT2, verwar net verder waar daar voorheen net
verwarring bestaan het. Jou bronne lyk omtrent almal klaar aangepas te geword
het om Sondagglorie te besing.
Wat Mk16:9 aanbetref: Ek het CliffordS ‘n leidraar gegee. Soek die
Werkwoord en wen die waarheid. Maar selfs hierdie sleutelbegrip vir die
waarheid, word oortref deur die vindingrykheid van die teksbederwers. Hulle sal
die naakte Woord van God uitoorlê. Hier is ‘n voorbeeld van wat ek bedoel: (Ek
het al nog twee sulke voorbeelde op hierdie braailat aangebied, Jh19:42 en
Mk16:8)
Noudan, Mk16:9: --- Hier is jou korrekte waarneming oor die plasing van
die komma, te berde. Dit behels egter ook om die woordorde te verander om die
regte betekenis uit te bring ---
OAV: “En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste dag van die week,
het Hy eers verskyn aan Maria ....”.
Dit is duidelik die vertalers het geweet waarmee hulle hier te doen
het, en het eenvoudig besef hulle sou van hulleself gekke gemaak het as hulle
nie die Partisipium vir ‘n Partisipium sou laat deurgaan het nie. Toe alreeds –
voor 1930 – probeer hulle om met kommas en woordorde soveel as moontlik die
indruk te skep Mk16:9 gee die opstanding op Sondagmôre aan.
Maar sou mens enigsins daarvan bewus wees ‘anastas’-”opgestane” is geen
Werkwoord nie, en dat die ENIGSTE werkwoord van hierdie sin, “Hy het
verskyn”—‘efánee’ is, dan sou hulle oëverblindery hulle in hulle bose plan,
niks gehelp het nie.
Nou die ouens is nie onnosel nie hoor, en dis hoekom die NAB se
vertalers met hierdie stukkie genialiteit vorendag gekom het:
NAB: “Na Jesus se opstanding vroeg die Sondagmôre, het Hy heel eerste
aan Maria Magdalena verskyn.”
Hulle skelmgeit het nie perke nie! Die Deelwoord is steeds ‘n
deelwoord, en die Werkwoord, die Werkwoord. Al wat hulle ontoelaatbaar gaan
doen het (maar wat vir die onwetende oog onsigbaar is), is om die Bywoord op
die verkeerde woord te gaan toepas het. Want ‘n Bywoord het op ‘n Werkwoord,
betrekking; nie op ‘n Naamwoord nie. In hierdie geval, het die Bywoord en
bywoordelike frase, “vroeg op die Eerste Dag”, uitsluitlik op die ENIGSTE
Werkwoord van die sin, “Hy het verskyn”, betrekking. Die Partispium, ‘Anastas’, is kontekstueel,
na aard en betekenis, enkel Naamwoordelik: “Hy (Jesus), as die Opgestane
EEN”=‘Anastas’, het vroeg op die Eerste Dag eerste aan Maria verskyn.”
Alleen hierdie manier, laat aan elke aspek van die sin reg geskied. Maar hulle
perversie is so sedeloos as wat dit redeloos is.
CliffordS:
Oor die Woesdag storie maak
iets nie sin nie:
Mar 16:9 En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste dag van die week, het
Hy eers verskyn aan Maria Magdaléna, uit wie Hy sewe duiwels uitgedryf het.
Weetie, klink vir my redelik voor die hand liggend.
WKT2:
In Matheus sê die vertalers: laat ná die
Sabbat toe dit begin lig word. Na die Sabbat moet dit mos eers donker word?
Peshitta Aramaic/English Interlinear New Testament
Now in the evening of the Sabbath as it was twilight the first of the week came
Miryam of Magdala and the other Miryam that they might see the grave.
In the end G3796 of the Sabbath
G3796 opse op-seh' From the same as
G3694 (through the idea of backwardness); (adverbially) late in the day; by
extension after the close of the day: - [b](at) even[/b], in the end.
as it began to dawn G2020
G2020 epiphōskō A form of
G2017; to begin to grow light: - begin to dawn, X draw on.
toward G1519 the first day of the week
G1519 eis ice A primary preposition; to
or into (indicating the point reached or entered)
Duidelik beteken “dawn” hier nie dagbreek of lig nie, maar “draw on”. Die vers in Matheus lees verder presies net
soos die Peshitta as hy reg vertaal is.
In die Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die
graf gekom toe dit nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal
vrouens in die donker by ‘n graf gaan maak, net so ook mans?.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, G4404 unto the
sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
G4404 prōi Adverb from G4253; at
dawn; by implication the day break watch: - early (in the morning), (in the)
morning.
G4253 pro A primary preposition; “fore”,
that is, in front of, prior (figuratively superior) to. In compounds it retains
the same significations: - above, ago, before, or ever. In compounds it retains
the same significations.
when it was G5607
G5607 ōn ousa on The feminine, the
neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet G2089 dark,
G2089 eti Perhaps akin to G2094; “yet”,
still (of time or degree): - after that, also, ever, (any) further, (t-)
henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one), now, still, yet.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene before dark comes
henceforth
Dit lees m.a.w. “Op die eerste dag van die week voor dit begin donker word het”
....... was die graf leeg.
Lukas sê duidelik toe die vroue die oggend by die graf kom was dit leeg.
Vat die kommas weg by Markus, wat daar nie was in die oorspronklike geskrifte
nie, dan
N.a.v. WKT2, “In
Matheus sê die vertalers: laat ná die Sabbat toe dit begin lig word. Na die
Sabbat moet dit mos eers donker word?
Peshitta Aramaic/English Interlinear New Testament
Now in the evening of the Sabbath as it was twilight the first of the week came
Miryam of Magdala and the other Miryam that they might see the grave.”
GE:
Die ‘Peshitta Aramaic’ is KLAAR ‘, vertaling; ‘n FOUTIEWE ‘vertaling’,
te oordeel aan die hand van bg. vertaling daarvan.
N.a.v. WKT2, “In the
end G3796 of the Sabbath G3796 opse op-seh'
From the same as G3694 (through the idea of backwardness); (adverbially) late
in the day; by extension after the close of the day: - [b](at) even[/b], in the
end.”
GE:
Wat is “through
the idea of backwardness”?
Dis nonsens. Waarvan praat hierdie verwysing nou eintlik? Van ‘opse’,
of van ‘tei epifooskoesei’?
1) Die Grieks vir lg. is,
letterlik en idiomaties identies:
“synde=om te wees=is”, ‘epi—fohs-k-ousei’ ‘oesei’ < ‘oesas’ <
‘eimi’, ‘om te wees’. In elk geval,
2) in die Datief, en MET
3) die Lidwoord in die Datief,
dus,
“IN DIE LIG SYN/WEES”; en BOWENDIEN, MET
4) die Voorsetsel, ‘epi’ wat
klem en essensie aandui: “in die toppunt / heldere, lig synde/wesende DAG”;
Alles samevattende ekwivalent in gewone mensetaal,
“middel van die namiddag”; is gelyk aan: 3 n.m..
Die Grieks vir ‘opse’, is ALTYD en sonder uitsondering, BYWOORDELIK;
dit is NOOIT ‘n Voorsetsel nie. Die Voorsetsel-storie, vir so ver waar dit sy
aanvang gemaak het by Philostratus, is die wanhopigste gegryp na ‘n grashalmpie
van die Sondagaanbidders. NIE EERS by Philostratus word ‘opse’ gebruik as ‘n
Voorsetsel nie, Ablatief of nie Ablatief nie. En al sou dit as ‘n Voorsetsel by
Philostratus aangewend word, BLY die betekenis STEEDS, ‘laat in / laat op’,
maak nie saak WAT hulle probeer nie.
En dan kyk ons na Grieks drie eeue NA die Koinee van die NT!!
Fatale foute van die verbrouereerders!
N.a.v. WKT2, “as it
began to dawn G2020 epiphōskō
A form of G2017; to begin to grow light: - begin to dawn, X draw on.”
GE:
Honderde kere al uitgewys as die grootste lieg uit. Sien behandel, boek
2: Ieder en elke insidensie in konteks uit die hele Griekse lektuur soos dit
beskikbaar was in enige bron beskikbaar in die Hans Merensky Biblioteek van
Tuks.
Die laatste – eeue na die eerste eeu –, en ENIGSTE insidensie met bg.
betekenis: Hier’s die storie daarvan, en oordeel aan die storie, of die
betekenistoepassing vertrou
‘n Sekere apostel en sy geleide is op pad vir ‘n debat met een of ander
ongelowige erens ver. Hulle slaap oor in die hotel, en die apostel maak deur
die nag voorbereiding vir die debat. Maar die luise pla hom so hy
Daar’s jou ENIGSTE geval waar dit, waar was: “as it began to dawn G2020 epiphōskō A form of G2017; to begin to grow light: -
begin to dawn, X draw on.” In ieder
van die ander kere van die gebruik van die woord, word dit gebruik vir die
periode van middag (12vm.) af tot sononder, en soms vir die periode van middag
(12vm.) af tot sons-mid-onder-draaipunt, middernag. NOOIT, vir daarna nie;
NOOIT vir ‘vroegoggend’ watter tyd na middernag OOIT nie. Want dan is dit
OPKOMENDE lig / dag, en nie DALENDE lig / dag tussen middag en middernag nie.
N.a.v. WKT2, “toward
G1519 the first day of the week
G1519 eis ice A primary preposition; to
or into (indicating the point reached or entered)”
GE:
WKT2, ek het so ver ek
Want hier’s nou ‘n uitstekende voorbeeld van die hopelose swak gehalte
van moderne verwysingsbronne. Die kêrel/s vat helse kanse, om die minste te sê;
swak man! Swak! Want dié ‘outoriteit’ LIEG al die pad Kerk toe en Preekstoel
toe en in die Bybel in. Arme to’orders! Arme lesers!
“A primary preposition; to or
into (indicating the point reached or entered” is die KORREKTE omskrywing
van ‘eis’— ja— MET DIE DATIEF! Maar dis
die ewigheid ver van ‘eis’ met die ‘grens-beperkende’
AKKUSATIEF se betekenis: “Met die oog op die dag van Christus
(oordeel)”; “tot die opstanding van die dode” (Flp1:10, 3:11 --- wat nog
DOER in die verre toekoms lê!
Vgl. Mt2:12, “They departed into their own country” --- hulle
kon onmoontlik in Egipte vertrek het en terselfdertyd in hulle eie land gewees
het. Daarom: ‘eis’ + “Akkusatief stel
die perke” --- die ENIGSTE manier van voorkoms in die NT! Jy kom nooit ‘in’
nie; jy kom, of gaan, ‘tot / in die rigting van’. ALTYD.
Vir hierdie ‘outoriteit’ se verduideliking van die betekenis van ‘eis’
sal jy na die LXX moet gaan om voorbeelde te kry soos die priester wat sy
vinger “IN die water insteek”: Lokatiewe betekenis. Jy het dit nie, in
die NT nie. Hierdie ‘outoritei’ is verteenwoordigend van hedendaagse
kwasie-geleerdheid.
N.a.v. WKT2, “In die
Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die graf gekom toe dit
nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal vrouens in die donker by ‘n
graf gaan maak, net so ook mans?
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, G4404 unto the
sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
G4404 prōi Adverb from G4253; at
dawn; by implication the day break watch: - early (in the morning), (in the)
morning.
G4253 pro A primary preposition;
“fore”, that is, in front of, prior (figuratively superior) to. In compounds it
retains the same significations: - above, ago, before, or ever. In compounds it
retains the same significations.
when it was G5607
G5607 ōn ousa on The feminine, the
neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet G2089 dark,
G2089 eti Perhaps akin to G2094; “yet”,
still (of time or degree): - after that, also, ever, (any) further, (t-)
henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one), now, still, yet.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene before dark comes
henceforth
Dit lees m.a.w. “Op die eerste dag van die week voor dit begin donker word het”
....... was die graf leeg.”
GE:
WKT2, ek stem met jou GEVOLGTREKKING, saam, maar nie met hoe jy daar
uitgekom het nie.
Van bo af:
Jy vra: “wat sal vrouens in die
donker by ‘n graf gaan maak, net so ook mans?” Dis ‘n goeie vraag om te vra.
Daar was ‘n wag aangestel om Jesus se dissipels weg te hou van die graf
af: “Dat sy disspels nie miskien in die nag kom en Hom steel nie”. Die
implikasie is duidelik: Jesus het gesê: “Oor drie dae staan Ek op”, of
beter gestel: “Die derde dag staan Ek op”. En die Jode het gevra: “Gee
dan bevel dat die graf verseker word tot die derde dag” waarvan Jesus
gespreek het! (Of, beter gestel, “tot die derde dag” waarvan Jesus
gespreek het, “om is”.) Hierdie
is daardie ‘derde dag’! Maar vannag (vir die Jode na sononder) gaan daardie –
dit is, hierdie, “die derde dag” – óm wees en “dié verleier”
vanselfsprekend nog in die graf (het die Jode geglo); ons, moet net seker maak
“dat sy disspels nie miskien in die nag kom en Hom steel nie”.
Vir die Jode sou hierdie dag sononder, verby wees; vir die Romeinse wag
sou hy middernag, verby wees. Dus, middernag
Verder: Mt28:1 meld dat die twee
Vrydag direk ná “midnamiddag” het juis hierdie twee vroue, nadat
die graf toegemaak was, “speserye en salf gaan berei”, vanselfsprekend
om sodra geleentheid hulle dit sou toelaat, die liggaam in die graf te gaan
salf. Die vanselfsprekende eerste
geleentheid vir hulle sou ná die Sabbat, gewees het. En dit sou vanselfsprekend
in die nag na sononder, in die nag, moes gewees het.
Die vroue kon nie geweet het dat die wag die Sabbat-”oggend na die
Jode se voorbereidings” (van die Vrydagnamiddag), aangestel sou word nie.
Maar toe hulle “Sabbatsmidnamiddag vertrek het om na die graf te gaan kyk”,
moes hulle ook sekerlik van die wag te hore gekom het, en besef het dat hulle
verniet sou probeer om na die graf te gaan kyk. Boonop kom daar toe nog ook die
“groot aardbewing”. Met hul voornemens was dit verby.
Maar Maria Magdalena
Mens verstaan maklik, en
Bowendien was die volmaan en pasgafeestyd. Almal kon die “NAG om
plegtig te onderhou”, in volkome veiligheid – al die katastrofale gebeure
ten spyte – waargeneem het; dit was immers die Jode se belangrikste nagtelike
fees.
Dis die eerste deel van jou vraag beantwoord,
vertrou ek.
N.a.v. WKT2, “In die
Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die graf gekom toe dit
nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal vrouens in die donker by ‘n
graf gaan maak, net so ook mans?”
GE:
Tweedens:
Die vraag bly altyd, eerstens:
Is my basiese ‘feite’, reg? En in
hierdie geval is dit ‘n baie belangrik, want dit
Nou, “toe dit nog donker was”.
Jy is heeltemal reg, ‘die
vertalers’ is heeltemal verkeerd. Hulle is moedswillig verkeerd. Want
volgens hulle, vind net een besoek aan die graf plaas gedurende al die tyd
vandat die liggaam begrawe was, tot die Sondagoggend met die opstanding toe, en
dit was, volgens hulle, Sondagoggend met die opstanding! Daarom sê die vertalers in die
Johannes-Evangelie Maria het by die graf gekom, “toe dit nog donker was”. Hulle
lieg kom uit die donker van die bose uit.
Dít, was nie – soos meeste beweer – “net na middernag nie”. En dít, was nie – soos meeste beweer – saam
met ander vroue nie. Want Maria was die eerste om allénig, na die graf te gaan,
en eerste aan wie die Here, allénig, verskyn het. Op geen manier
Maria het na die graf toe aangekom, (‘eis to mneeméíon’ --- Begrensende Akkusatief. Vergelyk Markus
16:2b, ‘epi to mneema’ - ‘direk op / by
(‘epi’=‘in’) die graf’.), en het, sonder om in die graf in te gegaan het, van
ver af al gesien dat dit oopgemaak was. Sy het in haar spore omgedraai en
teruggehardloop.
“Vroeg”—
‘proo-i’. Van ‘pro’, “A primary
preposition”, wat ““fore”, that is,
in front of, prior”, beteken, volgens gesag van jou bron, WKT2.
Die woord ‘proo-ï’-‘vroeg’ kom tien keer in die
Nuwe-Testament voor:
(1) Onbepaald ‘eerste
ligdag’
Mt16:2-3, “In die aand (‘opsías ghenoménees’) voorspel julle, Mooiweer
(vir môre)!, want die lug is rooi. En in die oggend-‘proo-ï’ (voorspel
julle), Stormweer vandag!, want die lug is
donkerrooi. … Julle weet goed om (tye uit) die voorkoms van die
lug te onderskei, maar
Christus) onderskei nie?”
Duidelik beteken ‘proo-ï’ hierso,
‘oggend’, en net so duidelik, die ‘eerste’
deel van ‘lig-dag’, voor, én / óf, na, sonop – ‘proo-ï’ staan immers teenoor ‘opsías’.
Mt20:1, “’n Huisheer het vroeg in die môre uitgegaan om
arbeiders vir sy wingerd te huur.” ‘Vroeg in die môre’-‘háma proo-ï’ – ‘met ligdag / met
dagbreek’ = ‘mét eerste (deel
van lig-)dag’. Dit kon voor
én na sonop gewees het, want die arbeiders werk vir twaalf ure (’n volle dag),
of minder.
(2) ‘Vroeg’,
begin van Dagbreek
Mk1:35, “Vroeg in die môre, nog diep in die nag, het Hy
opgestaan en uitgegaan na ’n eensame plek en daar gebid.” “Vroeg in die môre, nog diep in die nag” – “proo-ï
énnuga lían”. “Nog in die nag”, en “nog baie-‘lian’ (diep) in die nag”, is duidelik “eerste lig van
dagbreek”, of nog gedúrende, ‘sons-ópkoms’. Alhoewel hierso bedoel word die
eerste ligskynsel, is dit
steeds die eerste deel van die dag
se lig vandat die son middernag al begin
het om ‘fisies’, weer op te kom.
Mk15:1, “Vroeg in die more, sonder versuim, het die
owerpriesters … en hele Raad, besluit …”.
“Vroeg in die more” – ‘proo-ï’,
= begin van dagbreek relatief kort na
middernag (vgl. Jh13:30b) lank voor sonop, of, ‘eerste dagbreek’, en omdat
‘proo-ïas’, ‘Toe die eerste / vroeë oggendlig begin het’.)
(3, 1) Eerste ure van die
dag vóór sonop
Mk16:2, OAV, “Baie vroeg
op die Eerste Dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.” “Baie
vroeg op die Eerste Dag van die week, kom hulle, net nadat die son begin opkom
het, wéér
by die graf aan.” “Kai lían
proo-ï tei miái toon sabbátoon érgontai epí to mnééma, anatéílantos toe heelíoe.” Dit was nie “na sonop” nie, maar ook nie te lank vóór sonop nie, synde nog maar
die eerste lumier / baie vroeg. Maria het agterna
“by die graf bly staan”, tot Jesus later daar aangekom het, omtrent die tyd wat
die tuinier sou begin werk het met sonop. Dus, “Baie vroeg” in vers 2, beteken ’n rukkie vóór dagbreek.
(3, 2) Eerste ure van
Ligdag, ná sonop
Mk11:20, “Toe hulle vroeg in die oggend verbygaan, sien hulle
die vyeboom, verdroog.” “Vroeg in die oggend”–‘háma proo-ï’ = ‘eerste
van ligdag’; ‘Ligdag’ is die kontekstuele geïmpliseerde
noodwendigheid; dit word nie in die enkele woord ‘proo-ï’=‘vroeg’, bevat nie. (Sien ook Mt21:18, ‘proo-ï’ = begin of ‘éérste’, vroeë deel van, die dag.)
Mk16:9, “En nadat Hy opgestaan het, het (Jesus), vroeg op die
eerste dag, eerste, aan Maria Magdalena verskyn.” Jesus het omtrent sonop aan Maria verskyn.
Dit kon ’n rukkie ná sonop gewees het, maar nie ‘vroeër’ of ‘voor’ sonop
nie, want Hy het aan haar verskyn omtrent die tyd wat die tuinier by die tuin
sou opgedaag het om te begin werk, en dit sou waarskynlik met sonop wanneer die werksdag begin
het, gewees het. Toe was dit wel nog “baie vroeg op die Eerste Dag” en nog maar
die eerste uur na sonop – maar beslis nié ‘baie vroeg / lank vóór sonop’, nie. Nou verskyn Jesus aan Maria
Magdalena, alleen, en “eerste”: ‘próóton Marian’! (Sien ook Jh21:4, ‘proo-ïas’ – ‘daar dit reeds dag was’ = die begin van die dag / die eerste
sonskyn van die dag.)
Die woorde ‘prooton’ en ‘proo-ï’ is verwant en word van dieselfde
grondwoord afgelei – wat vir enigeen sonder enige kennis van Grieks, opsigtelik
behoort wees. Die kortste vorm van hierdie woord is die Voorsetsel ‘pro’, wat
baie dinge kan beteken, maar hoofsaaklik gebruik word om ‘voor’ of ‘eers’,
te sê.
Toe Jesus aan Maria verskyn het, was die ander vroue nie by nie – wat
duidelik is uit Johannes (20:11 verder) se verhaal en uitdruklik in Mk16:9
staan! Dit is ook duidelik
dat Jesus, toe Hy later die oggend aan die ánder vroue verskyn het, Hy
aan húlle, en dié keer nét aan hulle, terwyl Maria nié by was nie, verskyn het.
Saam
met die son, vroeg, tot laat
Mk13:35, “Julle weet nie wanneer die eienaar van die huis kom nie, laat
in die dag, of middernag, of met hanekraai, of vroeg in die more nie.” “Of vroeg in die more” – ‘ee proo-ï’: Duidelik eerste van ligdag, en ná
sonop, ná, ‘hanekraai’ – teenoorliggend ten opsigte van ‘laat in die dag’
namiddag, terwyl die dag eindig, ‘opsé’. ‘Proo-ï’-‘vroeg’,
Hd28:23, “Deur kragtige getuienis het hy vir hulle die Koninkryk van
God uitgelê, van die more
vroeg tot die dag laat.”, ‘apó
proo-ï héoos hespêras’ – ‘van die eerste
lig tot die laaste lig’; ‘Hespêras’ –
weste, sonsondergang. ‘Proo-ï’
Jakobus 5:7, “Het geduld met die vrug totdat dit die vroeë en die laat
reën (van die seisoen) ontvang het …”, ‘héoos
próminon kai ópsimon’ = ‘van die eerste
/ vroeë (seisoenale) reëns tot die laaste / laat (seisoenale) reëns’.
Dit dan, vir sover die Adjektiewe Bywoord ‘vroeg’-‘proo-ï’ in die Nuwe-Testament met tyd verband hou. In die Nuwe-Testament
daarom, beteken ‘proo-ï’, die ‘eerste’ van enige bepaalde tyd, hetsy
die ‘eerste’ (gedeelte) van die hele dag, van net die ligdag, of van die nag;
van net die oggend van die nag (na middernag); van net die oggend van die dag
(voor sonop); van net die namiddag van die dag; van net die eerste deel of
begin van ’n werk, van iemand se rus aanvanklik – trouens, ‘die eerste’ van wat
ookal! Soos die vroeë of eerste tydperk van en binne ’n jaar, ’n maand, ’n
seisoen; ’n regering, ’n koninkryk, ’n oorlog.
‘Proo-ï’ in die LXX ten opsigte van die oggend van die
dag, voor, en na, sonop:
Maar, protesteer hierdie gesaghebbende en septer-swaaiende
uitgriffelaars van Woord en Betekenis, ‘In die Septuaginta – die Griekse
Ou-Testament – word ‘proo-ï’ uitsluitlik vir die vroeg-oggend van die dag
gebruik; dit beteken nooit, iets anders nie! Sodat dit ook in die Nuwe
Testament, net een ding beteken, en dit is, ‘vroeg in die oggend’. Maria was
vroeg sonop – nie in die aand na sononder nie –, saam met die ander vroue dáár,
toe die graf oopgemaak was en die Here opgestaan het!’ Altans ... so, versin hulle!
Ek sê nie ‘proo-ï’ beteken
nie vroeg-oggend nie. Dit beteken dit wel elke keer as dit allenig staan. Die
konteks – die inhoud van die betrokke gedeelte dus –, sal moet bepaal of ‘proo-ï’ iets anders gaan beteken. Ek
gaan nie al die plekke vir u noem van waar ‘proo-ï’-‘oggend’
beteken nie – ons stem mos daaroor saam. Maar daar is baie. Met ’n vinnige kyk
het ek minstens 70 gevalle getel.
U moet ook onthou dat die letterlike betekenis van ‘proo-ï’ nie ‘oggend’ is nie, maar eerder
die ‘voorste’ of ‘eerste’ deel – die begin-gedeelte van enigiets wat binne ’n
bepaalde verband verwag mag word.
Tweedens, dit is juis binne die verband van gevalle
waar ‘proo-ï’ ‘oggend’ beteken, dat
die presedent geskep word vir
betekenisse wat in tyd, vérder van ‘oggend’, verwyderd lê.
Hier verwys ek nou na gevalle waar ‘proo-ï’
(– net soos ons gesien het toe ons die Nuwe-Testamentiese insidensies ondersoek
het –) óf die oggend na middernag aandui, óf die oggend voor sonop, óf die
oggend na sonop, óf die oggend voor middag – vier verskillende moontlikhede van
die betekenis van ‘proo-ï’, nét ten
opsigte van die begrip ‘oggend’! Waarom dan nie, sal ‘proo-ï’ nie ook op tydsperiodes wat nóg verder van juis ‘sonop’ af
is, van toepassing wees nie? Daar bestaan geen rede hoekom nié. En ons gaan u
plek en vers gee, vir elke aanspraak waarom wél. Want dit is nie waar dat ‘proo-ï’ in die LXX uitsluitlik vir die vroeg-oggend van die dag
gebruik word nie, en ek sal dit nou aan die hand van werklike gevalle uit die
Ou-Testament vir u wys.
(1) Oggend na middernag:
Ex8:20, ‘orthrison to proo-ï’
Ex34:2, ‘ghínoo hétoimos eis to
proo-ï … kai órthrinos anébee eis to hóros’, “Wees gereed teen die oggend … en hy het baie vroeë oggend gereedgemaak en na die berg gegaan.”
**Nm14:4, ‘Orthrisántes toproo-ï’
– ‘eerste skynsel van
sonsopkoms’ (“first streak of daybreak”) ** Grensgeval?
(2) Oggend voor sonop:
**Nm14:4, ‘Orthrisantes toproo-ï’ – ‘eerste skynsel van daglig’
(“first streak of daybreak”)
** Grensgeval?
Gn44:3, ‘proo-ï diéfause’ –
‘eerste lig’
Ex16:6-7, ‘proo-ï ópsesthe’ –
‘oggend sodra julle sal (
(3) Oggend na sonop:
Ex16:12-14, ‘toproo-ï eghéneto katá pauoménees tees drósoe kúklooi tees paremboléés’,
“wanneer die son die dou opgedroog
het, het die manna verskyn”
(4) Oggend voor middag:
Ex16:22, ‘proo-ï proo-ï héénika
diethérmainen ho héélios etééketo’, “Elke oggend wanneer die son warm geword het, het (die manna)
gesmelt / verdwyn.”
(5) ‘Proo-ï’ (‘oggend’) om die middag:– na sonop en voor sononder:
(1) Ex30:7, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan teenoor ‘opsé’ staan; dus die
vroeë lig teenoor die later lig van die ligdag, of te wel, vroeg ligdag, hééldag vóór middag (9-12 vm.), teenoor laat ligdag, hééldag ná middag (12-3 nm.).
(2) Ex27:21, 30:7-8, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan ook teenoor ‘hespéra’ staan; dus
die vroeë lig (6-9 vm.) teenoor die laaste lig van die ligdag (3-6 nm.).
(3) Ex29:39,41, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan ook teenoor ‘deilee/deilinon’
staan; dus sonop (6 vm.) teenoor sononder (6 nm.).
(4) Nm9:21-22, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
teenoor ‘nuuks’, ‘nag’; dus ‘dag’ heeldag, teenoor ‘nag’ heelnag. “Kai éstai hôtan ghéneetai heh nefélee, af hespêras héoos proo-ï, kai
anabééi hee nefélee toproo-ï, kai
aparóésin heemêras, ee nuktós.” “En sal dit gebeur dat die wolk van die aand
af (‘af’ hespéras’) tot die oggend
toe (‘héoos proo-ï’) gaan staan, en
sou begin om op te styg, moet hulle uittrek, óf dag, óf nag.”
‘Kai ... ee ...’, ‘óf ...
óf’: ‘Toproo-ï’ is by wyse van ellips in beide gevalle van ‘heemêras’-‘dag’, én, ‘nuktós’-‘nag’, van toepassing, as volg: ‘toproo-ï kai heemêras, toproo-ï ee nuktós’: “Hulle moet uittrek of dit by eerste
nag-donkerte of by eerste dag-lig is!”
As nog so ’n geval van ellips, mag Nm28:4 (en daar is meer van hulle)
genoem word. “Ton amnón ton héna poiééseis to toproo-ï, kai ton amnón ton deúteron
poiééseis to (toproo-ï) pros hespêran.” “Die een bok moet hy in die voor-oggend offer, en die tweede bok
moet hy in die (voor-)aand, offer.”
Waarom word ‘proo-ï’
telkemale noukeurig omskrywe, as dit vanselfsprekend die vroeë dag met sonop
beteken het? Omdat ‘proo-ï’ nóg
vanselfsprekend, nóg uitsluitlik, die vroeë dag met sonop beteken, en letterlik
en vanselfsprekend, op heel ander tye van die dag, óf van die nag, van
toepassing kan wees – en is –
eenvoudig omdat ‘proo-ï’,
‘vanselfsprekend’ en op sigself – d.w.s., letterlik –, ‘eerste’, of ‘vroeë’, of
‘voorste’ (van wat ookal), beteken!
(6) ‘Proo-ï’ (‘Oggend’):
(1) vir: ‘Dag’,
‘Dieselfde dag’:
LXX, Lv7:5-6, “Die offerande moet op dieselfde dag-‘heemérai’ waarop dit geoffer was, geëet
word; niks mag tot die volgende dag-‘proo-ï’ oorbly nie; op watter dag-‘heemérai’ ookal hy sy offerande offer,
op dieselfde dag-‘aurion’ moet hy dit
eet.”
(2) vir: ‘Heeldag /
Altyd’:
Lv6:9, “Dit is die wet van die gehele brandoffer; dit is die gehele
brandoffer gerooster op die altaar nag
en dag ononderbroke; die vuur van die altaar sal daarop bly brand; dit mag
nie doodgemaak word nie.” ‘Nag en dag
ononderbroke’, “Hôleen teen núkta héoos
toproo-ï”.
(7) ‘Proo-ï’ vir ‘Voor Sononder’
Dieselfde dag nog: ‘Toproo-ï’-‘voor-sononder’, en nie, ‘Toproo-ï’-‘voor-sonop’ die vólgende
dag, nie!
LXX, Lv19:13, “kai oe mee
koimeethéésetai ho misthós toe misthootóé soe pará soi héoos proo-ï.” Engels: “Neither shall the wages of thy
hireling remain with thee until the morning.” Die bedoeling is nié dat jy die werker sy
loon nie later as die volgende môre (voor of na sonop, maak nie saak nie) mag
gee nie! Die bedoeling is jy moet hom onmiddelik, sonder enige verwyl, op die
plek, dieselfde dag – daar en dan,
soos wat hy van sy werkplek af wegstap –, betaal! Vergelyk maar Jak5:4, “Die
loon van die arbeider wat deur julle agtergehou is, roep uit!” Mt20:8, “Sodra
die dag klaar (gewerk) was,** beveel die meester … Roep die arbeiders en betaal
hulle hul loon!”
[** “Sodra dit aand geword het”]
Wat beteken die Grieks van die LXX, ‘proo-ï’, dan essensieel?
In kern, dít, soos wat die OAV die Hebreeus
in Dt24:15 weergee: “Op die dag self
moet jy sy loon gee, sodat die son nie
oor hom ondergaan nie!” Nou sal dit interessant wees om te sien wat
die LXX in Dt24:15 sê – wat tog presies maar sal moet wees wat die LXX in
Lv19:13 met “… héoos proo-ï”, sê!: “As die arbeider arm is, mag jy nie
met sy loon nog by jou gaan slaap nie; jy moet hom verseker betaal voordat die son gesak het: ‘pros dusmás heelíoe’.” “… héoos proo-ï” = “pros dusmás heelíoe”!!
Sekulêre voorbeelde van ‘proo-ï’-‘vroeg’
– op enige tydseenheid van toepassing:
‘proo-ï / próó-ïdzos / próó-ïos ’,
betyds (binne enige tydsbestek)
‘próó-een’, té vroeg
‘proo-ïáíteron, proo-ïáítata’,
vroeër,vroegste (t.o.v. enigiets)
‘proo-ï éti heemêras’ / ‘heemêras to proo-ï ’, ‘nog vroeg-dag’ /
‘vroegdag’: enigiets van sonop to middag
próó-ïdza – ‘eer-gister’, die-dag-voor-gister
‘hee proo-ïa hóóra’ – die
vroeë / eerste / begin-uur
‘déílee proo-ïa’, vroeë
namiddag, teenoor ‘déílee opsía’,
laat namiddag
‘próói-a toon karpímoon’,
voeë seisoen / vrugte
N.a.v. WKT2, “when
it was G5607 ōn ousa The feminine,
the neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet dark, G2089 eti Perhaps akin to
G2094; “yet”, still (of time or degree): - after that, also, ever, (any)
further, (t-) henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one),
now, still, yet.”
GE:
As ‘proo-ï’ dan van ‘lig’ die begin of ‘eerste’ lig sal aandui, of as
‘proo-ï’ dan van ’n dag die begin of ‘eerste’ gedeelte sal aandui, of van wat
ookal die begin of ‘eerste’ gedeelte, waarom dan nié, die begin of ‘eerste’
gedeelte van die nag of donker nie? Word
‘proo-ï’ nie van die Voorsetsel, ‘pro’-‘voor’, afgelei nie? Beteken ‘pro’ nie,
“Met die Genetief, t.o.v. Tyd, ‘voor’, ‘in die begin’, ‘no sooner than’”
(Classic Dictionary, Greek/English) watter tyd ookal nie? Waarom dan nie in Johannes 20:1, “Éér /
vóór die donker, synde / terwyl dit nog voor-aand is, kom Maria na die graf toe
aan en sien die klip weggerol” nie? Dit is tog akkuraat letterlik wat daar
geskrywe staan: “Ergetai Maria proo-ï skotías eti oesees”!
“Proo-ï skotias eti oesees” in Johannes 20:1 mag nie “synde nog die
vroeë / eerste van die donker / nag” van die aand voordat dit heeltemal
donker geword en die son heeltemal ‘gesak’ het, beteken nie?? Hoe ver sal ons tog gaan om die woord
‘proo-ï’-‘vroeë’ in die frase “proo-ï skotias eti oesees”-‘nog synde
vroeë/vóór-donker’, skaamteloos DOOD te ignoreer en dit “skotias eti
oesees”-‘nog donker/nag synde’, te maak? Hoe ver sal ons gaan en die drogrede
bly handhaaf dat Jesus “Lank ná die
Sabbat” (OAV), opgestaan het? Skandelike brawade! Deur dit om Sondagslewenswil, “skotias eti
oesees”-‘nog donker/nag synde’ te
maak, word die woord ‘proo-ï’-‘vroeë’ in die frase “proo-ï skotias eti
oesees”-”nog synde vroeë/vóór-donker” in Jh20:1 soos ’n gangreen-
besmette ledemaat, sondermeer, geamputeer!
Nou as Johannes letterlik en vir net wat hy sê, opgeneem moet word,
naamlik, “En op die Eerste Dag van die week, synde pas / nog vroeg-nág /
eerste-dónker / vóór-nag / áánd, kom Maria na die graf toe aan en sien die klip
weggerol” — dis nou ‘Saterdag vroegaand’, dat sy kom — wanneer dan, was die
graf oopgemaak?
Wanneer dan, was die graf oopgemaak?
Antwoord: Presies, wannéér, en sóós, Matteus verklaar, en wannéér, en
sóós - jare later – deur Johannes reg hier in 20:1 bewys word: “In die
Sabbat se laat (ure) … met die Eerste Dag van die week aanstaande”. Na sononder hierna, “sodra die Sabbat
verby was, het Maria, die ander Maria en Salome, spesrye gaan koop”, Mk16:1
– natuurlik vir Salome se onthalwe. En “Nog
vroegdonker” hierna, “op die Eerste Dag”, sê Johannes, “kom Maria
na die graf toe aan en sien die klip weggerol. Toe hardloop sy terug en gaan
vertel …”, want sy het gedink die liggaam was gesteel, vers 2. ERKEN VERTALERS DIT, ERKEN HULLE DIE OPSTANDING
OP DIE PAS AFGELOPE SABBATDAG, EN DAAROM VERKRAG HULLE DIE SKRIF HIERSO SO.
Daarom dan, vra ek weer, wanneer was die graf oopgemaak as Maria dit “klaar
oopgemaak, gesien het terwyl dit nog vroeg (of ‘eerste’)-donker / nog vroeg (of
‘eerste’ deel) van die nag was”?
Antwoord: Mt28:5a, “Verduidelik die engel aan die vroue … In die
Sabbat laat, vroeg namiddag en vooraand van die Eerste Dag van die week ….”!
Dís wanneer!
En vir hierdie – korrekte – vertaling, “Verduidelik die engel aan
die vroue … In die Sabbat laat, vroeg namiddag en vooraand van die Eerste Dag
van die week …”, sit ek my kop op die spreekwoordelike blok!
Kom ons eerbiedig die Sabbatdag waarvan “die Seun van die Mens, Here
is”, “Dag van die Here”
Jesus, “die Sewende Dag naamlik,
aangaande waarvan God aldus gespreek het, En God het op die Sewende Dag van al
sy werke gerus!” Kom ons eerbiedig die Sabbatdag met die eer en waardigheid
wat die Here God self daarvoor verwerf het deurdat Hy Jesus Christus op die
Sabbatdag uit die dood en dode opgewek het en daarmee aan “die Volk van God
… rus verskaf het, en daarom onderhouding van die Sabbat, vir die Volk van God,
geldend, (laat) oorbly het.”
(Mk2:27, Op1:10, Hb4:4-5, 8-9)
CDJ4:
“Christus staan op ‘n ander
Sabbat op (teen die einde van daai sabbat).”
GE:
Juis, maar nie sommer net 'n ander Sabbat nie; die onmiddellik op die
Nisan 15 groot-dag-sabbat volgende Sewende Dag “volgens die (Vierde) Gebod-Sabbat”,
Nisan 16, “Eerste Gerf Beweeg-Offer-dag”, en “die dag na die sabbat” van
die pasga, Nisan 15.
En weereens, letterlik: “Sabbatsmidnamiddag”=3n.m.
CDJ4:
“
GE:
dit sal ek nie weet nie;
WKT1:
GE, Nee ek
Luk. 23:54 56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou
aanbreek. En die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg
en die graf gesien en hoe sy liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan
en speserye en salf berei en op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.
Die volgende teks gooi egter 'n spanner in die works.
Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was, het Miriam Magdalena en Miriam, die
moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom te gaan salf. En baie
vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.”
hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding wat na die
Matt. gee egter 'n ander perspektief wat die saak duidelik maak.
Die ander vroue wat van vêr af dit aanskou het het salf voorberei en gaan rus
vir die
Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe 14 nisan en opgestaan 17 nissan.”
GE:
N.a.v. WKT1, “Luk.
23:54 56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou aanbreek. En
die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg en die graf
gesien en hoe sy liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan en speserye
en salf berei en op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.”
GE:
Wat gee jou die idee, WKT1, dit was “die dag van voorbereiding .... m.a.w. nisan 14”?
Kom ons steek eers voor hierdie onderstebo stinkbos vas en leer van die
duiwel ‘n paar dinge, voordat ons verder gaan.
Jy hou dat die kruisiging en sterwe op Nisan 14 was.
Ek glo jy glo dit op grond van Jh19:14 en die OT voorskrifte om die
pasgalam op Nisan 14, in die daglig, tussen sonop en vóór sononder te slag.
Jy hou dat die Bybeldag met sononder en daaropvolgende aand met
daaropvolgende nag-helfte, BEGIN, om dan met daglig-helfte, al die pad weer na
sy einde toe uit te loop om met sononder klaar te wees.
Jy hou dus “die dag van
voorbereiding .... m.aw. nisan 14” het tot die aand toe aangehou en met die
sononder opgehou.
Jy plaas
Jy plaas Josef se onderneming “hierna” (Jh19:38), binne
dieselfde tydsgrense, ná 3 n.m. en vóór sononder.
Gevolgtrekking: WKT1 sê, dit het ALS klaar gebeur, vóór sononder en
vóór die aand begin het en vóór dit nag geword het.
WKT1, Jy het óf vergeet van, óf jy ignoreer moedswillig daardie een
faktor wat ek by duisende, ja, miljoene, om die waarheid te sê, by die hele
Christenwêreld gesien het, as moedswillig geïgnoreer. So geïgnoreer dat die wat
dit dalk aandag sou gegee het as hulle kon, mislei word sodat dit vir hulle
onmoontlik gemaak word om dit op te let.
Jy
OAV: Bietjie dubbelsinnig, maar lees hom soos ‘n kind, en hy sê:
“En toe dit aand geword het omdat dit die Voorbereiding was, dit is,
die Voorsabbat ....”;
So, Phillips: “When the evening came, because it was the day of
preparation, that is the day before the Sabbath ....;
KJV: “And now when the even was come, because it was the Preparation
....”;
MLB en RSV, en verbasend genoeg, NKJV: “When evening had come, since
it was the day of preparation, that is, the day before the Sabbath ....”.
Teenoor:
NIV: “As evening appraoched” (manier nr. 1);
LB: “Late that afternoon” (manier nr. 2);
So, NAB: “Dit was Vrydag, dit is die dag voor die sabbatdag, en dit was
al die MIDDAG laat”.
Vergeet nou maar eers van of dit Vrydag was of nie. Dit gaan nou eers
oor of dit “klaar aand geword het” (die letterlike Grieks), of, of dit
nog ‘die middag laat’ was.
Jy sal sien die valse profete knoei op een van twee maniere: Die een
klomp sien
Die tweede lot, sien nie
HOEKOM wil almal ewig aan die letterlike betekenisse van grammatiese of
filologiese aard staan peuter? Want hulle is BANG VIR DIE DONKERTE VAN DIE
NAG!!! Want hulle HAAT DIE IDEE Josef het die liggaam van Jesus NA die
Kruisigingsdag EERS BEGIN verkry om Hom EERS die VOLGENDE ligdag, klaar te
begrawe het.
Soos ek gesê het, hierdie is die hoeveelste voorbeeld van sulke
onderduimse knoeiery met die Skrifte om Sondagsaanbiddings ontwil. Dapper in hulle grotte; te bang om hulle
gesigte buitekant te wys. Dis hoekom ek nie sterk genoeg beledigings en
skeldwoord
Nou, WKT1, jy skaar jou mos by hierdie spul lafaards deur die “aand” in
Mk15:42/Mt27:57, Lk23:48-50 en Jh19:31/38 teen alle bewyse in te bly
ontken??? Jy ontken dit, deurdat jy
aangevoer het: “Luk. 23:54-56. “En dit
was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou aanbreek. En die vroue wat
saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg en die graf gesien en hoe sy
liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan en speserye en salf berei en
op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.”
Jy gaan dan voort:
“Die volgende teks gooi egter 'n
spanner in die works.
Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was, het Miriam Magdalena en Miriam, die
moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom te gaan salf. En baie
vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.”
Hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding wat na die
GE:
N.a.v. WKT1, “Hieruit blyk dit dat Lukas praat van ....”. “Hieruit
....” Uit wat uit? Uit: “Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was,
het Miriam Magdalena en Miriam, die moeder van Jakobus, en Salomé speserye
gekoop om Hom te gaan salf. En baie vroeg op die eerste dag van die week, net
na sonop, kom hulle by die graf.””
GE:
N.a.v., “Hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding”. “'n dag
van voorbereiding ....” NA, “toe die
Sabbat verby was ....”?! NA, “toe die Sabbat verby was ....” volgens
Mk16:1?! Wat’s die sin van “'n dag van voorbereiding” wat op die
Sabbat vólg?
Mk15:46b-16:1: “En (Josef) .... het Hom afgehaal en in linne
toegedraai en Hom neergelê ... en hy het ‘n klip teen die opening van die graf
gerol. En Maria Magdalena en Maria die moeder van Joses het gesien waar Hy
neergelê was. En toe die Sabbat verby was het Maria Magdalena en Maria die
moeder van Jakobus (of ‘Joses’?) EN Salome, spesrye gaan koop.”
Onvergisbaar veronderstel Markus die verloop van die Sabbatdag tussen
15:46b tot 47, en 16:1, want hy vermeld die afloop daarvan met soveel woorde in
16:1.
Enige mens
Niemand kan nie, want Markus is in presiese ooreenstemming met Lukas,
waar dié óók, net soos Markus, melding maak van die dag van begrafnis en hoe
dit “einde se kant toe gestaan het”, “in die rigting van die Sabbat”
(‘epefoosken sabbaton’), en die twee Marias, op HIERDIE dag direk, onmiddellik,
vóór die ‘Sabbat’, “speserye en salf voorberei het” en toe dadelik, op
hierdie geantisipeerde “Sabbat volgens die Gebod”, “begin rus het”.
En niemand kan verder wil ontken dat Markus van HIERDIE ‘Sabbat’ verklaar, dat
“Toe die Sabbat verby was” die ander groep van die drie vroue hierdie keer, sonder twyfel ter wille van Salome wat nie
‘eergister’, op die dag voor hierdie pas afgelope Sabbat, by was nie, “speserye
gaan koop het”, naamlik, “sodat hulle, wanneer hulle gaan, Hom kon gaan
salf”. 16b.
Maar julle Woensdag-kruisigingsvoorstanders is blind vir die verskille
tussen die vroue op die dag voor die Sabbat, en die vroue op die dag na die
Sabbat; en julle hou julle blind vir die verskil tussen speserye en salf
voorberei, en speserye, gaan koop. Julle sluit julle oë vir baie dinge meer;
want julle wil nie sien nie, want julle sal eenvoudig nie fout erken nie.
In die verband (konteks) van Mk16:1-2 hou julle julle veral blind vir
die ongelukkige menslike teksindeling, waardeur die kontinuïteit van Mk15:46b
tot 47 en 16:1 vernietig word; en kontinuïteit tussen 16:1 en 16:2 kunsmatig
geskep word.
Daarom:
“Luk. 23:54-56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat
wou aanbreek. En die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het [die
vroue by name genoem in Markus en Matteus, die twee
Volgens hierdie teksgedeelte in ooreenstemming met die ander Evangelies, blyk
dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding, “wat die Voorsabbat is”,
Mk15:42, en wat terselfdertyd “daardie groot dag van die (pasga)sabbat
was”, Jh19:31, in die graf neergelê is, Abib 15.
Volgens hierdie teksgedeelte Lukas 23:54-56, in ooreenstemming met die
ander Evangelies, blyk dit verder dat die “Sabbat naderende was” –
‘epefoosken sabbaton’, en dat “die vroue” toe “op die Sabbat volgens
die Gebod begin rus het”. Soos
Markus 16:1 by implikasie bevestig, “En toe die Sabbat verby was, het Miriam
Magdalena en Miriam, die moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom
te gaan salf.”
Hieruit blyk dit dat Lukas praat van die OB-sabbat wat op die “dag van
voorbereiding” voorgeval het. Want Lukas praat hoegenaamd NIE, van vroue
wat ‘die speserye gekoop het’ nie. Maar Markus sê dit. Dus was daar geen dag
tussen die twee sabatte nie. Hulle het ‘rug aan rug’, gelê. Dit alleen bevestig dan 15de dag van die
Eerste Maand as die dag van begrafnis. In WKT1 se eie woorde: “As ons van dieselfde vroue en speserye praat
kon hulle tog onmoontlik die speserye voorberei het voordat dit gekoop was.”
WKT1:
“Matt. gee egter 'n ander
perspektief wat die saak duidelik maak.
Die ander vroue wat van vêr af
dit aanskou het het salf voorberei en gaan rus vir die
GE:
N.a.v. WKT1, “Matt. .... (maak) duidelik. Die ander vroue
wat van vêr af dit aanskou het....”
WKT1, jy is hierso by die kruisigingstoneel; nie by die begrafnistoneel
nie! Jy verwar Mt27:60-61, met 55-56! Let op die miljarde verskille en die
grootheid van die verskille. Dis onmoontlik met mekaar verwarbaar; maar jy kry
dit reg? Ek gaan nie eers hier op die verskille in nie, dis so duidelik vir
enigeen om te sien. Maar weet jy wat maak jou so blind, geagte, liewe, broeder WKT1?
Die feit dat jy doelbewus en met voorbedagte rade, vers 57 verbykyk. Maak jou
oë vir 57 oop, en dan eers, sal jy op die werklike ‘perspektief’ wat Matteus
gee, en die HELE saak duidelik maak,
Want Matteus skryf geen woord van “ander
vroue” nie, of van “salf voorberei”
nie, of van vroue wat “gaan rus” het,
of dat hulle “vir die OB sabbat” gaan
rus het nie. Dis Lukas wat skryf van TWEE vroue, die
WKT1:
“Josef het Yahshua begrawe op
dieselde dag waar die twee Maria's voor die graf gesit het. Hulle het toe gaan
rus op die
Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe 14 nisan en opgestaan 17 nissan.”
GE:
Dis darem baie vreemd, dat jy hier openlik konstateer, “Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe
14 nisan en opgestaan 17 nissan.” Want dan is dit, BEGRAWE: Nisan 17, 16,
15, én, 14— VIER dae in die graf, volgens jou, VIER dae, “in die hart van
die aarde”. Maar “volgens die Skrifte opgestaan die derde dag”.
Josef het Yahshua begrawe op dieselfde dag waar die twee Maria's voor
die graf gesit het, die dag NADAT: hulle tussen “baie ander vroue en
bekendes” in “die buitekring van die
HIERDIE dag (Nisan 15) gee Pilatus bevel dat die liggaam aan Josef, “afgegee”
moes word; waar hy reeds toestemming aan die Jode verleen het dat al drie die
liggame aan die kruise, se “bene gebreek moes word, sodat hulle nie (op
HIERDIE prospektiewe dag), aan die kruise sou bly hang nie OMDAT daardie dag
groot-dag-sabbat van die Jode was”— TERWYL dit ook “die Voorbereiding
was wat aangebreek het”. Jh19:31.
“Op die oggend na hulle voorbereidings” (Mt27:62) van juis die
VORIGE die vyftiende dag van die Eerste Maand, ‘gee
N.a.v. WKT1, “Op nissan 16 na die
sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome speserye en op die eerste van die
sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering) gaan hulle na die graf.”
GE:
“.... gaan hulle na die graf”
om wat te doen?
Markus vertel, deur in vers 2 (nadat hy in vers 1 afgesluit het) van
voor af te vertel: “En baie vroeg op die Eerste Dag van die week, net voor
sonop (OAV, “net ná sonop” is verkeerd – dis ‘n ander onderwerp.) kom hulle by
die graf aan.” Dit, terwyl Lukas die
Evangelie is wat melding maak daarvan dat die vroue – verskeie vroue, onder wie
die twee Marias – met hulle speserye en olies “BY / aan /met hulle”, alreeds,
by die graf was. Die besoek in Markus – sonder speserye of olies – kom dus
kronologies ná die besoek deur Lukas verhaal.
N.a.v. WKT1, “Op nissan 16
na die sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome speserye en op die eerste
van die sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering) gaan hulle na die graf.”
GE:
Jy verklaar, “op, die eerste van
die sabbatte”; maar nounet, was dit, “Op
nissan 16 na, die sabbat”. Is dit ‘op’, of is dit ‘na’?
“En toe die Sabbat”, Mk16:1, Abib 16, “verby was, het die twee Maria's
MET Salome by hulle (die keer) speserye gaan KOOP, om wanneer hulle sou gaan,
hulle hom sou kon salf.”
Volgens jou, volg die dae mekaar dan só op: Omdat WKT1 sê Kruisiging
was op Woensdag Nisan 14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en”—
C) “na die sabbat....” Hier slaan jy mos klaar een dag in die volgorde
oor.
Kom ons kyk weer. Volgens jou,
volg die dae mekaar dan só op: Omdat WKT1 sê Kruisiging was op Woensdag Nisan
14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en”—
C) “na die sabbat” (eerste frase Mt28:1, veronderstel om Saterdag (en
Nisan 17) te gewees het)—
D) “op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) (en dus op Sondag tweede frase van Mt28:1, op
Nisan 18) vroeg (skemering) gaan hulle na
die graf.”
Of is dit, volgens WKT1 omdat WKT1 sê Kruisiging was op Woensdag Nisan
14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome speserye
en”—
C) “na die sabbat op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) (en dus op Sondag tweede frase van Mt28:1, op
Nisan 17) vroeg (skemering) gaan hulle na
die graf”?
1) Want volgens WKT1, “gaan hulle na die graf”, eerstens, NADAT
die opstanding op die Sewende Dag Sabbat PLAASGEVIND HET, en tweedens TERWYL
hulle die graf op die dag daarna, Sondag, “LEEG VIND”!
2) Volgens WKT1 vind die
Opstanding op die Sewende Dag Sabbat plaas— Woensdag, Donderdag, Vrydag— die
VIERDE dag ná Woesdag; nié, op die dérde dag volgens die Skrifte” van die pasga
nie.
3) Volgens WKT1 vind die
Opstanding op die Sewende Dag Sabbat plaas: Woensdag Nisan 14; Donderdag Nisan
15; Vrydag Nisan 16; Saterdag (“die Sabbat”) Nisan 17— Opstandingsdag. Eksodus 12:10-11 verklaar “op die dag ná die
sabbat” (dit is, “ná die sabbat” van Nisan 15), moet die Eerste Gerf
Beweeg-Offer gebring word. Maar volgens WKT1 is Saterdag Nisan 17 nie “ná die
sabbat” van Nisan 15 of “ná”, enige ‘sabbat’ nie.
4) Volgens WKT1 vind die Opstanding
op die Sewende Dag Sabbat plaas: Woensdag Nisan 14; Donderdag Nisan 15; Vrydag
Nisan 16; Saterdag (“die Sabbat”) Nisan 17— Opstandingsdag. Volgens WKT1: “Op nissan 16 na die sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering)
gaan hulle na die graf” en “vind dit leeg”.
Dus was die Opstanding reeds op Nisan 15. En dus was Opstandingsdag,
volgens WKT1, die Donderdag al. Of: Dus was die Opstanding reeds op Nisan 16.
En dus was Opstandingsdag, volgens WKT1, die Vrydag al. OF: volgens WKT1: “En baie vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle
by die graf”, en “vind dit leeg”.
Dus was die Opstanding op die vorige dag van die week, “die Sabbat voor die Eerste Dag van die week”— drie verskillende
moontlike dae, volgens WKT1. En dus, kom WKT1 se “op die eerste na die sabbatte” uiteindelik toe neer op eenvoudig, “op die eerste dag van die week”.
Eisjjj! Daar’s nie op enige plek
of manier, kop of stert uit te maak nie!
Nog enetjie? Vir later ....
WKT2:
GEbersohn, in alle liefde,
Ek gaan die stuk hier aanhaal soos die Messiach dit self vertel soos wat dit
gebeur het, in die Nuwe Openbaring van Johannes. Boek 11 Hoofstukke 74 en 76.
73 [2] Nota bene. Dit is nou absoluut nie die bedoeling om hier alles te
herhaal wat in die evangelie van Johannes al uitvoerig behandel is nie - want
dié geskrif moet die evangelie van Johannes in die geheel nie oorbodig maak nie
- maar in die navolgende historiese gebeurtenisse sal alleen aangevul word, wat
as leemte ervaar kan word.
Kruisiging, dood en begrafnis van Jesus
[18] Daar word berig dat daar `n duisternis ingetree het, toe My liggaam aan
die kruis gehang het. Ja, `n groot innerlike duisternis het daar oor
[19] Dit was ook die rede waarom die tempel glad geen stappe onderneem het teen
My leerlinge en naaste verwante nie, ook nie teen Nikodemus, Josef van
Arimathea en Laserus, wat almal na My kruis gekom het en in My laaste lewensuur
aanwesig was. Myne het dit vernaamlik deur die aansien van Nikodemus as lid van
die Hoë Raad te danke, dat hulle toestemming gekry het om baie nader in die
omgewing te bly, terwyl die plek andersins deur soldate afgesper is en daar
niemand toegelaat was nie. Op sy voorspraak word daar `n uitsondering gemaak.
My allernaaste leerlinge egter, behalwe Johannes, was nie aanwesig nie, soos Ek
vroeër al dikwels gesê het. Die herder was geslaan, derhalwe het die skape
verstrooi geraak. Na My gevangeneming het hulle deels na Laserus gevlug, en
deels was hulle deur vriende verberg gehou.
[20] Slegs Johannes waag dit om hom orals openlik te vertoon en om die moeder
van My liggaam, Maria, tot steun en troos te wees.
[21] Petrus, wat na sy val deur diep berou gegryp was, volg weliswaar heimlik
die stoet wat My deur die strate van Jerusalem van die een heerser na die ander
bring, maar bly tog ver van alle broers, omdat sy siel die behoefte voel om
alleen te wees en nou eers volledige duidelikheid verkry met betrekking tot My
werksaamheid, waarby veral die oefeninge in Efraim baie nuttig vir hom was. Hy
deursien die wese en die doel van My aardse sterwe en was ook deurdring van die
noodsaak daarvan, asook van My opstanding, wat Ek voorgesê het en waarop hy vas
vertrou het, origens sonder om `n woord daaroor te sê.
[27] Toe My liggaam gesterf het en die groot groep vyande se wraak volledig
verkoel het, versprei die volk hom ook baie gou, omdat `n innerlike huiwering -
die innerlike, reeds vermelde duisternis - elkeen daartoe gebring het om
beskerming in sy eie huis te soek, waar die Judeërs hulle volgens hulle
voorskrifte nou moes voorberei op die Sabbat, wat met sonsondergang begin het.
[28] My aanhangers het nou steeds digterby die plek van teregstelling gekom,
sodat die kring van diegene wat na aan My gestaan het, behoorlik groter geword
het. Josef van Arimathea het al vroeër na
[29] Maar Pilatus het dit graag aan hom verleen, omdat hy daarmee die Judeërs
wou erger, netsoos deur die opskrif boaan die kruis in drie tale, waarop
gestaan het dat Ek die koning van die Judeërs was.
[30] My vriende neem die liggaam dadelik van die kruis af, reinig en salf dit en
dra dit met baie sorg na `n rotsgraf, wat die eiendom was van Josef van
Arimathea, op `n stuk grond wat hy van Nikodemus gekoop het om mettertyd sy eie
laaste rusplek daar te vind.
[31]
[32] In die graf lê hulle die liggaam en beskerm dit goed, uit vrees dat die
Judeërs in hulle boosaardigheid andersins ook die lyk nog kwaad wou aandoen.
[33] Maar hulle was op hulle beurt weer bang dat My aanhangers die lyk wou
ontvoer en dan stellig beweer dat Ek opgestaan het; want hulle het gehoor en
het baie goed geweet dat die woorde oor My voorspelde dood en ook van My
opstanding onder die volk die ronde gedoen het. Daarom vra hulle Pilatus vir
bewakers, wat dit ook vir hulle toestaan, al was dit maar net uit
nuuskierigheid of daar miskien iets wonderbaarlik sou gebeur, soos alom deur
die vriende verwag was en deur vyande gevrees word. Daar word dus bewakers
aangestel, Romeinse soldate, wat vyf dae lank by die graf op wag moes staan.
Die opstanding en hemelvaart van Jesus
76 Op die derde Pasgadag keer die Godheid terug en roep die liggaam van die
Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en wat nou as gewaad
nog aan die siel toegevoeg word. Dié gebeurtenis sien die Romeinse wagters as
`n skitterende lig, wat die grafholte geheel verlig; daarvan skrik hulle so,
dat hulle onmiddellik weghardloop om te gaan vertel dat Ek opgestaan het. Die
klip word van die opening weggewentel, sodat elkeen nou in die grafgewelf kon
kyk.
[2] Die soldate gaan meteens na
[7] Wat daar nou nog belangrik is uit hierdie tyd, vanaf Ek van die Olyfberg
weggeneem was, sal nou baie in die kort vermeld word.
[8] Die eerste wat My gesien het was Maria Magdalena (van Magdala). Dit het
presies gebeur soos wat Johannes dit beskryf het (Johannes 20:1-18).
[9] Maria het met nog ses ander vroue al baie vroeg na die graf gegaan - nog
voordat die Hoë Raad op die hoogte was - om daar te bid en die welriekende
salf, wat die liggaam vir ontbinding moes oppas, nogmaals daaroor uit te giet.
Hulle tref die graf egter leeg aan en gaan onmiddellik terug om dit aan die
leerlinge te vertel.
[10] Toe hulle opwinding bedaar het en almal teruggaan om die ander in kennis
te stel, wat nog nie geweet het dat daar iets gebeur het nie, bly Maria
Magdalena alleen agter.
[11] Daar is al gesê waarom Ek haar tereggewys het met die woorde: “Raak My nie
aan nie!” - Haar nog onsuiwere liefde vir My sou haar vernietig het, as sy My
nou suiwer geestelike Wese sou aangeraak het.
[12] Verder berig Johannes dat Ek aan die leerlinge verskyn het toe hulle agter
geslote deure bymekaar was (Johannes 20:19-23). Dit het op die volgende manier
gebeur: Nadat die fariseërs hulle valse berig rondgestrooi het, ontstaan daar
weldra `n groot onrus onder die volk in
GE:
N.a.v. NOJ, “.... die
Nuwe Openbaring van Johannes. Boek 11 Hoofstukke 74 en 76.
73 [2] Nota bene. Dit is nou absoluut nie die bedoeling om hier alles te
herhaal wat in die evangelie van Johannes al uitvoerig behandel is nie - want
dié geskrif moet die evangelie van Johannes in die geheel nie oorbodig maak nie
- maar in die navolgende historiese gebeurtenisse sal alleen aangevul word, wat
as leemte ervaar kan word.”
GE:
“.... die evangelie van Johannes ....
nie oorbodig maak nie”— m.a.w., Die Evangelie van Johannes is bloot
aanvullend tot “die Nuwe Openbaring van Johannes”.
Want die Evangelie van Johannes bevat “wat
as leemte ervaar
N.a.v. NOJ, “[18]
Daar word berig dat daar `n duisternis ingetree het, toe My liggaam aan die
kruis gehang het. Ja, `n groot innerlike duisternis het daar oor
GE:
Waarom moet hierdie sg. Nuwe Openbaring van Johannes die aardbewing noem asof dit ‘leemte’ in al
vier Evangelies was; asof Matteus nie reeds daarvan melding maak nie? Dus moet in elk van die vier Evangelies
‘leemtes’ bestaan wat kamtig nie deur die ander ‘aangevul’ sou wees nie, en het
ons hierdie Nuwe Openbaring van Johannes
nodig om ons in te lig oor die dinge wat vir die saligheid nodig is. Sonder die
Nuwe Openbaring van Johannes besit
ons nie die kennis tot saligheid nie want die Evangelies in die Bybel opgeneem
bevat nie die kennis vereis vir die saligheid nie.
Al klaar wys hierdie Nuwe Openbaring van Johannes sy superioriteit oor die Evangelies
van die Nuwe-Testament: Die Evangelies weet nie wat hulle sê as hulle van ‘n
uiterlike duistenis wat daar gekom het, skrywe nie. Hulle skrywers was nie soos
die Nuwe Openbaring van Johannes se
skrywer instaat om te besef die duisternis was “`n groot innerlike duisternis ....
waardeur elkeen die gevoel gehad het asof hy iets verloor het, sonder om te
weet wat dit was”. Hoekom moet ons nog ons tyd met
die NT se Evagelies mors?
N.a.v. NOJ, “[19]
Dit was ook die rede waarom die tempel glad geen stappe onderneem het teen My
leerlinge en naaste verwante nie, ook nie teen Nikodemus, Josef van Arimathea
en Laserus, wat almal na My kruis gekom het en in My laaste lewensuur aanwesig
was.”
GE:
Of die Nuwe Openbaring van Johannes lieg hier, of die NT lieg hier, want die Nuwe Openbaring van Johannes voer aan “My leerlinge en naaste verwante .... Nikodemus, Josef van Arimathea en
Laserus”, het “het almal na My kruis
gekom en was in My laaste lewensuur aanwesig”— terwyl die Evangelie volgens Johannes juis, dit duidelik maak dat van
Jesus se “naaste verwante”, Maria, en van sy leerlinge, Johannes, in
Sy “laaste lewensuur” beslis
nié, “aanwesig was” nie.
Ook vermeld die NT se Evangelies nie een, Nikodemus of Lasarus se
aanwesigheid by die kruis nie; waarmee hulle natuurlik te kenne gee dat nie een
van die twee, daar was nie.
N.a.v. NOJ, “Myne
het dit vernaamlik deur die aansien van Nikodemus as lid van die Hoë Raad te
danke, dat hulle toestemming gekry het om baie nader in die omgewing te bly....”
GE:
Lukas 23:48-49: “Die hele skare wat vir hierdie skouspel bymekaar
was (Ook al sy bekendes het ver weg
gestaan; ook die vroue wat Hom van Galilea gevolg het, het hierdie dinge
gesien, 49. “Daar was baie (“ook vroue”
Mk15:40) wat dit van ver af aanskou het, wat Jesus van Galilea af gevolg en Hom
(daar) gedien het. Onder hulle was daar, Maria Magdalena en Maria — die moeder
van die seuns van Sebedeus” (Mt27:55-56):
“van Jakobus die kleine, en van Joses — en Salome, hulle wat Hom toe Hy
in Galilea was gevolg en gedien het”, Mk15:40-41), die hele skare het histeries
(‘op die bors slanend’) toe hulle gesien het wat gebeur het (duisternis, lig,
aardbewing, grafte wat oopgaan), en hulle het teruggegaan.”
Niemand, “het .... baie nader in
die omgewing ....” ‘gebly’ nie. “Die HELE skare het teruggegaan”
nadat Jesus gesterf het. Weg van die kruis af.
N.a.v. NOJ, “....
terwyl die plek andersins deur soldate afgesper is en daar niemand toegelaat
was nie. Op sy (Nikodemus se) voorspraak word daar `n uitsondering gemaak. My allernaaste leerlinge egter, behalwe Johannes, was nie
aanwesig nie, soos Ek vroeër al dikwels gesê het.”
GE:
“Onmiddellik het die dissipel (Johannes) haar (Jesus se moeder) na
sy huis toe geneem.” Jh19:27. Al
Jesus se bekendes was nog by die kruis toe Hy gesterf het, behalwe Johannes. Die Nuwe Openbaring van Johannes weerspreek die Skrif.
N.a.v. NOJ, “Die
herder was geslaan, derhalwe het die skape verstrooi geraak. Na My
gevangeneming het hulle deels na Laserus gevlug, en deels was hulle deur
vriende verberg gehou.
[20] Slegs Johannes waag dit om hom orals openlik te vertoon en om die moeder
van My liggaam, Maria, tot steun en troos te wees.”
GE:
Useless information.
“Slegs Johannes waag dit om hom
orals openlik te vertoon....”.
Nogmaals die teenoorgestelde van wat die Johannes Evangelie vertel. Die
herder was geslaan, derhalwe het
N.a.v. NOJ, “[21]
Petrus, wat na sy val deur diep berou gegryp was, volg weliswaar heimlik die
stoet wat My deur die strate van Jerusalem van die een heerser na die ander
bring, maar bly tog ver van alle broers, omdat sy siel die behoefte voel om
alleen te wees en nou eers volledige duidelikheid verkry met betrekking tot My
werksaamheid, waarby veral die oefeninge in Efraim baie nuttig vir hom was. Hy
deursien die wese en die doel van My aardse sterwe en was ook deurdring van die
noodsaak daarvan, asook van My opstanding, wat Ek voorgesê het en waarop hy vas
vertrou het, origens sonder om `n woord daaroor te sê.”
GE:
N.a.v. “(Petrus) was as ook
deurdring van die noodsaak (van My aardse sterwe, asook van My opstanding, wat
Ek voorgesê het en waarop hy vas vertrou het, origens sonder om `n woord
daaroor te sê.”
Alweer net die ontkenning van die lering volgens die Evangelies. Hoekom
sou ek my tyd met hierdie onsin mors?
N.a.v. NOJ, “[27] Toe My liggaam
gesterf het en die groot groep vyande se wraak
volledig verkoel het, versprei die volk hom ook baie gou, omdat `n innerlike
huiwering - die innerlike, reeds vermelde duisternis - elkeen daartoe gebring
het om beskerming in sy eie huis te soek, waar die Judeërs hulle volgens hulle
voorskrifte nou moes voorberei op die Sabbat, wat met sonsondergang begin het.
[28] My aanhangers het nou steeds digterby die plek van teregstelling gekom,
sodat die kring van diegene wat na aan My gestaan het, behoorlik groter geword
het. Josef van Arimathea het al vroeër na
GE:
Dat “My aanhangers nou steeds
digterby die plek van teregstelling gekom het, sodat die kring van diegene wat
na aan My gestaan het, behoorlik groter geword het”, is die insiglose
verdigsel van leuens bedoel om die Evangelieskrywers, tot leuenaars te maak.
N.a.v. NOJ, “[29] Maar Pilatus het dit graag aan hom verleen, omdat hy daarmee die
Judeërs wou erger, netsoos deur die opskrif boaan die kruis in drie tale,
waarop gestaan het dat Ek die koning van die Judeërs was.”
GE:
Hier word die waarheid, dood verswyg --- soos die valse profete en
valse Christusse altyd maak. Waar is die verlating van die kruise ná die sterwe
van Jesus? Waar is die nagevolge van
duistenis en skielike ligword; van die aardbewing en oopgaan van die grafte?
Want dit was mos net ‘n innerlike duisternis en ‘n groot aarbewing so wyd as
die wande van hulle hart. Waar is die
aanbreek van die aand en van die dag volgens Mk15:42/Mt27:57 en Jh19:31/38 (en
Lk23:50)? Net maar in die verbeelding
van die Evangelieskrywers en in die illusies van die Heilige Gees?
N.a.v. NOJ, “[30] My vriende neem die liggaam dadelik van die kruis af, reinig en
salf dit en dra dit met baie sorg na `n rotsgraf, wat die eiendom was van Josef
van Arimathea, op `n stuk grond wat hy van Nikodemus gekoop het om mettertyd sy
eie laaste rusplek daar te vind.”
GE:
Die Evangelies sê almal, NET Josef onderneem om die liggaam te verkry.
N.a.v. NOJ, “[31]
GE:
Asof dit enigiets verduidelik wat in die Evangelies nie duidelik genoeg
is nie. Die Woord van God is maar net nie goed genoeg nie. Asof mens se
saligheid van siel afhang van sulke ‘leemte-aanvullings’.
Asof mens sonder die Nuwe
Openbaring van Johannes nie
gered
N.a.v. NOJ, “[32] In die graf lê hulle die liggaam en beskerm dit goed, uit vrees
dat die Judeërs in hulle boosaardigheid andersins ook die lyk nog kwaad wou
aandoen.”
GE:
Die opsigtelikste foute en leuens vermenigvuldig eksponensieel. NET
TWEE mense het enigsins van die begrafnis geweet: die twee wat dit gedoen het,
en later die twee vroue van wie dit geskryf staan dat hulle gesien het hoe
Josef die liggaam in die graf gelê het en dit toegemaak het, die twee
N.a.v. NOJ, “[33] Maar hulle was op hulle beurt weer bang dat My aanhangers die lyk
wou ontvoer en dan stellig beweer dat Ek opgestaan het; want hulle het gehoor
en het baie goed geweet dat die woorde oor My voorspelde dood en ook van My
opstanding onder die volk die ronde gedoen het. Daarom vra hulle Pilatus vir
bewakers, wat dit ook vir hulle toestaan, al was dit maar net uit
nuuskierigheid of daar miskien iets wonderbaarlik sou gebeur, soos alom deur
die vriende verwag was en deur vyande gevrees word. Daar word dus bewakers
aangestel, Romeinse soldate, wat vyf dae lank by die graf op wag moes staan.”
GE:
Die belangrike feit dat hierdie gekonkel eers die volgende oggend
plaasgevind het, word weereens verswyg. Dan word die feite van die ooreenkoms
tussen die Jode en
N.a.v. NOJ, “76 Op die derde Pasgadag keer die Godheid terug en roep die liggaam van
die Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en wat nou as
gewaad nog aan die siel toegevoeg word. Dié gebeurtenis sien die Romeinse
wagters as `n skitterende lig, wat die grafholte geheel verlig; daarvan skrik
hulle so, dat hulle onmiddellik weghardloop om te gaan vertel dat Ek opgestaan
het. Die klip word van die opening weggewentel, sodat elkeen nou in die
grafgewelf kon kyk.”
GE:
“Op die
derde Pasgadag” is korrek --- vir die eerste keer iets waars.
“keer die Godheid terug en roep
die liggaam van die Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en
wat nou as gewaad nog aan die siel toegevoeg word.” “Wie is die leuenaar, behalwe hy wat
ontken dat Jesus die Christus is? Dít is die antichris wat die Vader en die
Seun loën. Elkeen wat die Seun loën (dat Hy God is) het ook nie die Vader nie.”
“Soos julle gehoor het dat die antichris kom, bestaan daar ook nou, baie,
antichriste. .... Hulle het van ons uitgegaan. .... Dit moes aan die lig kom
dat hulle nie almal van ons is nie.”
Soos die skrywer van hierdie verloëning van Jesus Christus, die Nuwe Openbaring van Johannes. “Hieraan ken julle die Gees van God: elke
gees wat bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die dood terug-)gekom het,
is uit God; en elke gees wat nie bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die
dood terug-)gekom het nie, is nie uit God nie; want dit is die antichris. ....
Ons weet dat die Seun van God (uit die dood terug-) gekom het .... Hy is die
Waaragtige God en die ewige lewe.”
Het Jesus nie uit die dood en dode teruggekom nie, was Hy nooit “uit
God gebore”, nie. “Want baie verleiers het in die wêreld ingekom: die
wat nie bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die dode terug-)gekom het nie.
Dit is die veleier en antichris.”
N.a.v. NOJ, “[2]
Die soldate gaan meteens na
GE:
Die wagte gaan nie na
N.a.v. NOJ, “[7] Wat daar nou nog belangrik is uit hierdie tyd, vanaf Ek van die
Olyfberg weggeneem was, sal nou baie in die kort vermeld word. [8] Die eerste
wat My gesien het was Maria Magdalena (van Magdala). Dit het presies gebeur
soos wat Johannes dit beskryf het (Johannes 20:1-18).”
GE:
“Die eerste wat My gesien het was
Maria Magdalena (van Magdala). Dit het presies gebeur soos wat Johannes dit
beskryf het (Johannes 20:1-18).” Dis
nie ‘soos wat Johannes dit in Johannes
20:1-1 beskryf het’ nie. Johannes, vir enigeen se informasie, ‘beskryf’
gladnie die opstanding nie. En Johannes ‘beskryf’ gladnie in 20:1 tot 9, dat
Jesus aan Maria verskyn het nie; hy beskryf dit wel in verse 10 tot 18. Kyk hoe word die Nuwe Openbaring van Johannes verder deur sy lesers verknoei.
N.a.v. NOJ, “[9] Maria het met nog ses ander vroue al baie vroeg na die graf gegaan
- nog voordat die Hoë Raad op die hoogte was - om daar te bid en die
welriekende salf, wat die liggaam vir ontbinding moes oppas, nogmaals daaroor
uit te giet. Hulle tref die graf egter leeg aan en gaan onmiddellik terug om
dit aan die leerlinge te vertel.”
GE:
Hierdie ‘Openbaring’ verwys moontlik na Lukas 24:1-11. Maar dit maak
daarop aanspraak dat dit die Evangelie volgens Johannes, ‘aanvul’.
N.a.v. NOJ, “[10] Toe hulle opwinding bedaar het en almal teruggaan om die ander in
kennis te stel, wat nog nie geweet het dat daar iets gebeur het nie, bly Maria
Magdalena alleen agter.”
GE:
Die ‘Nuwe Openbaring’ praat van “hulle
opwinding”, asof die vroue geweet en geglo het dat Jesus opgestaan het; wat
nie so is nie.
Waar die dokument in 9 miskien na Lukas kon verwys het, skyn hy hier in
10 na Markus se verhaal te verwys, want volgens Lukas het niemand by die graf
agtergebly nie, maar het “hulle (almal) van die graf teruggegaan en dit alles
aan die elf en ander gaan vertel.” 24:9. Lukas se besoek van die vroue, gebeur
ook net na middernag, “diep(ste) (nag)oggend”, ‘orthroe bathe-oos’. Markus se
besoek van die vroue was “baie vroeg met
sonop”, ‘lian proo-i anateilantos toe heelioe’, d.w.s. baie vroeg, maar
voor sonop, en nie net na middernag nie.
N.a.v. NOJ, “[11] Daar is al gesê
waarom Ek haar tereggewys het met die woorde: “Raak My nie aan nie!” - Haar nog
onsuiwere liefde vir My sou haar vernietig het, as sy My nou suiwer geestelike
Wese sou aangeraak het.”
GE:
Hier verwys die dokument weer na die Johannes-Evangelie se verhaal van
die eerste verskyning aan Maria, wat moes plaasgevind het met sonsopkoms
wanneer ‘n tuinier sou begin werk het; want Maria sien Jesus vir die tuinier
aan.
Jesus het Maria ook nie “tereggewys” nie, maar haar eenvoudig aangesê
om nie vasgenael by Hom te bly staan nie, maar reguit vorentoe te gaan en die
ander te gaan vertel. Daar is geen beduidenis in Johannes dat Maria aan Jesus
vasgeklou het nie.
N.a.v. NOJ, “[12] Verder berig Johannes dat Ek aan die leerlinge verskyn het toe
hulle agter geslote deure bymekaar was (Johannes 20:19-23). Dit het op die
volgende manier gebeur: Nadat die fariseërs hulle valse berig rondgestrooi het,
ontstaan daar weldra `n groot onrus onder die volk in
GE:
Wat na moontlik onskuldige bespiegeling mag
klink.
Laat my eerder kommentaar oor die geheel maak, insoverre dit die
kronologie van gebeure van die eerste van ‘die drie dae’, tot die derde daarvan,
aanbetref, bo en behalwe die wat ek reeds gemaak het.
Hierdie ‘Openbaring’ openbaar maar net die antichristelike aard daarvan
self, en voeg bloedweinig indien enige lig op besonderheid in die algemeen of
spesifiek wat kwansuis in die Johannes-Evangelie sou ontbreek. Dit is
opsigtelik die werk van ‘n valse Christus wat tot in die eerste persoon praat
asof hy die Christus is. En jy, WKT2, glo sy lasterlike aanspraak? Jy verbaas
my.
Ergste is, WKT2, dat jy heimelik sulke klaarblyklike gemors vir Evangelie
hou en alles wat uit die Egte Woord van God teen jou standpunt ingebring was,
op grond van hierdie powere strooi, by voorbaat, verwerp het; en ons almal, vir
swape gehou het.
Wat ek vir myself uiters interessant gevind het, was dat ek in hierdie
dokument die bron ontdek het van die Sewendedag-Adventiste se profetes Ellen G.
White se wanvoorstelling van die oorspronklike ooggetuies van Jesus se
opstanding, te wete: die wagte!
Eintlik sê ‘Die Nuwe Openbaring van Johannes’ absoluut NIKS, oor ons
onderwerp van bespreking, naamlik wat die “drie dae en drie nagte” van Mt12:40
uiteindelik was nie.
The Hebrew expression usually translated “between the evenings” – ha-arbayim, is used eight times and but for one instance exclusively for the Passover reckoning. To suppose for behn ha-arbayim a period of time extending between the afternoon
and the evening or between sunset and dark, which is neither the fourteenth nor
the fifteenth, makes no sense. There
can’t be an entity in between these
two days, as the eighth is in a series of fifteen. The slaying of the Passover needs to be placed, not after sunset
“in” the evening, but before sunset “at”,
or, “toward” evening: Dt.16:6.
The slaying of the Passover does not mark off the fourteenth from the
fifteenth. The lamb is killed “on the fourteenth” (at three o‘clock
afternoon). Refer Par. 5.1.1.6.4, “Dusk-Slaughter of Passover Theory”.
5.1.1.6.4.
5.1.1.6.4.1.
The Theory relies upon extra-Biblical
and post-Apostolic writings like the
Mishna of 200 AD and the Menahoth
and the “Boethusian” tradition of as
late as the eighth century! The
Protestant principle of the Scriptures
only is not respected.
If not its very logic, if not its very inconsistencies, the most serious flaw in the dusk-offering of Passover theory is that it, while it over-distinguishes, fails to distinguish …
1. between the original institution of Passover and the original event of Passover,
2. between the actual events and elements of the primitive day of Fourteenth Nisan,
3. between the Old English idiomatic meaning of
“evening” (”eve”) and its modern meaning,
4. between Passover and Days of Unleavened Bread
as one “Feast”,
5. between the full phrase behn-ha-arbayim
and its noun – the dual of ereb – arbayim. Then it fails to distinguish between
the meaning of the dual, arbayim, and of the singular, ereb.
5.1.1.6.4.2.
The dusk-offering of Passover
theory mainly relies on the interpretation of Hebrew “key words” p. 2 line 6 like (ba)-eber
and (beyn)-ha-arbayim for maintaining that the Passover offering was
sacrificed between after sunset and
darkness of night during “dusk” of the beginning of the day of the
Fourteenth Abib. Several reasons and
explanations are given for reaching this conclusion.
The whole issue revolves around
concepts like “sunset” and “evening”.
“Dictionaries define dusk as
the time after sunset and before total darkness. Never can dusk be anything after noon until sunset”. p. 17 lines 2-3
Notice the subtle but important difference for this discussion between
“the time after sunset and before
total darkness”, and, “the
time after sunset and total darkness”. “Before total darkness”
allows – for this theory – a period of time between “the time (period) after
sunset”, and “total darkness”. It allows a period this theory tries
to squeeze in “between the evenings”,
obviously impossible because the alleged period consists of evening itself, and
would be followed by night and not by
“evening”. The same argument – if
one may call it that – gets used over and over.
Like it distinguishes a third between two evenings within one evening,
the theory also distinguishes between the law of Moses and the law of Moses! Ceremonies and offerings, it alleges,
are Moses’ contribution to the Feast Days per se – which are God’s Laws and not Moses’. But the
dusk-slaughter theorists seem to have forgotten Leviticus 23:37, “everything upon its day!” The Feast Days are
nothing without the offerings and vice
versa. Feasts, sacrifices and rituals, all, are as much laws of Moses as
they are laws of God.
“Until the 14th day
of the first month … was in, not after, the 14th day”. (The Annual Feast Days of God, p. 12)
“Notice that carefully! None were
permitted to leave their houses that night. They remained in their houses until
morning! They remained there all night!”, p.13. According to this
theory, “morning” only starts
with sunrise “until” which the Israelites had to wait before they could
come out of their homes and before they could start to collect spoils from the
Egyptians.
On p. 14 it is claimed the Israelites “went out of
Just as inconsistent is this
theory when it comes to the “eternal” / “forever”
obligation of all Old Testament Feasts. How many times in the Bible is hell described as “forever”? Yet this school vehemently denies “the pagan doctrine of … the immortality
of the soul”. “Forever”
does not mean “eternally”. Yet when “God’s
feasts … were commanded to be kept … forever! … forever, in this case, means
forever! ”. The Annual Feast
Days of God, p. 11
This school claims that “the
weekly Sabbath and the annual Sabbaths stand or fall together. The arguments
used against the annual Sabbaths will be the identical arguments used to
overthrow the Sabbath – and if these arguments could hold, then they would
abolish the weekly Sabbath!”, p.8. But,
on p.10 it is claimed, “No other day but the seventh day of the week could have that great significance and meaning (to identify God to us, etc.)”.
It is claimed “The law of
Moses contained those ritualistic or ceremonial laws which were ADDED … to the
Old Testament – added until Christ”, p. 9. “The law of Moses” wasn’t
part of “the Old Testament”, it is claimed. And the Feast Days were not part of “The law of Moses”. Only “those ritualistic or ceremonial laws were … the Old Testament”.
But, this theory asserts, “God
revealed to Moses and the
Israelites He would make the Old Covenant with them”. Now it is the “Old Covenant” or “Old
Testament” that gets “added”,
and is it the “Old Testament”
that itself contains “those ritualistic or ceremonial laws”.
What in any case were the Feast days for if not for the occasion
of these “meat and drink
offerings, various washings, physical ordinances. Also … the sacrifices”?
How could these be separated from the Feast Days? How could these be “The law of Moses” but not the
Feast Days? The Feast Days “were added”
just as were the sacrifices etc. “Everything upon his day”, says Lv.23:37!
One of the most obvious flaws
of the dusk-slaughter theory is its dividing of Moses’ law into the sacrifices
and offerings on the one hand and the feasts days on the other. The theory
alleges the feasts’ original observance
as without any sacrifices, offerings, washings etc. Added to the feasts – as if they were not Moses’ laws, are the sacrifices and offerings – as if they
were not God’s laws.
It is claimed “we find … long before any of the law of Moses
had been given – prior to the time when God revealed to Moses and the
Israelites He would make the Old Covenant with them … God’s annual holy days
were observed”. Now that is plain nonsense and plainly untrue except
perhaps for the Seventh Day Sabbath.
On page 8, “For the annual Sabbaths were not part
of the law of Moses, but were observed
before ritualistic ordinances contained in the law of Moses were
given”. Here the theory contradicts itself immediately: “… before ritualistic ordinances contained in the law of Moses were
given”, “Sacrifices were
offered … In fact, sacrifices were offered on every day of the year” …
quoting the book of Moses, “Num.28:3”! Remember, this school claims the sacrifices, because they are
“ADDED” “rituals … mere substitutes … are not
practised today”, pp. 28/29. So the “sacrifices / substitutes” had been Moses’ innovations but
had been practised “long before”
him. But because they were “rituals”
they are no longer kept. And because the Feast Days originated long after the
sacrifices or rituals, they actually were observed long before them and
therefore are still obligatory!!!
As seen above, according to this theory the origin of Feasts and
sacrifices is obscure, and its resultant obligation for Christians confusing –
the feasts still, but not the sacrifices. Not the sacrifices, because these
were “rituals … mere substitutes and
therefor not practised today”. Since when are “rituals”, i.e.,
sacrifices, “substitutes”?
Surely “symbols” must be meant. Because Christ
was sacrificed the Substitute of
sacrifices and rituals. And He
was sacrificed the Substitute for
sinners. Jesus was Substitute and
Sacrifice and therefore sacrifice,
ended. As Jesus fulfilled sacrifice
did he fulfill Feasts, and therefore Feasts,
ended. They all ended being fulfilled in the sacrifice of Christ once for all. Is any “added” “law”
still binding, it is still binding because of Jesus’ doing. Is any “added” “law” abrogated, it is abrogated by
the sacrifice of Jesus – without
difference, without exception. The only
question is, is this or that, any or all “added”, “law” – being fulfilled by the death of Jesus –
abrogated, or, confirmed? All
sacrifice pointed to and culminated in Jesus’ Person and Work. He forever is
“our” Sacrifice in the place of any.
Just so all feasts pointed to and culminated in Jesus’ Person and Work. He
forever is “our” Feast in the place of
any. But all feasts, also,
pointed to and culminated in God’s
Sabbath-Rest. The Sabbath of all feasts forever “remains for God’s people a
valid Institution for their keeping”, Hb.4:9 – an institution for the Feast of Christ! It is not at all
difficult to grasp the significance of the Sabbath for God’s “Christian” People.
Observe how Christ is the Fulfiller as well as the Fulfillment of minutely
every date and day of “Yahweh’s Passover”. Observe that He is its very
sacrifice, and God as it were sent the Sabbath to meet these dates and days in
the turn of the Yom Yahweh in Jesus’ resurrection from the dead. Just as easy
is it to grasp the end of all feast days and dates as God provided the Sabbath
to meet these dates and days in the turn of the Yom Yahweh in Jesus’ resurrection from the dead.
“Feasts”
and “Offers”
How can this theory distinguish between the “observance” or, the “practice”, of “Feasts” or “Days”, and the
“observance” or, “practice”,
of “rituals” or “sacrifices”?
Observance or “practice” of
the one without the other is impossible and senseless. In fact, logically the
day derives from the sacrifice and not vice
versa. Both “Days” and “rituals” were symbolic or prophetic signs of the
Christ to come. Observance of the feasts was as much “added law” as had been
the sacrifices and rituals. Both equally are “Mosaic”. Both equally are “Old
Testament”. Both start the same moment in time – with the exodus, and not “long before” it. This is a crazy
scheme that alleges, “that originally
there were no sacrifices – no meat and drink ordinances – held on these days.
See Jeremiah 7:22-23. These days were not instituted for the purpose of the
sacrifices as some have wrongly supposed”, p.23. It is as good to so
allege as to demand a pound of flesh but no ounce of blood. And “the Lord of
Hosts, the God of Israel says, Away with your offerings and sacrifices. It
wasn’t offerings and sacrifices I wanted from your fathers when I led them out
of
No differentiation between Days of Feast and Sacrifices of Feast is
made. To suggest something like it is wrangling of God’s Word.
Jeremiah pinpoints the dating of the origin of the Feast Days, and its
medium of its commission: “Ever
since the day your fathers left
God, speaking here in Jeremiah of the days of
the exile, says, “They have done
worse than their fathers” (in the days of the exodus). He reprimands
Terminology
The exact terminology used to describe the “Feasts” is used to describe
the “sacrifices”. “This day”, Exodus 12:14, the original day, the first of its
kind, “shall be unto you for a memorial” (in the future). “This day” is the day
of event, the day of exodus. It is no day from “long before”. Its keeping starts from here and now. “And ye
shall keep it a Feast by an ordinance for ever”. Who speaks here? God! Through
whom does God speak? Through Moses his prophet! Since when did God so speak,
according to Jeremiah? Since “this day”. How shall this day be kept? “By
ordinance, for ever”. “By ordinance”, that is, by “added law”. By “added law” …
“for ever”!
So, both “day” and “ordinance” are “for ever”. And so both “ordinance”
and “Day” are called “Feast”. Both are called “Feast”; both are called
“ordinance”.
There is no reason then to be surprised to find the word “feast”
as well as the words “sacrifice” and
“ordinance” to be translated from the one Hebrew word, chag, meaning “ordinance”. (Or yad / minchah / choq – of the same root-meaning.) So in this very
text, Ex.12:14, “The “day” must be kept
a “feast” – chag. Thus in verse 24, “Ye shall observe this thing (the complete ordinance of day and sacrifice and whatever
ritual) for an ordinance – choq, to
thee”. (“Keep my ordinances”, Lv.18:3.
They are God’s, not Moses’.) “This
is the ordinance of the Passover”, Ex.12:43 – the sacrifice is called the “Passing
Over” – the event – of Yahweh. Event / day / ordinance / sacrifice are
viewed as one. Chag for “offering” or “sacrifice”, see, Ex.23:18, Ps.118:27, Is.29:1.
Compare the word lechem,
(German, “Prost!”) for “Feast!” (English, “Drink! Drink!”), also used for
food-eating, Dan.5:1.
Days of “gathering” as days
of “feasting” were days of “offering”,
cf. Qarab – to come near in worship to keep the Passover, Ex.12:48; “He that
engaged his heart to approach unto
me … and ye shall be my people, Jer.30:21-22 . They “worshipped”, or “feasted”. In Lv.16:1 qarab is used for “to offer”: “They offered before the Lord”.
The word sebech / zabach, for
“feast”, but also used for “sacrifice”. The sacrifice of Yahweh’s Passover, Ex.12:27.
The “sacrifice” of the “feast”, Ex.34:25. “Feast-Day” and “Feast-Offering /
sacrifice” is exactly the same thing.
Not only “Days” were “forever”.
Says Nmb.15:14-15, “… if a stranger … will offer an offering made by fire, of a sweet savour (ishsheh) unto the Lord – as ye do, so he shall do, one ordinance …
also for the stranger, an ordinance for
ever …”. The “Feast Days” are “stopped”,
their “for ever” being not for so long after all, Hos.2:11, Amos 5:21. “Sacrifices” or “offerings” are “forever”,
Lv.6:18,22, 7:34, 10:15. The priesthood is
“forever”, Ex.27:21, 28:43. The “washing” – the “ritual”, is “forever”,
Ex.30:21> Not only the “Days” or
“Feasts” or “annual Sabbaths”! Therefore,
must the “rituals” or “substitutes” stop, be they “sacrifice” or whatever besides
the “annual Sabbaths” per se, must the “annual Sabbaths” stop, be they “long before”, or “of
Moses”, or “law added”
or whatever.
5.1.1.6.4.2.5.
Reliance on
Jewish tradition is worse than reliance on Christian tradition. And where both
traditions go astray there is no ignorance more catastrophic. “The high priests of the family of
Boethus, who were Sadducees, had been in control of matters concerning the
festivals in
Jy praat ek moet letterlik wees,
nie so aangaan om te ‘vergeestelik’ nie ...
Wat maak jy met al die woorde van
Jesus waar hy se, NOU het sy uur begin; NOU is my siel benoud tot die DOOD toe,
ens? Jy is nie letterlik nie KKKKoos, ek is. Ek glo wat Jesus self gesê het:
Dat sy doods-ERVARING al aan die tafel begin HET, en Hy die dood en doodsmarte
VAN TOE AF nie net gedeeltelik nie maar JUIS TEN VOLLE BEWUS EN TEN VOLLE
BELEEF het! DIT, is ‘letterlik’.
‘Letterlik’ maar jy VERBEEL jou
‘n ‘tussen die aande’ wat onmoontlik is om te bestaan!
‘Letterlik’, maar jy SKEP jou EIE
‘aande’ in ‘behn ha arbayim’ wat LETTERLIK en KORREK, beteken, “dualis van
“nag”: Young. D.w.s., ‘tussen die NAGTE’ wat Nisan 14 heeldag-ligdag sonder ‘n
oomblik tussenin wat nie Nisan 14 dag-helfte is nie, BEGRENS.
‘Letterlik’, maar jy OORSKRY die
grense van juis ‘letterlikheid’ en gaan UIT die ‘tussen die nagte’ UIT, in die
NAG in om daarso êrens tussen twee VERBEELDE ‘aande’, ‘n DERDE ‘aand’ te vind
LANK GENOEG dat al die seremonies en rituele en offery DAAR-BINNE-IN kon
plaasvind.
‘Letterlik’? Vind eers uit wat
‘letterlik’ beteken.
‘Letterlik’ ‘drie dae en drie
nagte’ DOOD, d.i., “BREEK hierdie Tempel AF” = maak Hom DOOD. VAN DAN AF tel
drie dae EN, drie nagte. Maar jy, sê
nee, wag so ses ure – ‘n halwe dag, dan moet hy eers begrawe en in die graf
kom, dan kan ons begin tel. Wie’s ‘letterlik’?
Letterlik? Jy sê, drie dae en
drie nagte, is ek reg? = DIE, “drie dae” van al die ander Skrifture! Maar jy
verontagsaam die WERKLIHEID van daaaai 3? 6? ure VOOR die (dooie) liggaam in
die graf gelê was; want tel jy DIT, dan’s dit nóg ‘n dag – ‘n vierde dag – se
gedeelte by.
Letterlik? Jy sê, drie dae en
drie nagte (nou al VIER), maar, Hy staan op (veronderstel einde van die drie
dae en drie nagte) --- volgens jou – ‘n hele paar keer al so geplaas hier op
hierdie lat – “NA die Sabbat” --- DUS: op NOG ‘n dag later; DUS, op die VYFDE
dag van KKKKoos se letterlike VERBEELDING.
Laat myne maar vir ‘geestelike
letterlikheid’ aangaan; joune is hallusinaserende letterlikheid.
The Hebrew expression usually translated “between the evenings” – ha-arbayim, is used eight times and but for one instance exclusively for the Passover
reckoning. To suppose for behn ha-arbayim a period of time
extending between the afternoon and the evening or between sunset and dark,
which is neither the fourteenth nor the fifteenth, makes no sense. There can’t be an entity in between these two days, as
the eighth is in a series of fifteen.
The slaying of the Passover needs to be placed, not after sunset “in” the
evening, but before sunset “at”, or,
“toward” evening: Dt.16:6. The slaying of the Passover does not mark off the fourteenth from the
fifteenth. The lamb is killed “on the fourteenth” (at three o‘clock
afternoon). Refer Par. 5.1.1.6.4, “Dusk-Slaughter of Passover Theory”.
KKKKoos:
Ek encore nie noodwendig julle plasings nie, maar ek is nou moeg
gespeel met EG. Ek verstaan werklik nie wat hy wil sê nie. En soos KE aan hom
uitgewys het wat hy op 'n tipiese arrogante hoogmoedige metode wou omseil,
praat hy met 'n gesplete tong.
KKKKoos:
"Woensdag vanaf 18h00 tot Donderdag 18h00. Eerste nag en dag in die grond."
GE:
Jammer KKKKOOS, dis nie die Skrif nie!
Eerstens bloot die woorde, wat jy van figuurlike taal, "in die HART van
die aarde", in letterlike taal, "in die grond", VERANDER. (
Tweedens, dat jy JESUS, woorde in die mond te le. "Want soos Jona drie dae
en drie nagte in die buik van die vis was, so, sal die Seun van die mens drie
dae en drie nagte in die hart van die aarde wees. Was Jesus drie dae en drie
nagte soos JONA, in die buik van die vis? Nee. Was Jona letterlik in die vis se
buik? Ja. Nou praat Jesus dan hier 'n onwaarheid? Volstrek NIE.
Jesus se verklaring van Mt12:40 beteken TWEE, ABSOLUTE waarhede:
1) "SOOS Jona" - drie dae en drie nagte - LEWENDIG!
2) "SOOS Jona" - drie dae en drie nagte - IN DOODSBENOUINGE!
Klaar; want vergelyking en gelykenis IS ONMOONTLIK letterlike tot die laaste
konsekwensie 'GELYK'. Jesus was NIE drie dae en drie nagte soos Jona lewendig
in die vis of in die hart van die aarde nie; Jona het NIE soos Jesus, die DOOD,
WAARAGTIGLIK deurgaan nie.
"In die grond" - KKKKoos - is VERREWEG NIE 'letterlik' "in die
HART van die aarde nie". (Hoort dit eintlik andersom te gese het.)
Ons het te doen met 'n Skrifuitleg wat, sou dit nie BEIDE as 'letterlik', EN,
'figuurlik' inaggeneem word nie, van ALLE 'waarheid', van ENIGE
'letterlikheid', en van JUIS 'figuurlik' of 'geestelik', ONTBLOOT is en dus
NIKSWERD in elke opsig.
Die 'lewende / 'lewendige' of 'figuurlike' aspek en realiteit kom BINNE
IN die 'drie dae en drie nagte', want ons het hier te make met Christus se
'neerdaling ter helle', wat die Gereformeerde leer nog ALTYD verstaan en verklaar
het as synde Jesus se "ingang in", "deurgaan deur / van",
en "uitgang uit" Sy SMARTE. (Klaas Schilder, by uitnemendheid!)
Hierdie waarheid verstaan die blindes nie, en verkrag die brief van Petrus waar
hy praat van hoe Christus in die dae van NOAG deur die Heilige Gees gepreek
het, as sou dit beteken dat Jesus drie dae en drie nagte terwyl hy in die graf
sou gewees het, in die hel tussen die duiwels en goddelose die Heilige Gees se
halwe werk probeer red het.
Matt. 5:17. “Moenie dink dat Ek gekom het om die Wet of die
Profete te ontbind nie. Ek het nie gekom om te ontbind nie, maar om te vervul.”
Die Griekse woord vir om te vervul is Apleroo@ (Strongs
4137 G), wat letterlik beteken om in vervulling te laat gaan. Yahshua het dus
gesê dat Hy die Wet en die Profete in vervulling moet laat gaan. Dit is nou die
rituele Wet, want die wesenlike van die Wet is vasgestel vir altyd (Ps. 111:7).
Die feesdae was deel van die rituele Wet, en dit word deur Yahshua vervul. Ons
gaan nou stilstaan by die vervulling van daardie feeste deur Yahshua:
Wat baie belangrik is om in gedagte te hou, is dat elkeen van
daardie feeste op 'n spesifieke tyd gehou moes word. Om dit dan in vervulling
te laat gaan, sou beteken dat Yahshua dit op presies dieselfde tydstip in vervulling
moet laat gaan op die Hebreeuse kalender, as wat hulle daardie feeste sou moes
hou. En so lees ons dan onder andere in Joh. 8:20 dat hulle Hom nie gevange
geneem het nie, omdat sy uur nog nie gekom het nie! En in Joh. 13:1 lees ons
dat Yahshua bewus was voor die fees van die Pasga, dat sy uur gekom het om uit
hierdie wêreld oor te gaan na die Vader. Hy sou dus op die presiese tyd van die
Pasga die plek moes inneem van die pasgalam (lees 1 Kor. 5:7).
Toe Hy dan gevange geneem en gefolter is aan die vloekpaal,
was die voorbereiding vir die Pasga al aan die gang. Sy liggaam moes van die
vloekpaal afgehaal word voordat die Sabbat sou aanbreek (Joh. 19:31), en dit
was nie die weeklikse Sabbat wat hier ter sprake was nie, want die dag van
daardie Sabbat was groot! Hulle was besig met die voorbereiding van die Pasga.
Hy sou dus net voor sononder, voor die Pasga sou aanbreek, in die graf weggelê
word, min of meer op presies dieselfde tyd as wat die pasgalam gewoonlik keelaf
gesny sou word. Sodoende het Hy dan ons pasgalam geword, wat die Pasga eenmalig
vir altyd in vervulling sou laat gaan.
Die volgende fees wat in vervulling gegaan het, was die fees
van die Ongesuurde Brode. Yahshua het gesê dat Hyself die Brood van die Lewe is
(Joh. 6:48).As iemand daarvan eet sal hy lewe tot in ewigheid, en dit is sy
vlees wat Hy vir die wêreld sal gee (Joh. 6:51). As simbool daarvan het Hy dan
ook tydens die “A.... Neem, eet, dit&instelling van die Avondmaal die
brood gebreek en gesê: is my liggaam.”
(Mark. 14:22). Paulus het dit beskryf as die ongesuurde brood van reinheid en
waarheid (1 Kor. 5:8).
Die volgende fees was die Beweegoffer van die eerstelinggerf.
Ook dit is reeds in Yahshua vervul. Daar bestaan 'n meningsverskil oor die
presiese tyd waarop die Beweegoffer gebring moes word. Ons lees in Lev. 23:11
dat dit op die dag ná die Sabbat gehou moes word. Nou is daar twee
interpretasies: Is dit die dag ná die weeklikse Sabbat, of is dit die dag ná
die eerste dag van Ongesuurde Brode, wat ook as 'n heilige vierdag (Sabbat)
deurgebring moes word? (Vergelyk Lev. 23:7). Deur egter te kyk wanneer Yahshua
dit in vervulling laat gaan het, behoort die probleem op te klaar:
1 Kor. 15:20. “Maar nou, die Messiah is opgewek uit die dode;
Hy het die Eersteling geword van dié wat ontslaap het,”
Hy het die Eersteling geword toe Hy opgestaan het uit die
dode. Wanneer ons die Sabbat behandel, dan sal ons sien dat Yahshua opgestaan
het op die eerste van die Sabbatte, nadat Hy vir drie dae en drie nagte in die
graf was. Min of meer met die verandering van lig, toe dit begin skemer word,
en die Sabbat aan die verbygaan was, het Hy opgestaan, en toe die engel die
klip voor die graf weggerol het, was Hy alreeds uit die graf. Toe was dit
alreeds aand op die dag ná die weeklikse Sabbat. Hy het dus begin beweeg op die
dag na die weeklikse Sabbat, en so verstaan ek dan, dat die Beweegoffer op die
dag ná die weeklikse Sabbat gehou moes word, en dat Yahshua dit so in
vervulling laat gaan het. As Hy dit op die dag ná die heilige vierdag in
vervulling moes laat gaan het, dan sou Hy nie drie dae en drie nagte in die
graf gewees het nie.
Soos wat die eerstelinggerf voor Yahweh beweeg moes word, as
verteenwoordigend vir die hele oes, so het Yahshua as Eersteling almal
verteenwoordig wat bestem is vir die opstanding uit die dode tot die ewige lewe.
1 Kor. 15:22 23. “Want soos hulle almal in Adam sterwe, so
sal hulle ook almal in die Messiah lewend gemaak word; maar elkeen in sy eie
orde: as Eersteling die Messiah, daarna dié wat aan die Messiah behoort by sy
koms.”
Daar is 'n probleem met Matt. 27:52, waar ons lees van
ontslape heiliges wat opgestaan het, en oppervlakkig beskou, sou dit lyk asof
hulle voor Yahshua opgestaan het uit die dode. In vers 53 lees ons egter dat
hulle eers ná Yahshua se Opstanding uit die grafte uitgegaan het. Nou is dit
opvallend dat net Mattheus melding maak van die ontslape heiliges. Verder maak
Mattheus melding van die groot aardbewing wat daarmee saam plaasgevind het. In
Matt. 28:2 maak hy weer melding van die aardbewing, tydens die Opstanding. Dit
blyk dus dat die gedeelte in Matt. 27:52 (dalk selfs ook vers 51?) eers ná die
Opstanding van toepassing is, en dat Mattheus, wat die verhaal etlike dekades
later opgeteken het, dit nie chronologies korrek opgeteken het nie. As Paulus
dus sê dat Yahshua die Eersteling is, dan kan ons dit so aanvaar, want 1
Korinthiërs is bykans tien jaar voor die Evangelie van Mattheus opgeteken, en
dit word algemeen aanvaar dat die Geskrifte nader aan 'n gebeurtenis, die
akkuraatste sal wees. Yahshua was dus die Eerste om op te staan uit die dode,
waarskynlik net enkele sekondes voor die ontslape heilige.
Die volgende fees is die fees van die oes, oftewel die fees
van die Weke, wat op die vyftigste dag na die Beweegoffer gevier moes word (die
dag na die sewende Sabbat Lev. 23:16). Dit is die dag waarop die eerstelinge
van die oes ingesamel is. Dit het in vervulling gegaan op Pinksterdag (Pinkster
beteken vyftig), toe die Heilige Gees uitgestort is. Yahshua het aan die
dissipels gesê dat Hy die Trooster aan hulle sal stuur (Joh. 16:7), en so het
hulle die eerstelinge van die Gees ontvang (Rom. 8:23). So is die fees van die
Weke in Yahshua vervul.
Hierdie eerste vier feeste, wat ons sopas bespreek het, het
reeds hulle vervulling bereik, alles in dieselfde jaar, vanaf Golgota tot op
Pinksterdag. Die laaste drie feeste wag egter nog op finale vervulling, en sal
ook weer op hulle spesifieke datums op die Hebreeuse kalender plaasvind, ook in
een jaar. Vanaf die fees van die Weke het daar 'n lang tyd verloop, van meer as
drie maande, op die Hebreeuse kalender, voordat die Basuinefees, wat daarop
gevolg het, aangebreek het. Daar word daarop aanspraak gemaak dat dit dan ook
profeties heenwys op 'n lang tydsverloop tussen die vervulling van die betrokke
feeste, en dat daar dus vanaf Pinksterdag 'n lang tyd sal verloop, voordat die
laaste drie feeste weer kort na mekaar in vervulling sal gaan. En so het
daardie feeste dan tot vandag toe nie in vervulling gegaan nie. Dit is egter
nou nie meer ver nie. Die oes is al ryp, en ons verwag eersdaags dat die
maaiers (engele Matt. 13:39) die koring en onkruid van mekaar sal kom skei.
Onder Bybelstudente is daar meningsverskille oor die presiese
vervulling van hierdie laaste drie feeste. Die voorstaanders van 'n geheime Wederkoms
en wegraping sewe jaar (of drie en 'n half jaar?) voor die sigbare Wederkoms,
interpreteer dat die Basuinefees vervul sal word met die geheime Wederkoms, en
dat die tydperk van groot verdrukking sal uitloop op die vervulling van die
groot Versoendag. Daarna sal die Loofhuttefees in vervulling gaan met die
aanbreek van die Duisendjarige Vrederyk tydens Yahshua se sigbare Wederkoms.
Dit lyk egter nie vir my na die regte vertolking daarvan nie. Vir gelowiges,
wat nie glo aan 'n geheime Wederkoms voor 'n latere sigbare Wederkoms nie, is
hierdie vertolking onaanvaarbaar, want die hele gedagte dat “die kerk”
weggeraap word, terwyl “Israel” deur 'n groot verdrukking moet gaan, pas nêrens
in, vandat ons besef dat daar nie soiets soos “die kerk” bestaan in die Skrif
nie. Daar is dus niemand wat op 'n geheime manier voor die tyd weggeraap moet
word nie, en daarom lyk die vervulling van die laaste drie feeste vir ons
eerder soos volg:
Die enigste en sigbare Wederkoms sal die Basuinefees in
vervulling laat gaan, want “Yahshua sal Self van die hemel neerdaal met 'n
geroep, met die stem van 'n aartsengel en met geklank van die basuin van God; ....”
(1 Thess. 4:16). In 1 Kor. 15:52 lees ons daarvan as die laaste basuin, en dat
die basuin sal weerklink. Dit sal allermins 'n geheime gebeurtenis wees.
Basuine word geblaas om oorlog in te lui, en dit is presies wat gaan gebeur
wanneer die Wederkoms plaasvind. Yahshua gaan in oorlog gewikkel wees met die
magte van Satan (Open. 19). Die dag word in Joël 2:10 11 beskryf as groot en
uitermate vreeslik, waarin selfs die aarde sal bewe, en die hemel sal sidder.
Verder in Joël 2 sien ons dan ook dat die volk hulle bekeer, en dat Yahweh sy
volk verskoon.
Daardie geweldige gebeure sal so 'n ontsettende benoudheid
veroorsaak, wat sal uitloop op die ware groot Versoendag nege dae later, waarin
Yahshua Self die Hoëpriester sal wees (Heb. 9). Gedeeltelik is daar reeds
tydens die gebeure by Golgota 'n vervulling hiervan bewerk, want eers moes
Aäron (of sy opvolgers) agter die Voorhangsel in die Allerheiligste ingaan, om
vir die volk versoening te doen, maar by Golgota het Yahshua die Voorhangsel
laat skeur, wat die opheffing van die Priesterskap van Aäron simboliseer (lees
Matt. 27:51; Mark. 15:38; Luk. 23:45 en Heb. 10:19-21). Van toe af is Yahshua
ons Hoëpriester volgens die Priesterorde van Melgisedek (Heb. 6:20), en sal Hy
op die bestemde tyd vir ons die finale versoening doen voor Yahweh. Dit sal
geskied op die tiende van die sewende maand op die Hebreeuse kalender, nege dae
ná die Wederkoms. Alles is dus gereed, ná die oorlog teen Satan, vir Yahshua om
daardie fees in vervulling te laat gaan op die bestemde tyd. Ons lees dat ons
almal sal verskyn voor die Regterstoel van Yahshua (Rom. 14:10 en 2 Kor. 5:10).
Hoe sal die Loofhuttefees in vervulling gaan? Dit lyk vir my
dat die volgende Woorde dit mooi saamvat: “Daarna sal Ek terugkom en die
vervalle hut van Dawid weer oprig, en wat daarvan verwoes is, sal Ek weer oprig
en dit herstel.” (Hand. 15:16). Die Loofhuttefees was 'n tyd waarin die volk
vrolik moes wees voor Yahweh. In hierdie vervulling van die fees, sal daar
inderdaad alle rede wees om te jubel voor Yahweh. Yahshua gaan Israel herstel
soos in die ou tyd (Amos 9:11). Met die aanvang van die Duisendjarige Vrederyk
sal Hy daarmee begin, en dit sal waarskynlik begin tydens die datum van die
Loofhuttefees op die Hebreeuse kalender, bykans 'n week ná die groot Versoendag.
Die Purimfees was nie een van die feeste wat Yahweh
aanvanklik ingestel het nie. Die volk het dit self ingestel (Ester 9:20-23).
Die volk was vrolik omdat hulle rus van hulle vyande gekry het, en dit het
hulle dan elke jaar herdenk. In 'n sekere sin, alhoewel nie op daardie datum
nie, het Yahshua dit ook by Golgota vervul, want Hy het mos vir ons die ewige
rus bewerkstellig. Die volk sal egter ook eers in die Duisendjarige Vrederyk in
daardie ewige rus ingaan (Heb. 4:9).
Hierdie is maar 'n baie kort uiteensetting oor die vervulling
van die feeste van Yahweh. Dit bly maar 'n moeilike studieveld, veral sover dit
die laaste drie feeste aangaan. Wat hiermee saam bespreek moet word, is of die
betrokke feeste nog gevier moet word in ons dag. As ons oor die feeste moet
besin, is daar 'n paar dinge om in gedagte te hou. Yahshua het gekom om die Wet
in vervulling te laat gaan (Matt. 5:17). Sedert Golgota vind dinge ook nie meer
plaas volgens die Levitiese Priesterorde nie, maar volgens die Priesterorde van
Melgisedek (Heb. 7), en waar 'n verandering van priesterskap kom, daar kom ook
'n verandering van Wet (Heb. 7:12). Yahshua was ons Eenmalige Offer (Heb.
10:14).
Die feeste was gehou met die Leviete as die middelpunt in die
gebeure. By elke fees was daar offerande wat daarmee gepaard gegaan het. Nou,
met die Priesterorde van Melgisedek, hoe moet ons nou daardie feeste hou? Wat
is nou die voorskrifte? As ons dit nogsteeds moet hou, dan sal die Heilige Gees
ons daarin moet lei. Dit sal dan spesifiek geld vir die laaste drie feeste,
want die eerste vier is reeds vervul. Of anders sal ons moet wag op Yahshua om
dit opnuut te kom instel ná die Wederkoms.
'n Ander probleem is die datums waarop die feeste gehou moet
word, en wat op elke fees moet gebeur. Gedurende die tyd van die Ou Testament,
het die volk deurgaans in die Noordelike Halfrond gewoon, sodat al julle
woonplekke se seisoene op dieselfde datums sou val. Ons vandag in Suid
Afrika woon in die Suidelike Halfrond. Dit sal minstens die tye van die
Beweegoffer, die fees van die Weke en die Loofhuttefees beïnvloed, omdat dit
met die oes in verband staan. Moet ons dan die datums van daardie feeste gaan
verander?
Sover dit die fees van die Basuine aangaan, is daar weer 'n
ander probleem. Ons lees in Num. 10:8 dat spesifiek die seuns van Aäron die
basuine en trompette moet blaas. Ongeag daarvan dat die priesterskap van Aäron
nie meer geld nie, hoe sal ons vandag kan vasstel wie is nog seuns van Aäron?
As ons sorgvuldig moet bly by al die voorskrifte, wie gaan dan die trompette
blaas? En sover dit die Versoendag aangaan, wie gaan daardie hoëpriester wees?
En waar moet dit plaasvind? Ons het nie meer 'n Tabernakel nie, en die
Voorhangsel het buitendien geskeur. Dit lyk dus vir my onmoontlik om nog die
feeste te onderhou, soos wat dit in die tyd van die Ou Testament gehou is.
Volgens die Priesterorde van Melgisedek kan ons nie meer daardie feeste vier
nie.
DKS:
N.a.v., WKT1,
“.... dan sal ons sien dat Yahshua opgestaan het op die eerste van die
Sabbatte, nadat Hy vir drie dae en drie nagte in die graf was. Min of meer met
die verandering van lig, toe dit begin skemer word, en die Sabbat aan die
verbygaan was, het Hy opgestaan, en toe die engel die klip voor die graf
weggerol het, was Hy alreeds uit die graf. Toe was dit alreeds aand op die dag
ná die weeklikse Sabbat. Hy het dus begin beweeg op die dag na die weeklikse
Sabbat, en so verstaan ek dan, dat die Beweegoffer op die dag ná die weeklikse
Sabbat gehou moes word, en dat Yahshua dit so in vervulling laat gaan het. As
Hy dit op die dag ná die heilige vierdag in vervulling moes laat gaan het, dan
sou Hy nie drie dae en drie nagte in die graf gewees het nie.”
Jy klink geleerd in hierie dinge,
WKT1, “.... Wanneer ons die sabbat behandel ....”. So, ek gaan nie worrie hoe
oneerbiedig ek teenoor jou gaan klink nie, broer.
N.a.v.: “.... dan sal ons sien dat Yahshua opgestaan het op die eerste van die
Sabbatte....”.
Druippunt! Gaan tjek weer op, jou grammatika, broer!
“Vóór die Eerste Dag ....”, ‘eis
mian’, Voorsetsel en Akkusatief. Nog nooit gesien waar dié konstruksie, “op
die”/ “in die”/ “van die” beteken nie. Wys my as jy ‘n paar voorbeelde
byderhand het. Sal waardeer word.
N.a.v.: “.... van die Sabbatte ....”.
Al ooit van ‘Ellips’ gehoor?
‘teenwoordig d.m.v. weglating’? Al gedink aan die woord ‘dag’ (‘heemera’) vir
die weggelate maar nogtans konstruktiewe bepalende woord? Dat ‘dag’ a.g.v. die
Voorsetsel ‘eis’ in die Akkusatief in afwesigheid ageer, sodat die Akkusatief,
‘eerste’ (‘mian’) en die Genitief ‘van die week’ (‘sabbatoon’) versoenbaar moet
wees en wel in Ellips versoen is?
So, waar’s jou “op die eerste van
die Sabbatte” nou? (en daar’s nog, maar nie vir nou nie; hoe vinnig is jou
metabolisme?)
WKT1:
“Nee ek weet nie, vertel jy my. Ek sukkel bietjie om te verstaan wat jou
punt is. Miskien moet jy dit aan ons verduidelik. Kyk egter eers weer na my
eerste plasing, en bewys dit as foutief.”
DKS:
Kom ons kyk eerder weer ‘n slag
na jou instruktiewe skrywe:
(Terloops, WKT1, wanneer hoor ek
van jou oor hoe jy met my verskil? Jy’t mos gesê jy wil, maar net nie op die
forum nie. Sodat niemand sal kan sien nie?
My deur staan nog oop vir jou, WKT1.)
N.a.v. WKT1, “.... Wanneer ons die Sabbat behandel, dan sal ons
sien dat Yahshua opgestaan het op die eerste van die Sabbatte, nadat Hy vir
drie dae en drie nagte in die graf was. Min of meer met die verandering van
lig, toe dit begin skemer word, en die Sabbat aan die verbygaan was, het Hy
opgestaan, en toe die engel die klip voor die graf weggerol het, was Hy alreeds
uit die graf. Toe was dit alreeds aand op die dag ná die weeklikse Sabbat. Hy
het dus begin beweeg op die dag na die weeklikse Sabbat, en so verstaan ek dan,
dat die Beweegoffer op die dag ná die weeklikse Sabbat gehou moes word, en dat
Yahshua dit so in vervulling laat gaan het. As Hy dit op die dag ná die heilige
vierdag in vervulling moes laat gaan het, dan sou Hy nie drie dae en drie nagte
in die graf gewees het nie.”
N.a.v.: “....Yahshua opgestaan het op die eerste van die Sabbatte....”
Veronderstel nou, argumentshalwe,
net soos jy, WKT1, dit verstaan, d.w.s., net soos jy, dit hierso geskrywe het,
was die geval. “Yahshua (het) opgestaan ....”,
en dit was (allengs WKT1), “op die eerste
van die Sabbatte”. Nou vra ek jou,
van watter ‘sabatte’ praat Matteus in die voorgaande frase, volgens WKT1, “na die sabbatte”? maar, weereens volgens
WKT1, “ná die eerste van (hier)die
sabbatte” in die tweede frase? Die eerste van die sabbatte kom na die
sabbatte? Watse ‘logika’ is dit? En dis nie myne nie; dis WKT1 en kie. s’n.
N.a.v.: “dat Yahshua opgestaan het op die eerste van die Sabbatte, nadat Hy vir
drie dae en drie nagte in die graf was.”
Wat glo jy, WKT1? Het Jesus “op
die derde dag” opgestaan; of het hy, kwout: “opgestaan .... nadat Hy vir drie dae en drie nagte in die graf was”,
d.w.s., op die vierde dag? Hoe verwag
jy mens moet jou verstaan WKT1? “Min of meer
met die verandering van lig”? Soos
dag by nag verskil? Dis al wat ek tot
dusver kon regkry om jou te verstaan, WKT1.
N.a.v.: “Min of meer met die verandering van lig, toe dit begin skemer word, en
die Sabbat aan die verbygaan was, het Hy opgestaan....”
Nou, dis mos eenvoudig en
onmoontlik anders, as ‘OP die Sabbat’; want, terwyl “die Sabbat aan die verbygaan was” was hy nog nie verby nie maar was
hy nog “aan die verbygaan” en dus nog
self, durende. Broer! (Die Griekse ouens praat van die Ablatief hierso in
hierdie sin, en miskien reg so, alhoewel dit nie verander aan die feit dat dit
die Genitief n.a.v. ‘opis’ hierso is nie. Verwys A.T. Robertson; of kan jy op
hom verbeter?)
N.a.v.: “toe dit begin skemer word....”
Watter ‘skemer’, WKT1?
N.a.v. WKT1: “.... en toe die engel die klip voor die graf
weggerol het, was Hy alreeds uit die graf....”.
Ek blo ek sal jou geheim nie
uitlap nie, WKT1, vertel my net hoe’t jy geweet!!!? Was jy daarso? Toe dit gebeur het? Kon jy
inkyk? Wie’t jou vertel miskien? Die
Here self? Die Engel? Bog man! G’n mens
of sterfling kon deur aanskoue ken nie; selfs geen ongevalle wese soos die
engel van Mt28:1-4 nie.
Sodat die Skrif nie ingegee is om
die nietige engeldaad om ‘n LEË graf oopmaak te vermeld nie, maar sodat die
Skrif ingegee is om die OOMBLIK VAN die magtigste en betekenisvolste Godsdaad
met verstaanbaarste historiese gebeurtenisse aan te dui —
‘n engel soos weerlig uit die
hemel;
honderd wagte soos dooies
neergeslaan;
‘n aardbewing --- ‘n GROOT
aardbewing; tot die rotse skeur;
‘n onbeweeglike klipgrafdeur
opdraend weggeslinger;
maar ‘n engel wat nogtans nie
waag om in te kyk in dinge wat engele
nie beskore is nie;
en nog minder vroue wat met sowaar die voorneme “om na die graf te
gaan kyk, vertrek het”.
Want binnekant die graf, is die
binnekant van die allerheiligste van die tempel van God besig om te GEBEUR. Dit
is die uitnemendheid van die Grootheid van die Krag van Sy Sterkte wat God
Gewerk het TOE, Hy Christus uit die dood opgewek het. Een GEBEURE, wat bo menslike beskrywing en
taal en begrip of aanskoue of teenwoordigheid, verhewe is, oomblik en GEBEURE
van die opstanding van Christus Jesus uit die dood en uit die ontoeganklike
doderyk in die Ontoeganklike Lig van die Aangesig van die Teenwoordigheid van
God in Drie-Enige Gemeenskap, Goddelike RUS, WERKENDE.
Dit is hoe ons eenvoudig weet
WANNEER Jesus uit die dood uit opgewek was: “Op die Sabbatdag, namiddag,
voor die Eerste Dag van die week” Punt
“Wie het geglo wat aan ons
verkondig is?”
WKT1:
“.... Hy (het) opgestaan.... Toe was dit alreeds aand op die dag ná die
weeklikse Sabbat. Hy het dus begin beweeg op die dag na die weeklikse Sabbat,
en so verstaan ek dan, dat die Beweegoffer op die dag ná die weeklikse Sabbat
gehou moes word, en dat Yahshua dit so in vervulling laat gaan het. As Hy dit
op die dag ná die heilige vierdag in vervulling moes laat gaan het, dan sou Hy
nie drie dae en drie nagte in die graf gewees het nie.”
DKS:
N.a.v.: “.... Hy
(het) opgestaan.... Toe was dit alreeds aand op die dag ná die weeklikse Sabbat.”
Sommer so aanvaar, of met goeie
rede as feit gestel? Wat gee goeie rede as feit in dié geval? O, die Skrifte. Nou waar’s jou Skrifte hiervoor, WKT1?
Miskien uit een of ander nuwe
‘vertaling’ gekry? Sal my nie verbaas nie! Want dis wat die Sondagaanbidders
wil hê en al waarmee hulle tevrede sal wees .... al kos dit wegdoen met die
ganse Skrif.
Ek het jou hierbo die ENIGSTE
Skriftuur gegee wat vertel WANNEER – watter dag en watter tyd van die dag –
Jesus opgestaan het. Dit was Mt28:1, “Op die Sabbatdag, namiddag, voor die
Eerste Dag van die week.” Nou kan mens dieselfde teks beter idiomaties en
letterlik weergee. Maar dit vir later, as ons dalk eendag beter sal kan
verstaan. Christus het dus opgestaan op die dag van die weeklikse Sabbat. En so
verstaan mens tog sekerlik, dat die Eerste Gerf Beweegoffer op die dag VAN die
weeklikse Sabbat, gehou moes word, en dat Yahshua dit so in vervulling sou laat
gaan en laat gaan het. Want alle Sabbats-Skrifte is profetiese Skrifte wat van
Christus, en van niks anders as Christus getuig nie, gister, vandag en môre,
dieselfde; want dit is Christus, gister, vandag en môre Dieselfde.
So getuig die hele Skrif se
Sabbats-Skrifture ook, direk en indirek, op watter dag in God se Ewige
Raadsplan Christus sou opstaan en op opgestaan het. So getuig die hele Skrif
volgens God se Ewige Raadsplan dat Christus op die Sabbatdag sou opstaan, en op
die Sabbatdag opgestaan het.
Akkuraatste van alle ‘Skrif’, kom
die ‘Pasga-Skrifte’ neer op die hele verloop in terme van tyd en profetiese
vervulling van Christus se opstanding uit die dode, dat Hy op die Sabbat uit
die dode sou opstaan, en toe ook op die Sabbatdag, uit die dood uit opgestaan
hét. Sondag val NOOIT op nie – speel
geen rol, staan nie uit, OOIT – in hierdie verband nie.
WKT1:
“Ook die kwessie van die vertaling: die eerste dag van die week is onder
verdenking. In die Griekse Teks word Sabbaton (Strongs 4521 G) gebruik, wat ook
maar Sabbat is. Daar word aangevoer dat wanneer die term in die meervoud
voorkom, dan beteken dit week, maar dit is maar 'n afleiding. Wat wel in
aanmerking geneem moet word, is dat die tydperk tussen die Pasga en die fees
van die Weke sewe Sabbatte insluit, en dat daardie tydperk die Sabbatte genoem
word. Hieruit leer ons dat selfs die term die fees van die Weke ook verkeerd is.
Dit is die fees van die Sabbatte! En daarom word die meervoudige term gebruik
in die Opstandingsverhaal. Daar moet lees: “eerste van die Sabbatte.” Dit
verwys dus na die eerste weeklikse Sabbat, in die reeks van sewe Sabbatte binne
daardie spesifieke tydsverloop.”
Soos die terme “mens” en “Jood” het die term “week” ook nie
regtig bestaansreg nie, en gebruik die kerke dit om verwarring te saai. Die
Teksgedeeltes wat daardeur geraak word, tesame met die regstellings, om dit reg
te verstaan, dui ek hier:
1.Matt. 28:1. En laat na die Sabbat toe dit begin lig word,
teen die eerste dag van die week, kom Miriam Magdalena en die ander Miriam om
na die graf te gaan kyk.
REGSTELLING: En laat na die Sabbat, met die verandering van
lig, teen die eerste van die Sabbatte, kom Miriam Magdalena en die ander Miriam
om na die graf te gaan kyk.
2.Mark. 16:2. En baie vroeg op die eerste dag van die week,
net na sonop, kom hulle by die graf.
REGSTELLING: En baie vroeg op die eerste van die Sabbatte,
net na die verandering van lig, kom hulle by die graf. (Met die Sabbat in Mark.
16:1 word die eerste dag van Ongesuurde Brode bedoel, terwyl die Sabbat in vers
2 dui op die weeklikse Sabbat).
3.Mark. 16:9. En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste
dag van die week, het Hy eers verskyn aan Miriam Magdalena, uit wie Hy sewe
duiwels gedryf het.
REGSTELLING: En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste
van die Sabbatte, het Hy eers verskyn aan Miriam Magdalena, uit wie Hy sewe
duiwels gedryf het.
4.Luk. 24:1. En baie vroeg in die môre, op die eerste dag van
die week, het hulle en ander saam met hulle by die graf gekom ....
REGSTELLING: En baie vroeg met die verandering van lig, op
die eerste van die Sabbatte, het hulle en ander saam met hulle by die graf
gekom.
5.Joh. 20:1. En op die eerste dag van die week, kom Miriam
Magdalena vroeg, terwyl dit nog donker was, by die graf ....
REGSTELLING: En op die eerste van die Sabbatte, kom Miriam
Magdalena vroeg, terwyl dit al donker geword het, by die graf ....
6.Joh. 20:19. En toe dit aand was op die eerste dag van die
week, en die deure waar die dissipels vergader het uit vrees vir die Judeërs
gesluit was ....
REGSTELLING: En toe dit aand was op die eerste van die
Sabbatte, en die deure waar die dissipels vergader het uit vrees vir die
Judeërs gesluit was ....
7.Hand. 20:7. En op die eerste dag van die week, toe die
dissipels vergader het ....
REGSTELLING: En op 'n Sabbat, toe die dissipels vergader het ....
8.1 Kor. 16:2. Op elke eerste dag van die week moet elkeen
van julle self opsy sit
REGSTELLING: Op elke Sabbat moet elkeen van julle self opsy
sit ....
DKS:
Ek is seker ek het jou al hierop
geantwoord! Ek antwoord so baie mense op sulke stellings soos joune, ek kan nou
nie sweer dat ek jou al geantwoord het nie; maar gaan kyk terug --- as ek reg
onthou was dit nog op hierdie einste braailat. Jy het jou net nie daaraan
gesteur nie man, jy weet mos alles.
Kan dit duideliker? Hoe? Dit
kannie duideliker wees nie, Josef maak die graf TOE, mid-na-middag op Vrydag,
sodat, die vroue, nadat hulle gedurende die oorblywende drie ure van die Vrydag
“speserye en salf (gaan) voorberei het”, “die Sabbatdag volgens die (Vierde)
Gebod, BEGIN rus het” (Aoristos), metdat, die Sabbatdag natuurlik begin het MET
DIE AAND SE AANBREEK sononder.
“Die engel het aan die vroue
verduidelik.....”
Mt27:62-66 en 28:1-10, en veral
27:66 en 28:1, hoort bymekaar; dit is een perikoop met inhoud wat gladnie in
die ander Evangelies bevat word nie.
Die aand-begin van die Sabbat, geïmpliseer in Mt27:62 tot
28:1.....
‘Epefoosken sabbatton....’
‘MID-na-MIDdag’= 3nm. (Lk23:54-56
) en
‘dia teen paraskeueen toon
Joedaioon’=
“weens die voorbereidings(ure) van die Jode (Jh19:42B)
(3nm. tot sononder, 6nm. op
Vrydae),
impliseer prospektief die aand-periode ná sononder
van die BEGIN van die Vierde
Gebod Sabbatdag.
Matteus 27:62A :—
‘tei epaurion heeties....’
“Die volgende môre / ligdag wat....”
‘estien meta teen paraskeueen’
“is ná die Voorbereidingsdag” (Vrydag),
impliseer retrospektief een en dieselfde aand-periode na sononder
van die BEGIN van een en
dieselfde Vierde Gebod Sabbatdag.
Markus 16:1 :—
‘diaghenomenoe toe sabbatoe....’
“Toe die Sabbat verby was....”
impliseer retrospektief een en dieselfde aand-periode na sononder
van die begin van een en
dieselfde Vierde Gebod Sabbatdag.
In ELKE Evangelie dus, Markus,
Matteus, Lukas en Johannes, doen die aanbreek van die Sabbatdag Sewende Dag van
die week, hom onvergisbaar en onontkombaar – vir die wat oë het maar nie WIL
sien nie – voor. En HIERDIE Sabbatdag, brand
homself in die oog en in die gewete van elkeen wat lees, as “die derde dag
volgens die Skrifte”, en daarom as die belangrikste dag in die historiese
waar-word van die Pasga van God Jawe in en deur Christus Jesus op aarde volgens
sy Ewige Voorneme en Genadeverbond.
WKT2:
“N.a.v. DKS, ““Die groot dag-sabbat” van Jh19:31 verwys na dieselfde tyd
en dag dat Josef onderneem het om Jesus se liggaam te begrawe. Jh19:31 is in
hierdie opsig die parallel van Mk15:42, Mt27:57 en Lk23:50v. Ek glo nie dit is
moontlik dat ons hieroor KAN verskil nie” :
Ek gaan beslis van jou verskil oor hierdie Vrydag kruisiging
Jy maak groot gewag van die Lukas Evangelie se beskrywing wat
by die graf gebeur het.
In die eerste plek was Lukas nie eers ‘n ooggetuie nie, en hy
erken self dat hy 'n storie geskryf het van “dinge wat hy gehoor het”. So was
Markus ook nie ‘n Apostel nie. Daarom het Mattheus en Johannes se Evangelies
groter gesag, want hulle was Apostels en dus ooggetuies.
Luk 1:1 Aangesien baie onderneem het om ‘n verhaal op te stel
oor die dinge wat onder ons al vervul is,
Luk 1:2 soos hulle wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord
was, dit aan ons oorgelewer het,
Luk 1:3 het ek ook dit goedgedink, hooggeagte Theófilus, nadat ek van voor af
alles noukeurig ondersoek het, om dit in volgorde aan u te skrywe,
As jy meen dat dit 'n Vrydag kruisiging was, en dat die
Messiach OP die Sabbat opgestaan het soos jy by herhaling verduidelik het, kom
ons by een nag en een dag uit - 24 uur. Wat nou van 3 dae en drie nagte?
Markus praat van die Sabbat volgens die gebod en jy voeg
(4de) by. Hierdie “gebod” sê vir my dieselfde as Johannes dat dit ‘n “Groot
Sabbat” was, want ek glo nie daar was een in Israel wat nie geweet het dat op
die weeklikse Sabbat gerus moet word nie, daarom die spesifieke verwysing na
die “gebod”.
Johannes het spesifiek geskryf dat: Joh 19:31 En dat die
liggame nie op die sabbat aan die kruis sou bly nie, aangesien dit die
voorbereiding was—want die dag van daardie sabbat was groot—het die Jode
Pilatus gevra dat hulle bene gebreek en hulle weggeneem moes word.
Dit was algemeen bekend in daardie dae dat as daar van een
van die Fees Sabbatte gepraat word, hulle dit – ‘n groot Sabbat – genoem het,
en ons weet dat dit die eerste dag van die ongesuurde Brode wees was wat op
hande was. Dit is wat die “groot Sabbat” beteken.
Die gebeure soos in die verskillende Evangelies gelees kan
word, verloop so: op die Woensdag middag plus minus 15:00 sterf die Messiach.
Hulle lê Hom in die graf, toe begin die “groot Sabbat”, waarop almal gerus het.
Die Vrydag het die vroue die kruie gaan koop en berei, toe rus hulle van vir
die weeklikse Sabbat. Laat na die Sabbat, het hulle na die graf gegaan om die
liggaam te gaan behandel met die kruie volgens die gebruik, en toe hulle by die
graf kom WAS DIT LEEG.
Na aanleiding van die Matheus Evangelie, sou hulle in elk geval
nie by die graf kon kom om die liggaam te behandel nie, want die graf was
verseël en bewaak deur die Romeinse soldate.
Ek het vir julle ‘n skakel gelos waar julle kon gaan kyk
wanneer die Messiach presies op dag datum en tyd gebore was, na aanleiding van
die Bethlehemse ster. Daarvolgens is die Messiach gebore in die jaar 3vC. Hy
was 30 toe Hy met sy lering begin het, dus was dit die jaar 27nC. Drie en ‘n
half jaar verder bring ons by die jaar 31nC, die jaar waarin Hy gekruisig is.
Gaan kyk maar na NASA se webblad oor die maanstande van daardie tye, en dit
bevestig net hierdie jaartalle.
Op die genoemde webblad wat verduidelik wanner die Messiach
gebore is, word verduidelik dat in die jaar 3vC was die dag van die Trompette
‘n Nuwe maan, en daar word breedvoerig uitgebrei wat was die stand van die
ander sterre op daardie dag, dat die ster so helder was.
Verder kan jy dan gaan kyk na die jaar 31nC en dit stem
presies ooreen met die maanstande dat die 14de dag, die dag van voorbereiding
op ‘n Woensdag geval het in ons huidige kalender tyd, dus het die Sabbat van
die ongesuurde brood, die Woensdagaand begin, toe dit volmaan was. Die Sabbat
van die Ongesuurde brood is altyd op volmaan, sodat die volk kon sien om te
vlug.
Volgende verduideliking. Dink net wat moes alles gebeur
gedurende daardie laaste drie uur wat oorgebly het van die dag, dan sê jy daar
was oorgenoeg tyd oor om die liggaam ter aarde te lê.
Mat 27:46 en omtrent die negende uur het Jesus met ‘n groot
stem geroep en gesê: Eli, Eli, lama sabagtáni? Dit is: My God, my God, waarom
het U My verlaat?
Mat 27:47 En sommige van die wat daar staan, hoor dit en sê:
Hy roep Elía.
Mat 27:48 Toe hardloop daar dadelik een van hulle en neem ‘n
spons en maak dit vol asyn, en sit dit op ‘n riet en laat Hom drink.
Mat 27:49 Maar die ander sê: Wag, laat ons sien of Elía kom om
Hom te verlos.
Mat 27:50 Daarop het Jesus weer met ‘n groot stem geroep en
die gees gegee.
Hierdie versies sê nie dat hy OP die negende uur gesterf het
nie. Omtrent die negende uur, waarna Hy nog kon lewe want die presiese tyd word
nie gegee nie.
Nou moes daar eers onderhandel word met Pilatus sodat die
liggame nie op die Sabbat aan die kruis sou hang nie, en toe is die ander twee
se bene gebreek.
Toe het Josef met Pilatus gaan onderhandel oor die liggaam
van Yahshua. Hy het nog linne gaan koop ook. Golgotha is buitekant die stad.
Dit kon dus nie gou gebeur het nie, want hulle moes heen en weer loop. Hulle
moes ook nog die liggaam versorg en gewas het voordat hy in die linne
toegedraai is en weggelê is.
Die Fariseërs het almal beboet wat na die Sabbat begin het,
nog op straat was, en sommige was gestenig ook. So moes gesorg word dat alles
afgehandel was toe die Sabbat begin het dat hulle nie meer op straat was nie,
en dat almal by hulle huise is.
So, daar moes baie dinge gebeur in 'n kort rukkie.”
DKS:
WKT2, moenie vir my eers probeer
verduidelik hoe jy uit my skrywe uit aflei: “Ek gaan beslis van jou verskil oor hierdie Vrydag kruisiging” nie.
Want dit is verre nie wat ek gesê het nie, en jy kan nêrens in enige van my
skrywe ooit, wys waar ek “hierdie Vrydag
kruisiging” voorstaan of bepleit nie.
Eintlik dus, behoort ek niks
verder te reageer op jou antwoord nie, en jou net beleefd te vra om weer te
gaan lees wat ek geskryf het, want om te verduidelik, sal ek tog net weer moet
herhaal wat ek klaar gesê het.
Maar ek vertrou jou eerlike en
vriendelike ontsteltenis, want ek het mos al hierdie dinge self deurgemaak.
Om misverstand te voorkom: Ek
glo, volgens die Belydenis,
1) “Gekruisig EN gestorwe”: Nisan
14— wat op Donderdag geval het OMDAT:—
2) “En begrawe”: Nisan 15
“groot-dag-(pasga)sabbat”, “omdat was –terselfdertyd– die Voorbereidingsdag die
een wat is (die) Voorsabbat”, Vrydag (Jh19:31, Mk15:42), en DAAROM:—
3) “En opgestaan het op die derde
dag volgens die Skrifte”: “Eerste Gerf Beweeg-Offer voor die Aangesig van die
HERE /JAWE”, Nisan 16, “Sabbatsvolheid van die dag” (Mt28:1).
WKT2:
“In die eerste plek was Lukas nie eers ‘n ooggetuie nie, en hy erken
self dat hy 'n storie geskryf het van “dinge wat hy gehoor het”. So was Markus
ook nie ‘n Apostel nie. Daarom het Mattheus en Johannes se Evangelies groter
gesag, want hulle was Apostels en dus ooggetuies.”
DKS:
Anders as jy, hierso, geagte WKT2,
wens ek van jou te verskil en te verklaar, ek, tref geen onderskeid vir sover
dit gesaghebbendheid en geloofbaarheid aanbetref, tussen enige Evangelies of
tewens tussen enige Skrifte nie.
Buitendien, nie Johannes óf
Matteus was “dus ooggetuies” nie.
WKT2:
“As jy meen dat dit 'n Vrydag kruisiging was, en dat die Messiach OP die
Sabbat opgestaan het soos jy by herhaling verduidelik het, kom ons by een nag
en een dag uit - 24 uur. Wat nou van dat dit 'n Vrydag kruisiging was?”
DKS:
Ja, “dat dit 'n Vrydag kruisiging was”, is waarTEEN, ek vir omtrent ‘n
halwe eeu nou, geagiteer het; terwyl ek geagiteer het VIR, die waarheid en
historisiteit daarvan dat dit 'n Vrydag-begrafnis
was.
Ek gaan voort oor die Kronologie van die betrokke ‘wets-dae’
tydens die laaste pasga m.b.t. Jh19:31 en Mk15:42.
Levitikus 23:3-4
“Die, Sewende, Dag, dag van volkome (Goddelike, skeppings-
en verlossings)- RUS, heilige vier/feesdag .... Sabbat VAN DIE HERE in
AL julle WOON-/RUSplekke”, benewens:
“Dit, is die feestye van die HERE, naamlik dié heilige vierdae wat
1) JULLE, (die Volk deur die Skrifgeleerdes, vgl. Nehemia 8-9)
2) MOET, (“volgens verordening”, “insettinge”)
3) UITROEP, (“bekendmaak”, “verkondig”)
4) op hulle BEPAALDE, (‘waargeneemde’ en ‘berekende’)
5) TYD”, (jaar, seisoen, maand, dag, (uur)).
Hier is die vyf kriteria waaraan “dié
heilige vierdae” uitgeken word en uitgeken MOET word, wat NIE “Sabbat VAN DIE HERE in AL julle WOON-/RUSplekke”,
of te wel, ‘gewone’, ‘weeklikse’ Sabbatte is nie.
UITERAARD kon en móés die Sabbat
van die Vierde Gebod en ‘sabatte’ van alle ander “heilige vier/feesdae” verskil
het. ‘Die Sabbat’ naamlik, was volgens God
se eie werke en wilsbesluit, éwige en énige “Sewende Dag Sabbat van die HERE
jou God”.
Ander ‘sabbatte’ en of
‘groot-dag-sabbatte’, was deur die Volk,
as “heilige vier/feesdae van die HERE” vasgestel en “uitgeroep” volgens jaar-
en maandwisselinge of ‘tye’.
Dit kon gebeur het; dit het
gebeur; dit het noodwéndig gebeur, dat hierdie ‘heilige vier/feesdae’ op die
Sewende Dag Sabbat kon geval het, of net
sowel op die Sesde Dag en “Voorbereiding”
/ “Voorsabbat” (Vrydag).
Want AL
‘daardie-dae-van-groot-sabbatdae’ was
op bevel van die HERE, en
nie arbitrêr of bygelowig nie,
deur die Volk / “julle” (1),
volgens jaarseisoene / “tyd” (5)
“vasgestel” / “uitgewerk” /
“bepaal” (4),
en as heilige plig / verpligting /
wet / “moet” (2)
aan die Volk verkondig /
verduidelik / geleer / “uitgeroep” (3).
En so het het AL
‘daardie-dae-van-groot-sabbatdae’, oor die dae van die wéék, na enige dag daarvan verskuif, om jaar na
jaar op ‘n ander dag van die week (of moontlik meer as een keer na mekaar op dieselfde
dag van die week) te geval het.
Eva:
Markus praat van die Sabbat volgens die gebod en jy voeg
(4de) by. Hierdie “gebod” sê vir my dieselfde as Johannes dat dit ‘n “Groot
Sabbat” was, want ek glo nie daar was een in Israel wat nie geweet het dat op
die weeklikse Sabbat gerus moet word nie, daarom die spesifieke verwysing na
die “gebod”.
DKS:
Twee godsdienstige dae van belang
het
saamgeval, dag
A) van
“die Voorbereidingsdag wat die Voorsabbat is” (Mk15:42), “voorbereidingstyd van die Jode” (Jh19:42) vir die
weeklikse Sabbat, die Sesde Dag van
die week (Vrydag),
en, dag
B) van
“daardie”, volgens “verordening” op en volgens “bepaalde tyd”,
‘seremoniële’ “Groot-Dag-sabbat”-van-die–Pasga.
“Die Sabbat volgens die (Vierde)
Gebod” volgens beginsel van ‘morele
wet’, dit is, deur God ingegewe Gebod,
en
die ‘Groot-Dag-sabbat’ van
die eerste dag van die Sewende Maand volgens beginsel van die net so deur God
ingegewe ‘seremoniële wet’ van ‘Feessabbatte’,
het saamgeval ---
wat bewys, om te sê, waar “Markus (sic.) praat van die Sabbat volgens die gebod .... hierdie “gebod” ....
dieselfde as Johannes sê .... dat dit ‘n “Groot Sabbat” was ....”, is ‘n misgissing.
Die sameval van hierdie twee
verskillende soorte ‘godsdienstige’ dae, bewys
A) “daardie-groot-dag-sabbat”
van Johannes 19:31 en
B) “die Voorbereiding wat die
Voorsabbat is” van Markus 15:42,
was twee VERSKILLENDE dae, elkeen met sy eie (godsdienstige) besondersheid,
wat op EEN EN DIESELFDE weeksdag, in hierdie geval, op die Sesde Dag van die
week (Vrydag), voorgekom het.
WANT NET SO word, twee VERSKILLENDE ‘sabbatte’ (in kontras
maar nie in stryd met mekaar nie), in Nehemia 8 op EEN EN DIESELFDE dag
aangetref, hierdie keer, op die Sewende Dag van die week, ‘Sabbat’ (Saterdag). Dit bewys dat die ‘seremoniële sabbatte’, oor
die konstante weeksdae geskuif het, en dat ‘verordeningssabbatte’ met enige dag
van die week — soos met die ‘Voorsabbat’ /
‘Voorbereiding’ of Vrydag — kon saamval, en bevestig maar net wat onontkombaar reeds
duidelik is en volg uit die feit dat die eerste dag van die Eerste Maand
vasgestel was volgens lente dag en nag ewening en die eerste daaropvolgende
nuwemaan.
BEGRIP EN AARD van ‘wet’ m.b.t.
Lukas 23:56b
“Volgens die Gebod”— mét, of
sónder, ‘Vierde’?
‘Morele’ ‘Wet’, en ‘seremoniële’,
‘wet’,
is uiteindelik, dieselfde “Gebod”
Beste WKT2,
Die volgende dra ek met liefde en
dankbaarheid aan jou, op:
N.a.v. WKT2:
“Markus praat van die Sabbat volgens die gebod en jy voeg (4de) by.
Hierdie “gebod” sê vir my dieselfde as Johannes dat dit ‘n “Groot Sabbat” was,
want ek glo nie daar was een in Israel wat nie geweet het dat op die weeklikse
Sabbat gerus moet word nie, daarom die spesifieke verwysing na die “gebod”.”
N.a.v., “Markus praat van die Sabbat volgens die gebod en jy voeg (4de) by.”
Net eers ‘n (onbelangrike)
regstellinkie: Dit is nie Markus wat “praat
van die Sabbat volgens die gebod” nie; dis Lukas.
Dan ‘n verduidelikinkie:
“het gerus” – ‘heesugasan’
< ‘heesugadzoo’: ‘om stil te wees; op te hou’, bv. 1Th4:11— ‘n Christelike
deug; nie op die Sabbatsrus van toepassing nie?
“volgens die Gebod” –
‘kata teen entoleen’: Inderdaad die ‘Gebod’ waaraan “geen ander gebod”
gelyk is nie (Mk12:31);
‘entolee’, waaraan “al die
Gebooie hang” (Mt22:40); trouens,
‘entolee’, “die eerste /
grootste / belangrikste van al die Gebooie” (Mk12:29)—
inteenstelling met ‘nomos’ –
‘wet’ soos vir ‘seremoniële, of dan volgens jou, “Fees-sabbatte”.
Sluit Lukas met ‘hee entolee’, “Die Groot Gebod”, nie ook die
Vierde Gebod in nie? “Voeg (ek), ‘4de’,
by”? Was dit nie God nie?
Hoe-ookal, Jy is reg, Johannes – niemand anders nie -, “sê dat dit ‘n “Groot Sabbat” was”, en
bedoel dus – soos uit hierbo duidelik afgelei moet word – JUIS NIE die groot
Sabbatsgebod uit die grootse Tien Gebooie nie, maar JUIS, ‘‘daardie dag”,
sonder om ‘wet’ hoegenaamd te vermeld.
Let dan mooi op, hy sê, “dit
was ‘n groot-sabbat-dag DAARDIE” (‘ekeinoe toe sabbatoe’). En hy definieer
letterlik “daardie, groot-dag-sabbat”, deur (inleidend) te geskrywe het:
“Omdat dit Voorbereiding was / geword het” (‘epei paraskeu-een een”.
Absolute teenstelling!
Merkwaardige bymekaarbring oor
paaie van geregtigheid en Goddelike leiding: HIER, HIER, maak jy my oë vir die
tweede keer in een debat oop vir wat ek nog nooit ‘n gedagte gegee het of kon gegee
het nie!
Ontdekking, avontuur, is om te
kyk na alles wat almal altyd nog na kyk en gekyk het, MAAR OM TE DINK WAT
NIEMAND ANDERS NOG GEDINK HET NIE! Weereens!
Want hier IN Lk23:56b, en UIT
Lk23:56b, (‘in’ Lk23:56 = ‘eksegese’; ‘uit’ Lk23:56 = ‘hermeneutiek’)
ontdek ons Vandag, wyl ons Sy
Stem hoor, en Sy Woord eet en die Water van die Lewe drink --- Christusfees
vier (Kol2:16-17)
--- die volstrekte, onontkombare,
lieflikheid van Die Sabbat van die HERE jou God in onlosmaaklike EENHEID
verweef met die Groot Gebod van Goddelike, LIEFDE! Haleluja!
Dus,
Jh19:31,
a) “Omdat die Voorbereiding geword het / was
(‘epei paraskeu-ee een’, Ingressiewe Aoristos), en
b)
“dit daardie, groot-dag-sabbat geword het / was”, (‘een ghar
meghalee hee heemêra ekeinoe toe sabbatoe’, Ingressiewe Aoristos),
én,
Mk15:42,
a)
“dit aand geword het / was (‘opsias ghenomenees’, Aoristos
Partisipium)
b)
“omdat dit Voorbereiding was / geword het” (‘epei paraskeu-een
een’, Ingressiewe Aoristos),
verskaf juis hierdie ingang in dags-VERANDERING
(Ingressiewe Aoristos), DIE REDE vir
wat die Jode nou, en later ook “Josef hierna”, GAAN doen:
“Die Jode het DAAROM (‘oen’),
OMDAT dit Voorbereidingsdag (Vrydag)
GEWORD HET (‘een’),
SODAT (‘hiena’) NIE mag bly nie
(‘mee meinee’)
op die kruis die liggame (‘epie
toe stauroe ta soomata’)
OP “daardie dag,
groot-dag-sabbat”—
WANT daardie DAG (‘.... ghar ....
hee hemêra ekeinoe’)
was ‘n groot-dag-sabbat (‘een ....
meghalee .... toe sabbatoe’).
Dit was Nisan 15 wat pas aangebreek het in daardie
tydsgreep van Goddelike Voorbeskikking
TOE, BEIDE,
1) “die Voorbereiding (van die Jode)”,
én,
2) “die groot-dag-sabbat”—
Nisan 15 “die sabbat” van die
pasga-feestyd en “eerste dag waarop ongesuurdebrood” (‘brood van smarte’, “vóór
middernag”) GEËET was,
AANGEBREEK het.
WKT1 het verklaar: “Die dag van daardie Sabbat was groot (Joh.
19:31), en gevolglik nie die gewone weeklikse Sabbat nie.” Hiermee stem ek
heeltemal saam! Maar Nisan 15 kon en het
in ander jare soos op enige dag van
die week, ook op die Sewende Dag Sabbat geval. Waar WKT1 dus verklaar: “In die Nuwe Testament word die feesdae ook
Sabbatte genoem. Yahshua was dus in die graf weggelê voordat die eerste dag van
Ongesuurde Brode sou aanbreek”, sê ek, hokaai! Die Nuwe Testament (die
Evangelies) gee GEEN inligting om hierdie voorveronderstelling te staaf nie;
maar juis alles wat dit weerspreek (soos hierbo aangedui).
En, dit wat WKT1 en jy, WKT2, hier
aanvoer, is direk NIE wat die OT leer nie.
Want, volgens die Skrifte – OT – MOET
dit wat van die pasgalam nie
geëet was nie
(soos Jesus se liggaam in die NT
as ‘wat oorgebly het’ gereken moet word),
op Nisan 15,
pasga-groot-dag-sabbat, saam,
uit Egipte uit gevat geword het,
sodat dit,
volgens Eks12:10B, dieselfde dag
nog,
(ná sonOP en “TERWYL
LIGDAG”–‘epefoosken’)
verbrand, en so ‘teraardebestel’
kon word.
PRESIES soos Johannes, EN Lukas,
sonder die geringste teenstrydigheid geskrywe het, en
presies soos Matteus, EN, Markus,
sonder die geringste teenstrydigheid aandui en impliseer.
Verder n.a.v. WKT2,
“Markus praat van die Sabbat volgens die gebod en jy voeg (4de) by.
Hierdie “gebod” sê vir my dieselfde as Johannes dat dit ‘n “Groot Sabbat” was,
want ek glo nie daar was een in Israel wat nie geweet het dat op die weeklikse
Sabbat gerus moet word nie, daarom die spesifieke verwysing na die “gebod”.”
DKS:
N.a.v.: “daarom die spesifieke verwysing na die “gebod”, .... in Lukas.
Hierdie ONDERSKEIDENDE woord, “gebod”
in Lukas, sê, soos vir jou, ook vir my, “dieselfde
as Johannes”. Dankie, WKT2, ek het
dit nooit só duidelik, ook uit Lukas,
kon onderskei nie. Jy het vir my ‘n nuwe
en verfrissende perspektief geopen. Want
nes jy, glo ek ook daar was nie één in Israel wat nie geweet het dat op die
weeklikse Sabbat “volgens die Gebod” gerus moet word nie; of, dat op die
pasga-“groot-dag-sabbat” van Nisan
15, gewone (sekulêre) arbeid nie verrig mag geword het nie.
Omdat daar nie ‘n Israeliet was
wat ‘nie geweet het nie’, skrywe Johannes — in vóórbetragting en met die Sabbat “volgens die (Vierde) Gebod”
natuurlik IN GEDAGTE — in onderskeiding van “daardie” pas aangebroke en aanstaande “groot-dag-sabbat” van Nisan
15.
En omdat daar nie ‘n Israeliet
was wat ‘nie geweet het nie’, skrywe Lukas
— in nábetragting met IN GEDAGTE “daardie”
ANDER, volgens Johannes, “groot-dag-sabbat” volgens heilige Feesdae
gebod van Nisan 15 — in onderskeiding van die “aankomende Sabbat”
(‘sabbatton epefoosken’), die Sabbat “volgens die (Vierde) Gebod”.
Terwyl elke Evangelie-skrywer ‘n
‘spesifieke’ ‘sabbat’ vermeld en beskrywe, impliseer
en speel elkeen toe, op die ANDER ‘gebods-sabbat’ wat hy nie
uitdruklik vermeld nie, maar nogtans in ag moes geneem het, want daar was niemand
in Israel wat nie geweet het dat op die weeklikse Sabbat gerus moet word, of
dat op “daardie (pasga)-groot-dag-sabbat” van Nisan 15, gewone
(sekulêre) arbeid nie verrig mag geword het nie.
En vandag kan ons byvoeg, dat daar bloedweinig, indien enigeen was in
Israel wat wel geweet het dat op die weeklikse Sabbat gerus word “volgens” die
Groot- en Liefdes- “Gebod”, “Jy moet die HERE jou God liefhê bo alles, en
jou naaste soos jouself; want aan hierdie twee Gebooie, hang die hele Wet”.
“In geregtigheid wandelende
voor God in al die Gebooie EN verordeninge”—
In hierdie één Gebod, selfs in
hulle gehoorsaamheid aan die ‘seremoniële’ wette, was Sagaria en Elisabet aan
alle ‘wet’ van God gehoorsaam. (Lk1:6).
Kyk na 15:29, hierdie ‘Gebod’,
het niks te make met ‘verordeninge’ nie, maar met menslike verhoudinge, en dus
met die Liefdesgebod.
Kyk na 18:20, die ryk jonkman
beskou al die Gebooie as “al hierdie ‘goed’”; blote ‘dinge’, waarmee
‘ek’, mens, “in gevangenis verkeer het” (‘efulaksa’ < ‘fulakidzoo’). Die gewildste verskoning onder
Sabbatsveragters! Hy mis die “vryheid” van “die volmaakte Wet
(‘nomos’) van Vryheid”, want hy beskou en ag die LIEFDESGEBOD as
behepthede waaronder mens jouself in slawerny onderwerp jou lewe lank! (Lk8:29,
Hd16:24)
Dit, net vir Lukas se Evangelie m.b.t.
die ‘Gebod’, ‘entolee’. So kan mens elke geval van die gebruik van hierdie
woord in die NT nagaan, en ek kan my nie voorstel dat dit ooit gesê sal kan
word dat ‘entolee’ staan vir ‘wet’, wat nie essensiéél, ‘Liefdesgebod’ is nie.
Ek sou my dus nie kon voorstel
dat ‘entolee’ juis uitsluitlik vir ‘verordeningssabbatte’ gebruik sal wees nie
soos jy, WKT2, hier wil beweer het nie. Jy, of iemand anders kan maar verder
gaan seker maak op die lys af van die voorkoms van die woord ‘entolee’-‘gebod’.
Ek reken dit sal onnodig wees.
[[ Hier is dan vandag nou ook vir my (ek gee
geen duit om vir al die geleerdheid van die eeue nie) ‘n nuwe perspektief op
die Jakobus Brief gebring. Lukas in
23:56b behandel die ‘entolee’ as Eerste en Groot Gebod; Jakobus behandel die
‘nomos’, as Eerste en Groot Gebod.
Jakobus sien die vervulling van
ALLE ‘Wet’ van God die Allerhoogste Vader en Gewer van elke goeie gawe, in
Christus Jesus en die geloof in Hom. Jakobus gaan so ongehoord ver, dat hy selfs
die ‘nomos’-wet inbring onder die “Eerste en Groot Gebod” van Goddelike Liefde
of geloof; onder “die Wet van Vryheid” of die Wet volgens die geloof in
Christus.
Jakobus bepleit geen
werke-geregtigheid soos baie meen nie, want vir Jakobus word die Wet van die
‘nomos’ van die Ou-Testament en die beginsel van die wet van werke, net soos
die ‘morele’ Wet van Tien Gebooie bevat en vervat in die Wet van Goddelike
Liefde soos tuisgebring én geopenbaar in die hart én lewe en dade van elke
opregte ‘belydende gelowige’.
Jakobus handhaaf die
teenoorgestelde opinie van en waardering vir die beginsel van die wet as wat
die ryk jonkman gehad het.
Jakobus (1:25) gebruik daarom die
begrip ‘wet’, ‘nomos’ – ‘wet van verordeninge’, wet as die gewete, wet as
‘natuur’, watter ‘wet’ daar ook mag wees – as inbegrepe in en onderdanig aan
die Liefdesgebod en die “goeie gawe van die Vader van die ligte” (die
gelowiges) deur Christus Jesus.
Dit is Jakobus se uitgangspunt en
voorveronderstelling omtrent die ‘Wet’-‘nomos’, net soos wat dit Lukas se
uitgangspunt en voorveronderstelling omtrent die ‘Gebod’-‘entolee’ in 23:56b
was. ]]
Nehemia 8, Voorbeeld
van ‘seremoniële’ én, ‘morele’ sabbat op dieselfde dag
“U het aan hulle
1) regte verordeninge en
betroubare wette, goeie insettinge en gebooie gegee. En,
2) u heilige Sabbat (van van die
skepping af) het u aan hulle bekend gemaak (omdat dit lankal vergete geraak
het), en U het hulle gebooie en insettinge en ‘n wet (in verband daarmee), deur
die diens van u kneg Moses, beveel.”
In Nehemia 8 het dit gebeur, die saamval volgens “verordening” en
“maand”, van ‘daardie-dag-van-die-groot-sabbat’ van Trompetgeskal op die eerste
dag van die Sewende Maand, en die Sabbatdag ‘volgens die (Vierde) Gebod’ (soos
in Lk24:56a).
Des te merkwaardiger dus dat
Lukas van slegs die Sabbat van alle gebooie, wette en verordening, skrywe dat
die vroue “volgens die beginsel van die (Liefdes-) Gebod”, “gerus”
het “in stil wees”. 23:56b. “Die blydskap in die HERE, dit is julle
beskutting .... wees dan nie bedroef nie.” Nh8:11. “Hierdie dag is
heilig aan die HERE onse God; treur nie en ween nie.” 10.
Heilige dag:
“Hierdie dag is heilig aan die
HERE julle God. .... Hierdie dag is heilig aan onse HERE. .... Wees stil! Want
hierdie dag is heilig!” 8:10,11,12.
“Sabbat van die HERE jou God”; “Sabbath the holy Sabbath of the LORD”;
“My heilige dag”. Js58:13.
Vgl. AB Ps42:5 met KJV vers 4, “....na
die Huis van God met die stem van jubel en lof— ‘n Feesvierende menigte”; “....
a multitude that kept Holy Day.”
Poort van die Vors en Vergadering:
“Esra het uit die Wet ....
voorgelees .... voor die vergadering. .... Hy het voorgelees daaruit, voor die
plein wat wat voor die Waterpoort was” aan die westekant van die muur-poort, tussen
die muur-poort en die oostelike ‘deur’ van die tempel. Want die Waterpoort was
in die stadsmuur aan die ooste teenoor die tempelplein waar die mense vir
aanbidding vergader het.
Esegiël beskrywe die fontein wat
uit die troon uitkom en verderaan met die spruit Kedron die besoedeling van die
tempel wegvat tot in die Dooie-See. Was hierdie Helende Fontein se waters nie
die water waarop die Waterpoort se naam sinspeel nie?
“Terwyl die hele volk luister”
Lk20:45, het Jesus op die Olyfberg-hang, “reg oorkant die tempel”,
Mk13:3, “sy leerlinge (dissipels) onderrig” aangaande “die
begin van die smarte” en ‘tyd van benoudheid’.
Die Waterpoort van die stadsmuur
was oop na die tempel toe, toe die tempel nog nie klaar herbou was nie. Nadat so te sê ‘n nuwe heiligdom in die ou
tempel se plek verrys het, profeteer Esegiël daarvan:
“Hy het my teruggebring na die
buitenste poort van die heiligdom (van die ‘nuwe’ tempel) wat na die
ooste kyk (in die rigting van die Waterpoort in die stadsmuur); en dit
was gesluit. 2En die HERE het vir my gesê: Hierdie poort (tempeldeur) moet
gesluit bly. Dit magnie oopgemaak word nie, en niemand mag daardeur ingaan nie,
omdat die HERE die God van Israel, daardeur ingegaan het. Daarom moet dit
gesluit bly.
3Wat
betref die Vors, Hy moet as Vors in die Ingang sit om brood te eet voor die
Aangesig van die HERE. Van die voorportaal van die poort (deur / ingang van die tempel) af moet Hy ingaan en op dieselfde weg,
daaruit gaan. .... 5d: Gee ag op die
ingaan in die huis in!”
Want hier word van die Christus van
God geskrywe.
Nou watter betrekking het dit op
my aanspraak, hierdie dag in Nehemia 8-9 die Sabbatdag was?
Esegiël 46:
“1So sê die HERE HERE: Die
deur (‘poort’) van die binneste voorhof (van die tempel) wat na
die ooste kyk, moet gedurende die ses werkdae gesluit wees, maar op die
Sabbatdag moet dit oopgemaak word; ook moet dit op die dag van die nuwemaan,
oopgemaak word.”
Klank van die Basuin:
Dit was ‘n DUBBELE Sabbatdag:
eerste van die Sewende Maand, 8:1, én, die Sewende Dag Sabbat, dus. Slegs op
die Sewende Dag Sabbat was die trompette ooit geblaas! Net die Sabbatdag word
met basuingeklank aangekondig en afgesluit. (Dis ‘n ander studie.)
“In die Sewende Maand, op die
eerste van die maand, moet vir julle ‘n rusdag (‘n ‘sabbat’) wees, ‘n
deur geklank (van die basuin) aangekondigde gedenkdag— ‘n helige vierdag.
Geen beróépswerk mag julle doen nie; maar julle moet aan die HERE vuuroffer
bring.” Lv23:24-25, Nm29:1.
Dag van blydskap en fees:
“Wat buig jy jou neer, o my
siel, en is onrustig in my?” Nh9:9.
“Hierdie dag is heilig aan die
HERE julle God; treur nie en ween nie!” 10b. Maar juig. Wees bly, want dit
is “die heilige van die Here”. “Want vandag is ....”, “die Sabbat van die HERE jou God”. “Gaan, eet lekker kos en drink soet sappe
en stuur porsies aan hulle vir wie niks berei is nie; want hierdie dag is
heilig aan onse HERE.” 11.
Dag van “stil wees / rus”:
In Nh8 volgens die Wet van Moses
en van die Lam vier die Volk die Sabbatdag in stilwees. “Wees STIL, want
hierdie dag is heilig; wees dan nie bedroef nie.” 12. “Wees nie bevrees
nie, staan vas en aanskou die Verlossing van die HERE wat Hy VANDAG vir julle
sal bewerk. .... Die Here sal vir julle stry, en julle moet stil wees.”
Eks14:113-14.
In Lk23:65b word die Oorwinning
van God in Christus geglo, en deur die vroue in “stil-wees”
(‘heesugasan’), “volgens die Gebod” (‘kata teen entoleen’) op die Sabbat
gevier.
Dag van oorwinning:
“Want U het die see voor hulle
geklowe; en hulle het deurgetrek; maar hulle vervolgers het U in die kolke
gewerp!” 11. (Israel en Christus se
Jona-ondervinding vóór, en déúr die Oordele van God; die vyand se
Jona-ondervinding ná die oordele van God. Jona 2)
Die dood, die doderyk en die
oorwinning van die dood en die doderyk, is “verslind in die Oorwinning”
van Christus. (1Kor15:54c-55) “Die dood
van die dood in die dood van Christus.” (John Owen)
Dag van Naam-maak:
“U het vir U Naam gemaak, soos (U gemaak het vir)
hierdie dag!” 10c. Naamlik: “HERE
van die Sabbat”— deur Oorwinning; en, “Sabbat van die HERE jou God”— deur Oorwinning! (Vele ander studies.)
‘Morele’ én ‘seremoniële’, ‘Wet’
Hierdie betekenisse word almal
bevat en vervat in die eenvoudige woorde van Lukas 23:56b,
“Daarop het hulle op die
Sabbat gerus / was hulle stil volgens die Gebod”,
“Jy moet die HERE liefhê bo
alles en jou naaste soos jouself”; “Jy moet die HERE jou God liefhê met
al jou krag, en met jou hele siel en met jou hele verstand.”
Die Sabbat word as Christusfees in
Lk23:56b onder die Nuwe-Verbonds-Gebod
van God ons Verlosser ingebring.
Kronologiese volgorde van ‘Die
Laaste Week’, vervolg....
N.a.v. WKT2:
“Johannes het spesifiek geskryf dat: Joh 19:31 En dat die liggame nie op
die sabbat aan die kruis sou bly nie, aangesien dit die voorbereiding was—want
die dag van daardie sabbat was groot—het die Jode Pilatus gevra dat hulle bene
gebreek en hulle weggeneem moes word.
Dit was algemeen bekend in daardie dae dat as daar van een
van die Fees Sabbatte gepraat word, hulle dit – ‘n groot Sabbat – genoem het,
en ons weet dat dit die eerste dag van die ongesuurde Brode wees was wat op
hande was. Dit is wat die “groot Sabbat” beteken.”
DKS:
Nou maar WKT2, is die ooreenkoms
tussen ons sienings nie ook vir jou merkwaardig nie? Ek verskil gladnie met jou
– hierso – nie.
O toggie! Ek sien nou raak hoe
hemelsbreed ons wel verskil.
Dit het alles te doen met ons
verskillende verstaan van hierdie woorde: “op die sabbat aan die kruis sou
bly nie, aangesien dit die voorbereiding was—want die dag van daardie sabbat
was groot” --- dink ek.
Jy sê, dit was die Voorbereiding,
EN, dit was die groot sabbat, twee opeenvolgende dae.
Ek sê, dit was die Voorbereiding,
DIE groot sabbat, een dag (siklus) van én op, een datum, met twee dae van
betekenis op dieselfde dag. Dit was Nisan 15, ‘groot-dag-sabbat’ van die Jode
se pasga, óp die Sesde Dag van die week, “Die Voorbereiding(sdag)” van
die Jode se Sabbat (Vrydag).
(Dis soos wanneer Kersdag, én
Sondag, altwee dae van opperste belang vir Sondag-aanbidding, op een dag en
datum, 25 Desember, voorkom.)
“Ons weet dat dit die eerste dag van die ongesuurde Brode was”; sê
jy; ek sê ook so. Ek neem aan jy reken soos ek, ook dat dit Nisan 15 was? Ja!
(?) Dit was die geval want die Skrif sê baie kere hulle het op die vyftiende
van die eerste maand ongesuurde brode geëet vir die eerste keer op elke
pasgafees.
Dus:
1) “daardie dag”— duidelik, ‘weeksdag’;
2) “groot-dag-sabbatdag”— duidelik, van
pasga-feestyd, en op, enige weeksdag;
3) Nisan 15.
Maar wat van 19:31 self? Soos
reeds hierbo aangetoon:
“Het die Jode dan / toe
(‘oen’),
(JUIS) omdat (‘epei’) die
Voorbereiding (vir die Sabbat)
BEGIN
het (‘een’), (en)
SODAT (‘hiena’) die liggame
NIE
moet BLY (‘mee meinee’)
op die
kruis(e) nie,
WANT (‘ghar’)
DAARDIE
(selfde) (‘ekeinoe’) dag (‘heemêra) was
DIE (hee) dag van DIE
(‘toe’) groot sabbat (van die pasga)
Pilatus
gevra dat hulle bene gebreek moet word.”
Groot asseblief, verduidelik
julle asseblief vir my en enige ander mens met gesonde verstand, hoe mens dit
duideliker kan stel dat van een en dieselfde dag in historiese werklikheid,
deur Johannes hier van geskryf staan? Hoe
gaan mens aan jou hemelse Regter in die dinge van die gewete, verduidelik,
Here, U het ons darem erg verwar met Jh19:31? Dis mos onmoontlik dat Nisan 15,
die pasgasabbat, in die jaar van u Christus se sterwe, op die Vrydag kon geval
het --- op die Jode se Voorbereiding!
Dis mos onmoontlik – by voorbaat – onmoontlik! Want het ons nie IN U NAAM, anders, geleer
nie, vir eeue en eeue, tot hierdie dag van U oordele, IN U NAAM, anders,
verkondig nie?
En net miskien moontlik, gaan die
Here met hierdie Skrif-Woord antwoord:
“En nou inderdaad reeds aand
gewees
(‘kai eedee opsias ghênomênees’)
OMDAT (epei)
dit
geword het / dit was (‘een’)
Voorbereiding(-tyd
/ -dag) (‘paraskeu-ee’)
WAT (‘ho’) IS (‘estin’)
‘Voor-Sabbat’ (prosabbatton),
TOE
Josef gekom het (‘elthoon Joseef’) ....”
DRUK HIERDIE NOTAS UIT EN GEE DIT
HIERDIE KOMENDE SONDAG OF SOMMER VANAAND AL VIR JULLE PREDIKANTE OM TE LEES:
ONTHUL: HERDERS VAN DIE KUDDES ONTMASKER AS WOLWE IN SKAAPSKLERE!
WKT2:
Ebersöhn,
Dankie vir die kompliment.
Waar ek in liefde van jou verskil is oor die kruisigingsdag.
As Messiach gesê het drie dae en drie nagte, is dit so en nie anders nie.
Jou teorie van 'n Vrydag begrafnis maak ook nie vir my sin
nie want dan kom ons net by 2 nagte en twee dae uit. (Ek verstaan dat jy
eintlik van Donderdag aand praat).
Soos ek ook in 'n vorige pos verduidelik het, het die
Fariseërs 'n skrikbewind gevoer teen die Judeërs, daarom maak 'n begrafnis
nadat die Sabbat begin het nie sin nie. As hulle iemand in die strate sou kry
na sononder was daardie persoon swaar beboet, en somtyds ook gestenig. Hulle
was baie streng oor hulle 39 addisionele Sabbatswette.
Juis omdat die volgelinge van Yahshua onder visier van die
Fariseërs was en bekend was as opruiers, sou hulle baie meer versigtig gewees
het om nie die Fariseërs se argwaan op die hals te haal nie, en sou sekerlik
gesorg het dat hulle nie op straat was na die Sabbat begin het nie, want hulle
het geweet die Fariseërs sal geen geleentheid laat verbygaan om hulle by te kom
nie. Daarom lees ons dat hulle die vertrek se deur gesluit het uit vrees vir
die Jode.
Dus is 'n Donderdagnag begrafnis vir my heeltemal
onaanvaarbaar.
Omdat daar so baie opinies is omtrent watter jaar die
kruisiging in plaasgevind het, van 30 tot 34 het dit my natuurlik gedwing om
self navorsing te doen.
Ek kan nie meer presies onthou hoe ek by die datum van die
jaar 31 uitgekom het nie, want ek het dit baie jare terug gedoen. Ewenwel dit
is toe dat ek na NASA se webblad toe is om daar na die maanstande te gaan soek,
vir bevestiging of my navorsing reg is. Ja tot selfs die maan het my navorsing
bevestig.
Sowat 'n maand gelede ontdek ek toe die stuk wat Dr Martin geskryf
het oor die Bethlehem Ster en Yahshua se geboorte. Toe sy navorsing dui op die
jaar 3vC wat die Messiach gebore is, toe weet ek my navorsing was reg oor die
jaar 31nC.
Ek gaan vir jou die jaartalle gee met die volmaan datums
daarby:
Jaar 30: Volmaan op Donderdag April 6
Jaar 31: Volmaan op Woensdag 25 April
Jaar 32: Volmaan op Maandag 14 April
Jaar 33: Volmaan op Vrydag 3 April **
Jaar 34: Volmaan op Donderdag 22 April
Die jaar 30 was te vroeg vir die kruisiging so ook die jaar
34, wat heeltemal te laat was.
Nou bly daar 31, 32, en 33. Ons weet dit was nie op 'n
Maandag nie en ook nie op 'n Vrydag nie. Dus bly net die jaar 31 oor wat die
Volmaan op 'n Woensdag aand was. My navorsing korrek bevind en dit korreleer
met die navorsing van Dr Martin oor die Bethlehem ster. Een honderd persent in
die kol. Dus het die Sabbat van die brode op Woensdag aand 15de begin, en die
Messiach is op Abib 14 gekruisig, streng volgens die voorskrif van YHWH.
Donderdag die Groot Sabbat gerus.
Vrydag koop vroue speserye en berei dit voor.
Weeklikse Sabbat rus hulle.
Aan die einde van die Sabbat (nog steeds Sabbat) gaan hulle
na graf om liggaam te behandel volgens gebruik.
Graf leeg gevind.
Dit is soos ek die gebeure kronologies lees in die
verskillende Evangelies.
My navorsing is ook wetenskaplik bewys soos hierbo aangetoon.
Ons stem met meeste dinge saam, maar ek kan nie met jou
Vrydag begranis saamstem nie.
Die Judeërs het nie die dag van voorbereiding as deel van die
Pasga beskou nie. Dit was streng net die voorbereidings dag. Die Sabbat van die
Brode was hulle eerste dag, en dit stem ook ooreen met Lev 23.
As Yahshua sê Hy het op die derde Pasgadag opgestaan, dan kan
dit onmoontlik 'n Donderdag kruisiging wees, en sou hy ook nie die
voorbereidingsdag as 1ste dag gereken het nie. Hy het dan self die Wet gemaak,
en sal dus sekerlik die wet toepas soos Hy dit voorgeskryf het.
DKS:
N.a.v. WKT2, “Jou teorie van 'n Vrydag begrafnis maak ook
nie vir my sin nie want dan kom ons net by 2 nagte en twee dae uit. (Ek verstaan
dat jy eintlik van Donderdag aand praat).”
Hier is ‘my teorie’ oor ‘die drie
dae en drie nagte’,
Mt12:40 / Jona1:17:
1) “drie
dae” soos in Mk14:58/Mt26:61; Mk15:15:29/Mt27:40, en Mk8:31 en Mt27:63;
2) waarvan “die
derde dag” soos in Mk9:31; Mk10:34/Mt20:19/Lk18:33; Lk13:32, 24:7,46;
1Kor15:4
Aldus dan:
1)
Nisan 14, Woensdagnag en
Donderdag dag:
A) Eerste
NAG,
“die nag waarin Hy verraai was”, 1Korintiërs 11:23-29,
BEGIN: Mk14:12/17, Mt26:17/20,
Lk22:7/14, Jh13:1.
B) Eerste DAG, dag van kruisiging en sterwe,
BEGIN: Mk15:15b, Mt26:26c,
Lk23:25c, Jh19:14.
C) Eerste DAG,
EINDIG: Mk15:39-41, Mt27:50-56,
Lk23:46-49, Jh19:30.
2)
Nisan 15, Donderdagnag en
Vrydag dag:
A) Tweede NAG
van Josef se onderneming, BEGIN
en VERLOOP:
1) (Jh19:28b), met die Jode wat hulle pasga met eerste
Ongesuurde Brood geëet het;
2) Mk15:42-46a, Mt27:57-59, Lk23:50-53a,
Jh19:31-40, die Jode, en na hulle, Josef, na Pilatus gegaan het.
B) Tweede DAG
BEGIN en VERLOOP met teraardebestelling:
Mk15:46b-47, Mt27:60-61, Lk23:53b
en 55, Jh19:40-42.
C) Tweede DAG
EINDIG: in Markus met 15:46 en
16:1; in Matteus met 27:60 en 62; in Johannes met 19:42 en 20:1; in Lukas met 23:54 en 56a.
3)
Nisan 16, en “derde dag
volgens die Skrifte” van die “drie dae” — (Vrydagnag en Saterdag dag)
“Sabbat” — begin:
A)
1) Jh19:42,
ná “die voorbereiding van die Jode (vir die Sabbat)” Vrydag en sononder,
verby was;
2) Lk23:56b,
toe “die vroue BEGIN rus het”, Vrydag na sononder;
3) en Ongesuurde Brood vir die tweede dag geëet was;
B)
die derde ‘dag’ van “die drie
dae en drie nagte” (Mt12:40) breek aan,
1) Mt27:62,
met “die volgende môre / ligdag” toe die wag aangestel was;
2) Lk23:56b,
met die vroue wat die Sabbat voort sou gerus het “volgens die Gebod”;
C)
“OP / IN die derde dag” en
derde van die “drie dae en drie nagte” (Mt12:40)—
1) Mt28:1a,
“OP / IN die Sabbat / Sabbats / Volheid van die Sabbatdag”,
2) Mt28:1b,
“mid-namiddag voor die Eerste Dag van die week”,
1Kor15:4, “het Christus vir ons op die
derde dag opgestaan”.
Hierdie, “DIE DERDE DAG”, die
Sewende Dag “Sabbat, WAS VERBY”, Mk16:1,
en toe was dit reeds die Eerste Dag van die week en eerste dag NA, die “drie dae” en NA “die derde dag” en NA die “drie dae en drie nagte”. Want toe was dit al die derde dag wat
die Jode op hulle Ongesuurde-Brood-Fees, ongesuurde brood geëet het. Toe, Saterdagaand, was dit al die vierde dag
van “die pasgafees van die Jode” inderdaad.
WKT2:
“.... mag hulle nie op die Sabbat gewerk
het nie. Dink net watter groot chaos was die dag van voorbereiding. Derduisende
lammers moes geslag en gebraai word.....”
DKS:
Van watter en watse 'sabbat' praat jy? Op 'sabbatte' anders as die Sewende Dag
Sabbat mag net geen sêkulere werk gedoen geword het nie. Dit beteken o.a. dat
veral morele en seremoniele werk soos om te begrawe, nie net toelaatbaar was
nie, maar verpligtend. En alle sabbatte
het altyd meer daarvan gehad as gewone dae. Werk bepaal nie wat 'n sabbat sou
wees en wat nié; juis die werke verbonde aan die sabbat wys watter ‘sabbat’ dit
is.
Spesifiek die pasga-sabbat van
Nisan 15 was uitgesonder VIR die teraardebestelling, soos ek reeds uitgewys het.
Jesus MOES “volgens die Skrifte”, “vir ons sondes .... begrawe geword
het”, 1Kor15:3-4, OP, “daardie
dag van die sabbat”, wat “'n groot-dag-sabbat” van die PASGA was,
Jh19:31, onthou!
Juis “volgens die gebruik van die Jode om
te begrawe” (Jh19:40c), het die kruise en gekruisigdes in gedrang gekom. Want
volgens die Wet, moes die gekruisigde “nie heelnag aan die paal bly hang nie”,
Dt21:23 én Jh19:31b! “Volgens die
gebruik van die Jode om te begrawe” is dit dat Josef hoegenaamd optree. Dit
sê mos, hy was ywerig vir die wet dan nie? Josef weet hy moet die liggaam,
letterlik, “voor die lig” van dagbreek voor “die hele nag”
omgegaan het, van die kruis afhaal, sodat hy hom, letterlik, “nog dieselfde
dag (ná sonóp) moet begrawe”. Dit was “volgens die Skrifte”.(***
sien uittreksel uit 1 / 2, ‘Burial’),
Dis hoekom Josef “dit gewaag het om by Pilatus in te gegaan het”.
Maar tradisie verag en verwerp
die beginsel van “volgens die Skrifte”, alleen.
Buried Before
Sunset, or, After Sunrise?
Appendix to
Par. 5.2.1.4. P.106
An unknown author quotes
““ Deut.16:6 – “But
at the place which Yahweh thy Elohim
““ shall choose
to place his name in, there thou shalt sacrifice
““ the passover
at even ["ba ereb"],
““ at the going
down of the sun,
““ at the season
that thou camest forth out of Egypt.”““
He asks,
““ What does the phrase
"going down of the sun" mean?
And answers,
““ The same Hebrew construction
is found in Josh.8:29 –
““… "And the king of Ai he
hanged on a tree until eventide [ereb]:
““ as soon as the sun was
down ,
““ Joshua commanded that they
should take his carcase down
““ from the tree, and cast it at
the entering of the gate of the city,
““ and raise thereon a great heap
of stones…”“
The author also quotes,
““ Josh.10:26,27 , "... and they
were hanging upon the trees
““ until the evening [ereb]. And
it came to pass
““ at the time of the going
down of the sun,
““ that Joshua commanded, and
they took them down off the trees,
““ and cast them into the cave
wherein they had been hid,
““ and laid great stones in the
cave's mouth…””
He then claims,
““ The
underlined words in both verses
““ are the
equivalent Hebrew of
““ "at the
going down" in Deut.16:6.
““ Notice one
verse says the sun was already down
““ and the other
verse says it was going down.
““ To understand
what the status of the sun really was,
““ we must look
at the commandment that led Joshua
““ to order the
king's body taken down.
““ It is found
in Deut.21:22,23…
““ Deut.21:22,23 -
"And if a man committed a sin worthy of death,
““ and he be put
to death, and thou hang him on a tree:
““ His body
shall not remain all night upon the tree,
““ but thou
shalt in any wise bury him that day ;
““ (for he that
is hanged is accursed of Elohim;)…”
The author then asserts,
““… Joshua was
obeying Yahweh's commandment … -
““ The body had
to be buried the same day it was hung on the tree.
““ That means it
had to be buried before sunset.”
We wish to differ on several aspects.
First we must stress the fact we agree with the unknown author on the
Nisan 14 (end of day) slaughter of the Passover lamb, and its eating in the night first half of
Nisan 15. But this very Passover-arrangement is in contradiction with his ideas
on the meaning of the Deuteronomy instruction as well as with both the Joshua
passages.
Deut.21:22,23 - "... if a
man be put to death ... and thou hang him on a tree, His body shall not remain all
night upon the tree, but thou shalt in any wise bury him that day” – meaning he must be buried the current
day that had begun with “night” - during which the body had been hanging
on the tree. It implies the body had to be removed from the tree before
sunrise with the view to its interment during the following daylight!
Thus Joseph of Arimathea removed Jesus’ body from the tree far into night,
and throughout night, he and Nicodemus enbalmed the body and prepared it for
interment.
“Thou shalt in any wise bury him that day” – which exactly
Joseph did: during daylight of “that day”, after
the day on which Jesus had been crucified.
“Shemesh” in Josh.8:29 is translated “sun”
in the KJV, and per se means the rising of the sun - Gn.19:23,
Josh.12:1 and many other places. (It is also used for other times
of sunlight, e.g. Josh.10:12.)
The words supplied in Josh.8:29, “and as soon as … was down” - because the opposite of “ereb” -
should be: “and as soon as the sun began to rise” “shemesh”. And the words supplied in
10:27, “going
down”, should be, “at the time
of the dawning / rising of the sun” “shemesh”.
See the close nexus between “east” – mizrach, and “morning” – shemesh,
in the combination “early dawning” – mizrach shemesh. Compare the
s-h-a- in shachar, “morning” / “dawn”, and in shakam, “to awake” /
“rise”, with the s-h-e- in shemesh, “sunrise”.
Then also compare the
m-i-s-h- in mishchar, “morning”, and in mishap – “dawning of day”,
with the –m-e-s-h in shemesh, “sunrise”. Now put
the two together, and it becomes s-h-a + m-e-s-h, then becomes she-mesh.
Then just to confirm this type of combination, see Dn.6:19, shepharpara,
“very early in the morning”. Eth eber and shemesh it is clear,
are the opposites of day-time and night-time, respectively “afternoon” /
“towards sunset”, and, ‘afternight’ / “towards sunrise”!
Therefore in the case of Joshua 10:26,27,
instead of to translate, "... and they were hanging upon the
trees until the evening [ereb]”, rather translate, "... and they hanged them upon the trees while
the sun was setting [ereb]. And it came to pass that at the time of the
rising of the sun “shemesh”, Joshua commanded, and
they took them down off the trees.”
“Eth ereb” indicates the time of
day of the hanging; “shemesh” the time of night of Joshua’s commanding. We are compelled to conclude, that the
phrases in the two texts, namely, “as
soon as the sun was rising”
“shemesh”, and, “at the time of the rising
of the sun” “shemesh”, are NO
equivalent Hebrew of "at the going down" “eth ereb / ereb” in
Deut.16:6, where it is the rendering of the word bo, and, meaningfully,
is used in conjunction with the statement, “at the sea” – which is to the west
of the land and just the opposite of shemesh, “sunrise” in the east!
Joshua was obeying
Yahweh's commandment. The body / bodies had to be buried the day after they were put to the
tree - after the night during which they “remained on the tree”.
There is absolutely
no possibility or implication the bodies could have been removed from the tree
“before sunset” before “all (this) night”.
And that means the
dead had to be buried in the daylight
following the night = “that same day”.
There would have been
no sense in having the bodies hung just before
sunset only to remove them, again just before sunset. Therefore, instead of
translating like the KJV, “And the king of Ai he hanged on a tree until eventide
[ereb]”, rather translate, “And the king
of Ai he hanged on a tree before sunset [ereb]: and as soon as the
sun dawned, “shemesh” Joshua commanded they should take his carcase down.”
In both events
stone-mounts of such hugeness were built over the graves they “remained unto
this day” – an immense task scheduled certainly for daylight and impossibly for
night-time or within the space inbetween sunset and a few minutes before sunset.
Indeed, just like in
the case of Joshua, Joseph was obeying Yahweh's commandment. Jesus’ body had to
be buried the day after they hanged Him – in fact after the night in which the body
“remained on the tree”. There is absolutely no possibility or implication the
body of Jesus could have been removed from the tree “before sunset” of the day
before – not before “all night” of the day that afterwards did begin – He “shall not remain all night”, but “before the sun had risen” shall be taken “down off
the tree”, and “that (same) day” be buried.
That would bring the
exact and full fulfillment “according to the Scriptures the third day” of the
typology of the Passover as prophesied: Deut.16:6 – “But at the place which
Yahweh thy Elohim shall choose to place his name in (i.e., in Jerusalem,
in Jesus Christ!), there thou shalt sacrifice the passover at even ["ba
ereb"], at the going down of the sun, at the season that
thou camest forth out
of Egypt.”
That was the
sacrifice of Him. Then, o sinner, they lifted Him upon the tree “before the sun
did set” and before “it was evening”, “so that the Scriptures might be
fulfilled”: “His body shall not remain all night (Mk.15:42, Mt.27:57) upon the tree, but thou shalt in any wise bury Him that day”. “And after this Joseph of Arimathea came” ...
“he took the body down ... and the women beheld how his body was laid ... and
the sun declined towards the Sabbath Day.”
DKS:
So met stukke staak en vat,
hier's gou 'n sosatie wat van die lat afgeval het:
WKT2:
“.... lees asseblief weer wat ek geskryf
het: laat na die Sabbat toe die vroue by die graf kom - WAS DIT LEEG. Ek stem
met jou saam dat dit nog op die Sabbat was.”
DKS:
Ons praat oor Mt28:1.
NOGMAALS: Hoe kry jy dit reg?!: “....
laat NA die Sabbat ....” en “.... dit was NOG OP die Sabbat ....” is o
toggie nie dieselfde nie; dis, toggietog die wederkerig uitsluitende?!
Jy sê die vroue het “by die graf (ge)kom”;
Ek sê hulle het nie; hulle “het vertrek OM .... na die graf te (gaan) kyk;
“MAAR TOE SKIELIK WAS DAAR 'N GROOT AARDBEWING”, en dit was verby met hulle
planne en die vroue het toe NIE, by die graf uitgekom nie. Ek lees NET wat daar
staan; nie wat ek myself mag of nie mag verbeel nie.
Bowendien, “die vrou-E” het nie by die graf gekom of die graf gesien nie, want,
geen vrou-E behalwe die twee Marias het van die graf geweet nie, en die rekord
is duidelik, Maria was allenig, die eerste persoon wat “die klip van die
graf weggevat .... sien”, Jh20:1. En sy was die een wat Johannes en Petrus
daarvan (van niks anders of meer nie) gaan vertel het, 20:2. En daarna
opsigtelik afleibaar, ook die ander vroue, Lk24:1.
Die vroue se vertrek volgens Mt28:1, word genoem om te verduidelik presies
wanneer die opstanding “Op die Sabbatdag” plaasgevind het. Dit was wat “Die
engel die vroue verduidelik het”, 28:5.
DKS:
Beste WKT2,
Jy moet reg wees, ons lees beslis nie dieselfde Bybel nie.
Jy gebruik die Afrikaanse Bybels en glo hulle; ek gebruik, soos ek gese het,
die KJV wat uit Erasmus se Griekse kompilasie van 1522 kom, uiteindelik, en
daarby die Nestle Aland kompilasie.
Dis hoekom jy bly praat van 'na die Sabbat' as 'nog op die Sabbat' – wat tog
opsigtelik 'n onmoontlikheid is. Jy was
die een wat gevra-sê het hoe die vertalers die Skrif so kan verfoenkfaai (my
redigering). Toe het ek jou ingelig oor
die werklike herkoms van ons 1933 se gebrou, m.v.n. die State-Bybel.
So moet asseblief nie nou die geselskap verlaat nie?
WKT2:
“DKS: lees asseblief weer wat ek geskryf het: laat na die Sabbat toe die
vroue by die graf kom - WAS DIT LEEG.
Ek stem met jou saam dat dit nog op die Sabbat was. Dawning into the first day
of the week, kan beteken dat dit na 3 uur in die middag was, want dit is
dieselfde as “teen die aand” wat ook beteken dat dit na 3 uur die middag was.
In Bybelse tye het hulle “teen die aand” gereken as na 3 uur die middag.
Daarom het hulle enige tyd na 3 uur die middag daar gekom, dan is dit mos laat
op die Sabbat. Feit is DIT WAS LEEG.
..... ..... .....
Ag nee DKS: Dit vat tog nie 'n genie om presies te weet wat
ek gesê het nie, en ek kon mos onmoontlik van 'n ander geleentheid gepraat het
as die keer wat hulle by die graf gekom het en dit LEEG GEVIND HET.
Wat ek daarmee bedoel is dat die ander drie Evangelies, dit duidelik uitstippel
dat dit "vroeg in die oggend was". Jy ken die mense dat as hulle in
drie Evangelies lees dat dit "vroeg in die oggend was" sal hulle die
meerderheid van opinies aanvaar - 3 teen 1.
Daarom het ek gesê al sou die mense die ander Evangelies se opinie aanvaar dat
dit vroeg in die oggend was, bly die feit DAT DIE GRAF LEEG WAS. Daarom het ek
bygesê dat daar nêrens in die Skrif staan dat Hy op die eerste dag opgestaan
het nie, en dat ek enige teoloog daag om dit te bewys dat hy op die eerste dag
opgestaan het.”
DKS:
Beste WKT2,
Ons lees tóg ‘dieselfde Bybel’, want ek vind ook min
of meer die Skrifte waarna jy sekermaar na moet verwys, in myne.
Die hoof-strekking van jou
bevindinge hierso, kom neer op: “Feit is
DIT (die graf) WAS LEEG”.
Ja, “die feit bly”, volgens “die
ander Evangelies se opinie ..... DAT DIE GRAF ..... vroeg in die oggend .....
LEEG WAS.” Ek’t nie fout daarmee
nie; trouens, ek wil dit nes jy, WKT2, so sterk moontlik benadruk!
My punt —JUIS ter ondersteuning
van HIERDIE “feit”— is egter, dis die ANDER
Evangelies se opinie dat die graf vroeg in die oggend, leeg was; dis NIE
die ‘opinie’ van Matteus 28:1 tot 4 nie!
Van vers 5 af is dit die veronderstelling dat die graf vroeg in die oggend, leeg was, JA! Maar dis nie die
mening of die idee van of in 27:62 tot en met vers 4 (en 5a) waar die engel aan
die vroue verduidelik wat “Op die Sabbat” – die vorige dag – gebeur het nie.
Want Mt27:62 tot Mt28:4 (en 5a)
is die engel se redigering, 5a, van gebeurtenisse van die VORIGE en 12 ure
terug al afgelope Sabbat! (Mk16:1, o.a.) Van die “oggend” (‘epaurion’)
tot “MID-na-middag”, “TOE DAAR SKIELIK, NET TOE Maria Magdalena en
die ander Maria vertrek het om na die graf te gaan kyk, ‘n groot aardbewing
was, want die engel van die Here het uit die hemel neergedaal ....”.
Volgens die ‘opinie’ van die
Matteus-Evangelie se skrywer – heel besonders juis in hierdie gedeelte – WORD
die graf “IN / OP DIE SABBAT”, oopge-m-a-a-k; word dit, NIE, “leeg gevind” nie. “En die engel het
die klip van die graf weggegooi en daarop gaan sit.”
Matteus beskrywe wat gebeur het
wat vir menslike begrip begrypbaar was terwyl daar BINNE-IN die graf GEBEUR HET
wat nie vir menslike begrip moontlik is om te begryp nie: DIE OPSTANDING VAN
ONS HERE JESUS UIT DIE DODE UIT!
Mense-oog het dit nie aanskou
nie; mense-oog kon dit nie aanskou nie; mense-oog MAG dit nie aanskou het nie
--- dit wat binne in die graf, in die Allerheigliste van Goddelike Gemeenskap,
“OP DIE SABBAT”, besig was om te gebeur het nie.
Nou word met alles wat ek sopas
gese het, WEGGEDOEN, en van 'n LEUEN gemaak, deur 'vertalers' wat die Skrifte
manipuleer en vermink om hulle eie 'opinie' weer te gee. WKT2, dis hoe ek en
jy, nie dieselfde Bybel, lees nie.
Was jy al hartseer oor sulke dinge? Dit het vir my so gelyk toe jy jou vrae oor
die vertalers gelug het. Dis baie, hartseer.
WKT2:
“Wat ek daarmee bedoel is dat die ander drie Evangelies, dit duidelik
uitstippel dat dit "vroeg in die oggend was". Jy ken die mense dat as
hulle in drie Evangelies lees dat dit "vroeg in die oggend was" sal
hulle die meerderheid van opinies aanvaar - 3 teen 1.
Daarom het ek gesê al sou die mense die ander Evangelies se opinie aanvaar dat
dit vroeg in die oggend was, bly die feit DAT DIE GRAF LEEG WAS.”
DKS:
Jy tref onderskeid, “3 teen 1”: die ander drie Evangelies aan
die een kant “dat dit vroeg in die oggend
was”; Matteus op sy eie aan die ander kant, dat dit “nog op die Sabbat was”. Jy tref onderskeid ongeag hoe jou gedagte “na die Sabbat” die ander Evangelies nie
weerspreek nie, maar beaam — argumentshalwe aanvaar dieselfde gebeurtenis word
veronderstel. As jy sou kon praat van “na die Sabbat” dan’s dit in hierdie
verband, net so goed as om van “laat na
die Sabbat” te praat, want dit laat die hele res van die volgende dag oop,
waarbinne “dit vroeg in die oggend was”
of dan, “na die Sabbat”.
Ek gaan van die a priori
veronderstelling uit daar bestaan nie hierdie gewaande teenstrydigheid / -hede
nie. Al die Evangelies is tenvolle in harmonie maak nie saak watter een met
watter een nie. Ek gaan van my voorveronderstelling uit op sterkte van die
OPSIGTELIK WAARNEEMBARE VERSKILLE in al die Evangelies rondom die gebeure van
die Sabbat-namiddag tot die volgende Sondagmôre, sonder dat een ‘verskil’ ‘n
TEENSTRYDIGHEID is. En daar is net een faktor – die faktor van ware
historisiteit – wat my voorveronderstelling staande hou.
Eenvoudig gestel: Die ‘verskille’
bestaan nie in een en dieselfde gebeurtenis nie; hulle bestaan in verskeie –
meer as een en van mekaar verskillende, anderse – gebeurtenisse.
En dit weer kom eenvoudig daarop
neer dat ons nie in enige Evangelies, dieselfde gebeurtenis of verhaal daarvan,
gedupliseerd of, soos die geleerdes sê, ‘parallel’ vind nie. Dit is nie ‘die
Opstanding’ in al die Evangelies in hierdie gedeeltes histories aan die gebeur
nie; dis enkel die ‘getuienis aangaande’, of lewende verslaggewing van of
omtrent, die Opstanding, telkens by verskillende en verskeie geleenthede lewendig,
van ‘getuig’ – met elke keer aanpassings gemaak – deur
1) een oorsproklike ‘BRON’ alleen,
die engel / engele – soos
2) oorspronklik verewig, óf
mondelings óf geskrewe, deur
3) bekende of onbekende menslike
‘bronne’ (bv. die vroue en die aan wie hulle vertel het), uit wie se
nalatenskap
4) die Evangelieskrywers /
versamelaars,
A) gekies het, of / en
B) self daartoe bygedra het, en,
C) deur die Heilige Gees gelei,
D) deur die Christelike
Gemeenskap van Gelowiges onder die Heilige Gees aanvaar en opgestel was as
kanon van Heilige Skrif.
Al die tyd hierso gesê, met dié
gebeurtenisse waarvan die Evangelies in hierdie betrokke gedeeltes melding
maak, in gedagte: die ‘verskillende’, gebeurtenisse naamlik, en nie die een
gebeurtenis van Jesus se opstanding wat nie met homself kan verskil nie.
Dit is nie die ‘getuies’ wat
onder en met mekaar verskil nie;
dis nie die verslaggewers – die
skrywers of Evangelies – wat onder of met mekaar verskil nie.
Dit was ook nie enige oer-bronne
wat onder of met mekaar sou verskil of mekaar sou weerspreek nie.
Dit was die Evangelieskrywers se
KEUSES van verhale / bronne, hulle keuses van die heel oorspronklike
gebeurtenisse, en die verhalings daarvan, wat verkillende keuses was. Elke
keuse was van ‘n volle historiese ware gebeurtenis. Die Evangelieskrywers se
keuses wat ons hier besig hou, was dié van en tussen verskeie (maar van
beperkte aantal) BESOEKE BY, die graf. Want uit hierdie BESOEKE van die VROUE,
kom ons HELE kennis van die OPSTANDING van Jesus uit die dode.
Die Evangelieskrywers se keuses
was nie een dieselfde as die ander s’n nie. Die Opstanding was die sentrale
TEMA van elk en almal, maar met verskeie historiese /aardse / menslike
voorvalle of gebeurtenisse as vergesellende medium vir bekendmaking deur of
‘getuienis’ van die engel (engele). Ons
praat al die tyd nog net van sulke gebeurtenisse wat tussen 3 namiddag Saterdag
tot op die laatse 9 uur voormiddag Sondag,
plaasgevind het. Letterlik, ‘plaas’, ‘gevind het’, naamlik, die vroue se
BESOEKE BY, die graf.
Geen ‘verskille’ daarom mag
tussen Evangelies getref word nie; enige ‘verskille’ (nooit teenstrydighede
nie) moet uiteraard getref word na aanleiding van hierdie historiese realiteit
van verskillende BESOEKE van die vroue aan die graf TUSSEN die Opstanding “die
Sabbat-mid-na-middag” (Mt28:1) en Jesus se eerste verskyning, “vroeg op die Eerste
Dag” (Mk16:9).
So, te maan met “die mense”, “dat as hulle in drie Evangelies lees dat dit "vroeg in die oggend
was" sal hulle die meerderheid van opinies aanvaar - 3 teen 1.” Hulle opinies is irrelevant; al vier Evangelies
is die waaragtige Geskrewe Woord van God.
WKT2:
(1)
“Die Vrydag het die vroue die kruie gaan koop en berei, toe rus hulle
van vir die weeklikse Sabbat. Laat na
die Sabbat, het hulle na die graf gegaan om die liggaam te gaan behandel
met die kruie volgens die gebruik, en toe hulle by die graf kom WAS DIT LEEG.”
“Die Fariseërs het almal beboet wat na die Sabbat begin het, nog op
straat was, en sommige was gestenig ook. So moes gesorg word dat alles
afgehandel was toe die Sabbat begin het dat hulle nie meer op straat was nie, en
dat almal by hulle huise is.
So, daar moes baie dinge gebeur in 'n kort rukkie.”
(2)
“DKS: lees asseblief weer wat ek geskryf het: laat na die Sabbat toe die vroue by die graf kom - WAS DIT LEEG.
Ek stem met jou saam dat dit nog op die Sabbat was. Dawning into the first day
of the week, kan beteken dat dit na 3 uur in die middag was, want dit is
dieselfde as “teen die aand” wat ook beteken dat dit na 3 uur die middag was.
In Bybelse tye het hulle “teen die aand” gereken as na 3 uur die middag.”
(3)
“Laat na die Sabbat toe dit begin groei in die eerste dag in, ....
Sou die mense dan wil volstaan by die ander Evangelies wat sê vroeg in die môre”
WKT1:
“Toe Hy dan gevange geneem en gefolter is aan die vloekpaal, was die
voorbereiding vir die Pasga al aan die gang. Sy liggaam moes van die vloekpaal
afgehaal word voordat die Sabbat sou aanbreek (Joh. 19:31), en dit was nie die
weeklikse Sabbat wat hier ter sprake was nie, want die dag van daardie Sabbat
was groot! Hulle was besig met die voorbereiding van die Pasga. Hy sou dus net
voor sononder, voor die Pasga sou aanbreek, in die graf weggelê word, min of
meer op presies dieselfde tyd as wat die pasgalam gewoonlik keelaf gesny sou
word. Sodoende het Hy dan ons pasgalam geword.....”
DKS:
N.a.v., WKT1:
“Toe Hy dan gevange geneem .... is .... was die voorbereiding vir die
Pasga al aan die gang.”
DKS:
Geagte WKT1, Is ek reg as ek
aanneem dat jy hierdie inligting uit Jh19:14 verkry het? Indien wel, is ek bly, want dan stem ons mos
saam!
Dit is dan ook uiters aangenaam
vir my om met die volgende verklarings van jou, honderd persent mee saam- en in
te stem:
“.... voordat die Sabbat sou aanbreek (Joh. 19:31), en dit was nie die
weeklikse Sabbat wat hier ter sprake was nie, want die dag van daardie Sabbat
was groot! Hulle was besig met die voorbereiding van die Pasga.”
Dis onnodig vir my om uit te brei
op wat jy sê, so goed sê jy wat ek ook van mening is. Jy besef seker hoe ons
mekaar se geselskap in hierdie verband behoort te waardeer, want baie min mense
dink ook so.
Ek vertrou jy vertrou my dus, as
ek nou vir jou moet sê hoe teensinnig ek in ander opsigte, met jou moet,
verskil. Dat jy dus ook sal besef hoe seker gronde ek reken ek het, dat ek met
jou moet verskil.
Daarom vra ek jou, geagte WKT1,
dat jy sal kyk na my plasings hierso bo teen die veronderstelling dat die
begrafnis ook nog op die kruisigingsdag gedoen moes geword het. Jy sal
natuurlik besef dit maak ‘n maak of breek verskil. Want .... volgens WKT1, sou
“Sy liggaam van die vloekpaal afgehaal
(moes ge)-word (het) voordat die Sabbat sou aanbreek (Joh. 19:31)”.
Vir watter rede? Ek neem aan, om die volgende redes, volgens WKT1:
“Die eerste feesdag is die Pasga ..... Dit vind plaas op die veertiende
van die eerste maand, teen die aand. Dit wil sê al die voorbereidings moet op
die veertiende afgehandel word, sodat wanneer die aand (die vyftiende)
aanbreek, dat dit nie meer nodig sou wees om iets te doen nie, want dit was ook
terselfdertyd die eerste dag van Ongesuurde Brode, en dit was ‘n dag, soos ‘n
Sabbat, waarop daar geen beroepswerk gedoen mag word nie (Lev. 23:6-7). .....
beide op die eerste- en sewende dae van die Ongesuurde Brode, mag geen
beroepswerk gedoen word nie....”
Hier is sommer baie dinge gelyk
gesê. Teveel amper om kop te hou; of gou te speel. Oorskakel na ‘Trap der jeugd’ metode, ek’s
bevrees! (Ek wens ek kon die hele rympie onthou? A.G. Visser!)
WKT1:
“Die eerste feesdag is die Pasga....” .... “.... die Pasga is....”—
DKS:
“.... die Pasga is....”—
Die ‘pasga’, is baie dinge tegelyk:
Die ‘pasga’ is, die ‘lente-fees’ of lentefees tydperk.
Die ‘pasga’ is die eerste dag van die ‘pasga-fees’.
Die ‘pasga’ is die “groot dag-sabbat” van ‘die
Pasga/Pasgafees’ én, “Fees van
Ongesuurde Brood”.
Oorspronklik – dit is, in Exodus
– word ‘die pasga’ aan die enkele datum van “die veertiende dag van die Eerste Maand” uitgeken, presies soos Abib / Nisan 14, ‘Pasga’, in die Nuwe-Testament onvergisbaar herkenbaar
aangeteken staan:
“Die eerste (pasga)dag Sonder-Suurdeeg (‘van ont-suurdeeg’)”,
M14:12, Mt26:17;
“Die (pasga)dag
Sonder-Suurdeeg (‘van ont-suurdeeg’)”, Lk22:7b;
“Die eerste (pasga)dag .... wanneer hulle altyd die pasga(lam) geslag het”, Mk14:12; Eks12:6;
“Die (pasga)dag .... waarop
hulle die pasga(lam) moet geslag het”,
Lk22:7b;
Eksodus 12:
Eksodus gebruik net die datum Abib / Nisan 14, “die veerteinde dag van die (Eerste) Maand”, 6a, vir ‘pasga’, en hy gebruik dit om die dag mee uit te ken en aan
te dui waarop
1) SUURDEEG
VERWYDER was, 15.
2) die pasga-lam GESLAG was, 6.
3) die pasga-lam GEBRAAI was, 9.
4) die pasga-LAM, GEËET / GEFEES was,
8.
5) Israel WEGGETREK
en UITGETREK het, 12:37, 13:4.
6) ongesuurde brood GEBAK het, 39.
7) ongesuurde BROOD die eerste keer GEËET
/ GEFEES het, 39.
8) en vir SEWE
DAE daarna, geëet / gefees het, 15-17.
9) “dit wat OORGEBLY
het” van die pasga-lam uitgevat en verbrand het, 10.
Hoe op aarde was dit moontlik,
want ‘pasga(dag)’, strek dan:
1) van sononder af toe Israel gedurende die nag
‘Suurdeeg-Verwyder’ het (‘bedikat gamets’), tot sonop, en
2) van sonop af die hele ligdag deur
(‘behn-ha-arbajiem’, ‘tussen-die-twee-nagte’) waartydens die lam geslag was tot
voor / teen sononder toe, en
3) van sononder af tot middernag, (wat die
ongesuurde brood later gebak) en die lam gebraai (of later gekook) was en kort
voor middernag geëet was; en
4) van middernag af toe die
Israeliete die pad moes vat en met alle mag Egipte moes verlaat, sak en pak op
die skouer, en “wat oorgebly het van die lam”, saam moes uitvat --- tot sonop
toe en
5) van sonop af die dag in ....
tot by Sukkot waar hulle die ongesuurde deeg gebak en die brood vir die eerste
keer geëet het.
TWEE VOLLE DAE!! ALLES, ‘PASGA’; ALLES, Abib 14!!
Gladnie verbasend nie dus, dat
Abib 14, ‘pasga’, twee dae geword
het:
1) Abib 14: Mk14:12,17,20 / Mt26:14; Lk22:7,14;
Jh13:1, 19:14.
2) Abib 15: Mk15:42 / Mt 27:57; Lk23:50;
Jh19:31,38.
Gaan lees nou die res van die Ou-Testament en sien, sonder uitsondering dieselfde as die
Nuwe-Testament:
1) NET Nisan 14 – “die veertiende
dag” – gebruik om die dag waarop die pasga-lam
GESLAG was, mee uit te ken en aan te
dui. Abib / Nisan 14, ‘Pasga’ —soos nou ook (NT), “Voorbereiding van
die Pasga” Jh19:14—,
“Die eerste (pasga)dag .... wanneer hulle altyd die pasga(lam) geslag het”, Mk14:12; Eks12:6;
“Die (pasga)dag .... waarop hulle die pasga(lam) moet geslag het”, Lk22:7b!
2) NET Nisan 14 – “die veertiende
dag” – gebruik om die dag waarop suurdeeg VERWYDER
was, mee uit te ken en aan te dui. Abib / Nisan 14, ‘Pasga’ —soos nou ook
(NT), “Voorbereiding van die Pasga” Jh19:14—,
“Die eerste (pasga)dag Sonder-Suurdeeg (‘van ont-suurdeeg’)”,
M14:12, Mt26:17;
“Die (pasga)dag
Sonder-Suurdeeg (‘van ont-suurdeeg’)”, Lk22:7b! ((‘Ont/sonder
suurdees’-‘adzumos’, hoef NIKS van ‘brood’ of selfs net van ongesuurde rou deeg
te sê nie.))
MAAR,
gaan lees nou die res van die Ou-Testament en sien, sonder uitsondering dieselfde as die
Nuwe-Testament:
3) NET
Nisan 15 – “die vyftiende dag” – en NOOIT
Nisan 14 nie, gebruik om die dag waarop die pasga-Lam GEËET was, mee uit
te ken en aan te dui.
4) NET
Nisan 15 – “die vyftiende dag” – en NOOIT
Nisan 14 nie, gebruik om die dag waarop Ongesuurde Brood GEËET was, mee uit
te ken en aan te dui.
5) NET
Nisan 15 – “die vyftiende dag” – en NOOIT
Nisan 14 nie, gebruik om die dag waarop die pasga-lam weggevat en BEGRAWE was, mee uit te ken en aan te dui.
6) NET
Nisan 15 – “die vyftiende dag” – en NOOIT
Nisan 14 nie, gebruik om die dag waarop Israel WEGGETREK en UITGETREK
het, mee uit te ken en aan te dui. Nm33:3.
Abib / Nisan 15 – “die vyftiende dag”
– Nuwe-Testament – “eens vir
altyd”, ‘Pasga’ en Pasga-FEES-“SABBAT”—
Lv23:11,15,
waarop,
“dit wat oorgebly het”, “die
liggaam” – sonder een been van Gods Pasga-Lam gebreek – “weggevat”
en ‘ter aarde bestel’ “MOET geword het”, “volgens die Skrifte” —die Pasga-Skrifte— en “gebruik van die
Jode”.
Slotsom:
Die “feestye van die HERE”,
“behalwe die Sabbatte van
die HERE”, Lv23:37, Lv23:38a:
Kenmerke:
“feestyd / heilige vierdag /
julle moet / uitroep / bepaal / in / met die maand”, Lv23:4.
VKD:
“As dit goed genoeg is vir God om te rus op die sewende dag is dit goed
genoeg vir my.”
DKS:
“Dit is die HERE se DEUR-GAAN”,
Eks12:11,27; Lv23:5; Nm28:16.
“Die HERE is KRYGSMAN, HERE SY
NAAM”, Eks15:3,
“God .... in U grote hoogheid / in die GROOTSHEID VAN U
UITNEMENDHEID....”, Eks15:7; Ef1:19v.
“Sing tot eer van die HERE WANT HY HET GLORIERYK OORWIN”, Eks15:3,21;
Kol2:12-15.
“daarin dat....”:
1) “God op die Sewende Dag GERUS het”, Eks20:11b,
“daarin dat....”:
2) “die HERE .... GESEËN het”,
Eks20:11c;
3) “die HERE .... GEHEILIG het”,
Eks20:11c;
4) “die HERE .... VOLTOOI het”,
Gn2:2a;
5) “die HERE .... OPGELEWE het”,
Eks31:17c;
6) “die HERE .... DEURGEGAAN
het”, Eks31:17c;
_) “die HERE .... SY BEGEERTE
VERSADIG het”, Eks15:9b;
_) “die HERE .... DIE SABBAT
GEGEE het”, Eks16:29;
_) “die HERE .... BROOD GEGEE
het”, Eks16:29;
_) “die HERE .... UITGELEI het”,
Dt5:12b;
_) “die HERE .... VOORUIT GEBAAN
het”, Eks14:19b;
_) “die HERE .... AGTER BEHOED
het”, Eks14:19c;
_) “die HERE .... SY REGTERHAND
UITGESTREK het”, Eks15:12;
_) “die HERE .... SY SWAARD
GETREK het”, Eks15:9c;
_) “die HERE .... GEVEG het”,
Eks14:14;
_) “die HERE .... VERLETTER het”,
Eks15:6;
_) “die HERE .... VERLOSSING
BEWERK het”, Eks14:13;
_) “o HERE
.... U REGTERHAND IS VERHEERLIK
_) “o HERE
.... DEUR U KRAG”, Eks15:6a;
_) “die HERE .... INGEBRING het”,
Eks16:17a;
_) “die HERE .... VERLOS het DIE DAG”, Eks15:29-30;
_) “die HERE .... PLEK GEMAAK
het”, Eks15:17b;
_) “die HERE .... GEPLANT het”,
Eks16:17a;
_) “die HERE .... VOLK VERWERF
het”, Eks15:16b;
_) “die HERE .... HEILIGDOM
GESTIG het”, Eks15:17d;
_) “die HERE .... ERFENIS VERWEK
het”, Eks15:17b;
_) “die HERE .... VASTE WOONPLEK
BEREI het”, Eks15:17b;
_) “die HERE .... LAAT WOON het”,
Lv23:43;
_) “die HERE .... BEVEEL het”,
Dt5:12c,15c;
_) “die HERE .... REGEER het”,
Eks15:18;
“TERWYL u Volk deurtrek”,
Eks15:16c
“Onthou HIERDIE DAG!”, Eks13:3,
Dt16:3;
“Onthou die Sabbatdag om dit te
heilig”, Eks20:8;
“Dink daaraan dat jy slaaf was ....
en die HERE jou uitgelei het ....
.... DAAROM HET DIE HERE ....”
Dt5:15.
“Onthou Sy wonderbare werke”,
1Chr16:12, Ps105:5,
“Onthou dat jy in Egipte ‘n slaaf
en vreemdeling was”, Dt:5:15, 15:15, 16:12, 24:18,22.
“sodat julle kan lewe en dit met
julle goed kan gaan”, Dt5:33;
“tot eer van die HERE”, Eks35:2c;
“Wees vrolik voor die Aangesig
van die HERE jou God”, Dt16:11a.
“Hulle het God vergeet, hulle
Verlosser wat in Egipte GROOT DINGE GEDOEN het.” Ps106:21.
“Ag, as hulle maar ‘n hart gehad
het om My te vrees!” Dt5:29a.
WKT2:
“Die Judeërs het nie die dag van voorbereiding as deel van die Pasga
beskou nie. Dit was streng net die voorbereidings dag. Die Sabbat van die Brode
was hulle eerste dag, en dit stem ook ooreen met Lev 23.
As Yahshua sê Hy het op die derde Pasgadag opgestaan, dan kan
dit onmoontlik 'n Donderdag kruisiging wees, en sou hy ook nie die
voorbereidingsdag as 1ste dag gereken het nie. Hy het dan self die Wet gemaak,
en sal dus sekerlik die wet toepas soos Hy dit voorgeskryf het.”
DKS:
N.a.v. “Die Judeërs het nie die dag van voorbereiding as deel van die Pasga
beskou nie.” Ek stem saam. Jy sê
ook: “Dit (die voorbereidings dag) was
streng net die voorbereidings dag” asof dit nou gaan beteken geen dag soos
die pasga-sabbat mag “die voorbereidings
dag” geval het nie; en dis nie so nie.
“Die Sabbat van die Brode was hulle eerste dag, en dit stem ook ooreen
met Lev 23”, volkome waar! “Die Sabbat van die Brode was hulle eerste
dag”.... ek neem aan, die eerste dag waarop hulle ongesuurde brood geëet
het. Dit wil egter nie sê “die Sabbat van die Brode” kon nie
terselfdertyd op “die dag van
voorbereiding” gewees het nie.
N.a.v. “As Yahshua sê Hy het op die derde Pasgadag opgestaan, dan kan dit
onmoontlik 'n Donderdag kruisiging wees, en sou hy ook nie die
voorbereidingsdag as 1ste dag gereken het nie.”
“1ste dag” waarvan? Ek neem aan, soos nounet, die eerste dag waarop
die Jode ongesuurde brood geëet het, op pasga-sabbat. Nou vir wat kon dit nie
ook ‘die voorbereidingsdag’ van die
Sabbat, GEWEES het nie? Ek sê nie ‘die
voorbereidingsdag’ van die Sabbat was ‘die
voorbereidingsdag’ van die Sabbat “gereken”
nie; ek sê ‘die voorbereidingsdag’
van die Sabbat KON op ‘die
voorbereidingsdag’ van die Sabbat “geval / gewees / voorgekom” het; hang af
van op watter dag van die week Abib 1 oorspronklik geval het.
Vir wat dan, “kan dit onmoontlik 'n Donderdag kruisiging
wees .... as Yahshua sê Hy het op die derde Pasgadag opgestaan”?
1) Donderdag gekruisig = 1ste pasgadag:
“voorbereiding-van-die-pasga”-en-slag-dag, Nisan 14, Jh19:14;
2) Vrydag begrawe = 2de pasga-seisoen-dag
“pasga-Fees”, Nisan 15, “pasga-van-ongesuurde-(brood-eet)” Markus 14:1 (NIE
Mt26:1, dag van verraad en oorlewering en dood nie!);
3) Sabbat (Sewende Dag) “Eerste Gerf
Beweeg-Offer”, Nisan 16, OPSTANDINGSDAG.
DKS:
Geagte KKKKoos, Ek het weer gaan
kyk na daardie uitlatings van jou waaroor ek so in vervoering geraak het omdat
ek vas van mening was dat ek met jou saamstem --- net om iets raak te sien het
wat ek in die eerste plek skoon misgekyk het.
Hier was my skrywe aan jou:, N.a.v.,
KKKKoos: “Toe Hy
dan gevange geneem .... is .... was die voorbereiding vir die Pasga al aan die
gang.” Geagte KKKKoos, Is ek reg as ek aanneem dat jy hierdie inligting uit
Jh19:14 verkry het? Indien wel, is ek
bly, want dan stem ons mos saam! Dit is
dan ook uiters aangenaam vir my om met die volgende verklarings van jou,
honderd persent mee saam- en in te stem:
“.... voordat die Sabbat sou
aanbreek (Joh. 19:31), en dit was nie die weeklikse Sabbat wat hier ter sprake
was nie, want die dag van daardie Sabbat was groot! Hulle was besig met die
voorbereiding van die Pasga.” .....
Jy sal natuurlik besef dit maak ‘n maak of breek verskil. Want .... volgens
jou, sou “Sy liggaam van die vloekpaal
afgehaal (moes ge)-word (het) voordat die Sabbat sou aanbreek (Joh. 19:31)”.
Sien, ek het nie behoorlik gelees
nie. Ek merk toe nooit op nie, dat jy ‘n tyd van ‘n sekere dag veronderstel wat
nog nie klaar om was nie, en sien toe nooit jy praat van die spesifieke
‘sabbat’ as moes dit nog TOEKOMSTIG AANBREEK nie.
Maar nou sien ek wat jy geskrywe
en bedoel het.
My vraag is daarom, Is dit wat jy
beweer, wat Johannes in 19:31 geskrywe het of bedoel het?
As ons hier tot ‘n vergelyk kan
kom, dink ek daar gaan nie veel moeilikheid tussen ons sienings oorbly nie.
Want ek het jou verkeerd verstaan
en daarom met jou kon saamstem. Maar jy
weet teen die tyd al dat ek ‘n heel ander opvatting handhaaf, naamlik, dat die
‘sabbat’ in Jh19:31, pas “aangebroke WAS”, en terselfdertyd, die
PROSPEKTIEWE, “Voorbereiding wat die Voorsabbat is”, WAS.
Dis nie nodig dat ek alles
herhaal wat ek reeds geargumenteer het nie; dit was wel nodig dat ek hierdie
regstelling moes maak om verwarring te voorkom.
Eva:
“Gn1:14 “En God het gesê: Laat daar ligte aan die uitspansel van die
hemel wees om skeiding te maak tussen die dag en die nag. Laat hulle dien as
tekens sowel vir seisoene as dae én jare.”
Die maan vir maan-de en die son vir dae en jare. Dit was hulle kalender.
Wat YHWH eenkeer vas besluit het, verander nooit.
Eva,
Wat Yawe vas besluit het om te verander, verander Hy.
“As daar dan volkomenheid deur die Levitiese priesterskap was (want
met die oog op die volkomenheid het die volk die wet ontvang), waarom was dit
nodig dat ‘n ander priester moes opstaan? Want met verandering van priesterskap
kom daar noodsaaklik ook verandering van wet.” Hb7:11-12.
“Dit was hulle kalender....”
Wie is ‘hulle’? Hulle was hulle onder
“die levietiese priesteskap”
Mk16,9
Ons
Hulle (ek praat van die Engelse Bybels) gee eenparig aan “In” en “Op”
in Mt28:1. Dit was metdat die Kerk begin bewus word het van die implikasies van
verskeie Skrifture vir die Sondagopstandingsaanvaarde, dat hulle aan hierdie
eeue oue egte of nader aan egte vertalings van o.a. ‘opse’ en ‘tehi
epifooskoesei’ begin torring het. Dis ‘n historiese FEIT!
Ek het al Mt28:1 lettergreep vir lettergreep en woord vir woord en
frase vir frase en sin vir sin op hierdie braaistok aangetoon dat dit letterlik
en idiomaties “In / Op Sabbats” beteken --- uitsluitlik, beteken.
Jou lys hierbo, WKT2, verwar net verder waar daar voorheen net
verwarring bestaan het. Jou bronne lyk omtrent almal klaar aangepas te geword
het om Sondagglorie te besing.
Wat Mk16:9 aanbetref: Ek het CliffordS ‘n leidraar gegee. Soek die
Werkwoord en wen die waarheid. Maar selfs hierdie sleutelbegrip vir die
waarheid, word oortref deur die vindingrykheid van die teksbederwers. Hulle sal
die naakte Woord van God uitoorlê. Hier is ‘n voorbeeld van wat ek bedoel: (Ek
het al nog twee sulke voorbeelde op hierdie braailat aangebied, Jh19:42 en
Mk16:8)
Noudan, Mk16:9: --- Hier is jou korrekte waarneming oor die plasing van
die komma, te berde. Dit behels egter ook om die woordorde te verander om die
regte betekenis uit te bring ---
OAV: “En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste dag van die week,
het Hy eers verskyn aan Maria ....”.
Dit is duidelik die vertalers het geweet waarmee hulle hier te doen
het, en het eenvoudig besef hulle sou van hulleself gekke gemaak het as hulle
nie die Partisipium vir ‘n Partisipium sou laat deurgaan het nie. Toe alreeds –
voor 1930 – probeer hulle om met kommas en woordorde soveel as moontlik die
indruk te skep Mk16:9 gee die opstanding op Sondagmôre aan.
Maar sou mens enigsins daarvan bewus wees ‘anastas’-”opgestane” is geen
Werkwoord nie, en dat die ENIGSTE werkwoord van hierdie sin, “Hy het
verskyn”—‘efánee’ is, dan sou hulle oëverblindery hulle in hulle bose plan,
niks gehelp het nie.
Nou die ouens is nie onnosel nie hoor, en dis hoekom die NAB se
vertalers met hierdie stukkie genialiteit vorendag gekom het:
NAB: “Na Jesus se opstanding vroeg die Sondagmôre, het Hy heel eerste
aan Maria Magdalena verskyn.”
Hulle skelmgeit het nie perke nie! Die Deelwoord is steeds ‘n
deelwoord, en die Werkwoord, die Werkwoord. Al wat hulle ontoelaatbaar gaan
doen het (maar wat vir die onwetende oog onsigbaar is), is om die Bywoord op
die verkeerde woord te gaan toepas het. Want ‘n Bywoord het op ‘n Werkwoord, betrekking;
nie op ‘n Naamwoord nie. In hierdie geval, het die Bywoord en bywoordelike
frase, “vroeg op die Eerste Dag”, uitsluitlik op die ENIGSTE Werkwoord van die
sin, “Hy het verskyn”, betrekking. Die
Partispium, ‘Anastas’, is kontekstueel, na aard en betekenis, enkel
Naamwoordelik: “Hy (Jesus), as die Opgestane EEN”=‘Anastas’, het vroeg op
die Eerste Dag eerste aan Maria verskyn.” Alleen hierdie manier, laat aan
elke aspek van die sin reg geskied. Maar hulle perversie is so sedeloos as wat
dit redeloos is.
CliffordS:
Oor die Woesdag storie maak
iets nie sin nie:
Mar 16:9 En nadat Hy opgestaan het, vroeg op die eerste dag van die week, het
Hy eers verskyn aan Maria Magdaléna, uit wie Hy sewe duiwels uitgedryf het.
Weetie, klink vir my redelik voor die hand liggend.
WKT2:
In Matheus sê die vertalers: laat ná die
Sabbat toe dit begin lig word. Na die Sabbat moet dit mos eers donker word?
Peshitta Aramaic/English Interlinear New Testament
Now in the evening of the Sabbath as it was twilight the first of the week came
Miryam of Magdala and the other Miryam that they might see the grave.
In the end G3796 of the Sabbath
G3796 opse op-seh' From the same as
G3694 (through the idea of backwardness); (adverbially) late in the day; by
extension after the close of the day: - [b](at) even[/b], in the end.
as it began to dawn G2020
G2020 epiphōskō A form of
G2017; to begin to grow light: - begin to dawn, X draw on.
toward G1519 the first day of the week
G1519 eis ice A primary preposition; to
or into (indicating the point reached or entered)
Duidelik beteken “dawn” hier nie dagbreek of lig nie, maar “draw on”. Die vers in Matheus lees verder presies net
soos die Peshitta as hy reg vertaal is.
In die Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die
graf gekom toe dit nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal
vrouens in die donker by ‘n graf gaan maak, net so ook mans?.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, G4404 unto the
sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
G4404 prōi Adverb from G4253; at
dawn; by implication the day break watch: - early (in the morning), (in the)
morning.
G4253 pro A primary preposition; “fore”,
that is, in front of, prior (figuratively superior) to. In compounds it retains
the same significations: - above, ago, before, or ever. In compounds it retains
the same significations.
when it was G5607
G5607 ōn ousa on The feminine, the
neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet G2089 dark,
G2089 eti Perhaps akin to G2094; “yet”,
still (of time or degree): - after that, also, ever, (any) further, (t-)
henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one), now, still, yet.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene before dark comes
henceforth
Dit lees m.a.w. “Op die eerste dag van die week voor dit begin donker word het”
....... was die graf leeg.
Lukas sê duidelik toe die vroue die oggend by die graf kom was dit leeg.
Vat die kommas weg by Markus, wat daar nie was in die oorspronklike geskrifte
nie, dan
N.a.v. WKT2, “In
Matheus sê die vertalers: laat ná die Sabbat toe dit begin lig word. Na die
Sabbat moet dit mos eers donker word?
Peshitta Aramaic/English Interlinear New Testament
Now in the evening of the Sabbath as it was twilight the first of the week came
Miryam of Magdala and the other Miryam that they might see the grave.”
GE:
Die ‘Peshitta Aramaic’ is KLAAR ‘, vertaling; ‘n FOUTIEWE ‘vertaling’,
te oordeel aan die hand van bg. vertaling daarvan.
N.a.v. WKT2, “In the
end G3796 of the Sabbath G3796 opse op-seh'
From the same as G3694 (through the idea of backwardness); (adverbially) late
in the day; by extension after the close of the day: - [b](at) even[/b], in the
end.”
GE:
Wat is “through the idea of
backwardness”?
Dis nonsens. Waarvan praat hierdie verwysing nou eintlik? Van ‘opse’,
of van ‘tei epifooskoesei’?
1) Die Grieks vir lg. is,
letterlik en idiomaties identies:
“synde=om te wees=is”, ‘epi—fohs-k-ousei’ ‘oesei’ < ‘oesas’ <
‘eimi’, ‘om te wees’. In elk geval,
2) in die Datief, en MET
3) die Lidwoord in die Datief,
dus,
“IN DIE LIG SYN/WEES”; en BOWENDIEN, MET
4) die Voorsetsel, ‘epi’ wat
klem en essensie aandui: “in die toppunt / heldere, lig synde/wesende DAG”;
Alles samevattende ekwivalent in gewone mensetaal,
“middel van die namiddag”; is gelyk aan: 3 n.m..
Die Grieks vir ‘opse’, is ALTYD en sonder uitsondering, BYWOORDELIK;
dit is NOOIT ‘n Voorsetsel nie. Die Voorsetsel-storie, vir so ver waar dit sy
aanvang gemaak het by Philostratus, is die wanhopigste gegryp na ‘n grashalmpie
van die Sondagaanbidders. NIE EERS by Philostratus word ‘opse’ gebruik as ‘n
Voorsetsel nie, Ablatief of nie Ablatief nie. En al sou dit as ‘n Voorsetsel by
Philostratus aangewend word, BLY die betekenis STEEDS, ‘laat in / laat op’,
maak nie saak WAT hulle probeer nie.
En dan kyk ons na Grieks drie eeue NA die Koinee van die NT!!
Fatale foute van die verbrouereerders!
N.a.v. WKT2, “as it
began to dawn G2020 epiphōskō
A form of G2017; to begin to grow light: - begin to dawn, X draw on.”
GE:
Honderde kere al uitgewys as die grootste lieg uit. Sien behandel, boek
2: Ieder en elke insidensie in konteks uit die hele Griekse lektuur soos dit
beskikbaar was in enige bron beskikbaar in die Hans Merensky Biblioteek van
Tuks.
Die laatste – eeue na die eerste eeu –, en ENIGSTE insidensie met bg.
betekenis: Hier’s die storie daarvan, en oordeel aan die storie, of die
betekenistoepassing vertrou
‘n Sekere apostel en sy geleide is op pad vir ‘n debat met een of ander
ongelowige erens ver. Hulle slaap oor in die hotel, en die apostel maak deur
die nag voorbereiding vir die debat. Maar die luise pla hom so hy
Daar’s jou ENIGSTE geval waar dit, waar was: “as it began to dawn G2020
epiphōskō A form of
G2017; to begin to grow light: - begin to dawn, X draw on.” In ieder van die ander kere van die gebruik
van die woord, word dit gebruik vir die periode van middag (12vm.) af tot
sononder, en soms vir die periode van middag (12vm.) af tot
sons-mid-onder-draaipunt, middernag. NOOIT, vir daarna nie; NOOIT vir
‘vroegoggend’ watter tyd na middernag OOIT nie. Want dan is dit OPKOMENDE lig /
dag, en nie DALENDE lig / dag tussen middag en middernag nie.
N.a.v. WKT2, “toward
G1519 the first day of the week
G1519 eis ice A primary preposition; to
or into (indicating the point reached or entered)”
GE:
WKT2, ek het so ver ek
Want hier’s nou ‘n uitstekende voorbeeld van die hopelose swak gehalte
van moderne verwysingsbronne. Die kêrel/s vat helse kanse, om die minste te sê;
swak man! Swak! Want dié ‘outoriteit’ LIEG al die pad Kerk toe en Preekstoel
toe en in die Bybel in. Arme to’orders! Arme lesers!
“A primary preposition; to or
into (indicating the point reached or entered” is die KORREKTE omskrywing
van ‘eis’— ja— MET DIE DATIEF! Maar dis
die ewigheid ver van ‘eis’ met die ‘grens-beperkende’
AKKUSATIEF se betekenis: “Met die oog op die dag van Christus
(oordeel)”; “tot die opstanding van die dode” (Flp1:10, 3:11 --- wat nog
DOER in die verre toekoms lê!
Vgl. Mt2:12, “They departed into their own country” --- hulle
kon onmoontlik in Egipte vertrek het en terselfdertyd in hulle eie land gewees
het. Daarom: ‘eis’ + “Akkusatief stel
die perke” --- die ENIGSTE manier van voorkoms in die NT! Jy kom nooit ‘in’
nie; jy kom, of gaan, ‘tot / in die rigting van’. ALTYD.
Vir hierdie ‘outoriteit’ se verduideliking van die betekenis van ‘eis’
sal jy na die LXX moet gaan om voorbeelde te kry soos die priester wat sy
vinger “IN die water insteek”: Lokatiewe betekenis. Jy het dit nie, in
die NT nie. Hierdie ‘outoritei’ is verteenwoordigend van hedendaagse
kwasie-geleerdheid.
N.a.v. WKT2, “In die
Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die graf gekom toe dit
nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal vrouens in die donker by ‘n
graf gaan maak, net so ook mans?
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene early, G4404 unto the
sepulchre, and seeth the stone taken away from the sepulchre.
G4404 prōi Adverb from G4253; at
dawn; by implication the day break watch: - early (in the morning), (in the)
morning.
G4253 pro A primary preposition;
“fore”, that is, in front of, prior (figuratively superior) to. In compounds it
retains the same significations: - above, ago, before, or ever. In compounds it
retains the same significations.
when it was G5607
G5607 ōn ousa on The feminine, the
neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet G2089 dark,
G2089 eti Perhaps akin to G2094; “yet”,
still (of time or degree): - after that, also, ever, (any) further, (t-)
henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one), now, still, yet.
Joh 20:1 The first day of the week cometh Mary Magdalene before dark comes
henceforth
Dit lees m.a.w. “Op die eerste dag van die week voor dit begin donker word het”
....... was die graf leeg.”
GE:
WKT2, ek stem met jou GEVOLGTREKKING, saam, maar nie met hoe jy daar
uitgekom het nie.
Van bo af:
Jy vra: “wat sal vrouens in die
donker by ‘n graf gaan maak, net so ook mans?” Dis ‘n goeie vraag om te vra.
Daar was ‘n wag aangestel om Jesus se dissipels weg te hou van die graf
af: “Dat sy disspels nie miskien in die nag kom en Hom steel nie”. Die
implikasie is duidelik: Jesus het gesê: “Oor drie dae staan Ek op”, of
beter gestel: “Die derde dag staan Ek op”. En die Jode het gevra: “Gee
dan bevel dat die graf verseker word tot die derde dag” waarvan Jesus
gespreek het! (Of, beter gestel, “tot die derde dag” waarvan Jesus
gespreek het, “om is”.) Hierdie
is daardie ‘derde dag’! Maar vannag (vir die Jode na sononder) gaan daardie –
dit is, hierdie, “die derde dag” – óm wees en “dié verleier”
vanselfsprekend nog in die graf (het die Jode geglo); ons, moet net seker maak
“dat sy disspels nie miskien in die nag kom en Hom steel nie”.
Vir die Jode sou hierdie dag sononder, verby wees; vir die Romeinse wag
sou hy middernag, verby wees. Dus, middernag
Verder: Mt28:1 meld dat die twee
Vrydag direk ná “midnamiddag” het juis hierdie twee vroue, nadat
die graf toegemaak was, “speserye en salf gaan berei”, vanselfsprekend om
sodra geleentheid hulle dit sou toelaat, die liggaam in die graf te gaan salf. Die vanselfsprekende eerste geleentheid vir
hulle sou ná die Sabbat, gewees het. En dit sou vanselfsprekend in die nag na
sononder, in die nag, moes gewees het.
Die vroue kon nie geweet het dat die wag die Sabbat-”oggend na die
Jode se voorbereidings” (van die Vrydagnamiddag), aangestel sou word nie.
Maar toe hulle “Sabbatsmidnamiddag vertrek het om na die graf te gaan kyk”,
moes hulle ook sekerlik van die wag te hore gekom het, en besef het dat hulle
verniet sou probeer om na die graf te gaan kyk. Boonop kom daar toe nog ook die
“groot aardbewing”. Met hul voornemens was dit verby.
Maar Maria Magdalena
Mens verstaan maklik, en
Bowendien was die volmaan en pasgafeestyd. Almal kon die “NAG om
plegtig te onderhou”, in volkome veiligheid – al die katastrofale gebeure
ten spyte – waargeneem het; dit was immers die Jode se belangrikste nagtelike
fees.
Dis die eerste deel van jou vraag beantwoord, vertrou ek.
N.a.v. WKT2, “In die
Johannes Evangelie sê die vertalers die vrouens het by die graf gekom toe dit
nog donker was. Eerstens bly die vraag, wat sal vrouens in die donker by ‘n
graf gaan maak, net so ook mans?”
GE:
Tweedens:
Die vraag bly altyd, eerstens:
Is my basiese ‘feite’, reg? En in
hierdie geval is dit ‘n baie belangrik, want dit
Nou, “toe dit nog donker was”.
Jy is heeltemal reg, ‘die
vertalers’ is heeltemal verkeerd. Hulle is moedswillig verkeerd. Want
volgens hulle, vind net een besoek aan die graf plaas gedurende al die tyd
vandat die liggaam begrawe was, tot die Sondagoggend met die opstanding toe, en
dit was, volgens hulle, Sondagoggend met die opstanding! Daarom sê die vertalers in die
Johannes-Evangelie Maria het by die graf gekom, “toe dit nog donker was”. Hulle
lieg kom uit die donker van die bose uit.
Dít, was nie – soos meeste beweer – “net na middernag nie”. En dít, was nie – soos meeste beweer – saam
met ander vroue nie. Want Maria was die eerste om allénig, na die graf te gaan,
en eerste aan wie die Here, allénig, verskyn het. Op geen manier
Maria het na die graf toe aangekom, (‘eis to mneeméíon’ --- Begrensende Akkusatief. Vergelyk Markus
16:2b, ‘epi to mneema’ - ‘direk op / by
(‘epi’=‘in’) die graf’.), en het, sonder om in die graf in te gegaan het, van
ver af al gesien dat dit oopgemaak was. Sy het in haar spore omgedraai en
teruggehardloop.
“Vroeg”—
‘proo-i’. Van ‘pro’, “A primary
preposition”, wat ““fore”, that is,
in front of, prior”, beteken, volgens gesag van jou bron, WKT2.
Die woord ‘proo-ï’-‘vroeg’ kom tien keer in die
Nuwe-Testament voor:
(1) Onbepaald ‘eerste
ligdag’
Mt16:2-3, “In die aand (‘opsías ghenoménees’) voorspel julle, Mooiweer
(vir môre)!, want die lug is rooi. En in die oggend-‘proo-ï’ (voorspel
julle), Stormweer vandag!, want die lug is
donkerrooi. … Julle weet goed om (tye uit) die voorkoms van die
lug te onderskei, maar
Christus) onderskei nie?”
Duidelik beteken ‘proo-ï’ hierso,
‘oggend’, en net so duidelik, die ‘eerste’
deel van ‘lig-dag’, voor, én / óf, na, sonop – ‘proo-ï’ staan immers teenoor ‘opsías’.
Mt20:1, “’n Huisheer het vroeg in die môre uitgegaan om
arbeiders vir sy wingerd te huur.” ‘Vroeg in die môre’-‘háma proo-ï’ – ‘met ligdag / met
dagbreek’ = ‘mét eerste (deel
van lig-)dag’. Dit kon voor
én na sonop gewees het, want die arbeiders werk vir twaalf ure (’n volle dag),
of minder.
(2) ‘Vroeg’,
begin van Dagbreek
Mk1:35, “Vroeg in die môre, nog diep in die nag, het Hy
opgestaan en uitgegaan na ’n eensame plek en daar gebid.” “Vroeg in die môre, nog diep in die nag” – “proo-ï
énnuga lían”. “Nog in die nag”, en “nog baie-‘lian’ (diep) in die nag”, is duidelik “eerste lig van
dagbreek”, of nog gedúrende, ‘sons-ópkoms’. Alhoewel hierso bedoel word die
eerste ligskynsel, is dit
steeds die eerste deel van die dag
se lig vandat die son middernag al begin
het om ‘fisies’, weer op te kom.
Mk15:1, “Vroeg in die more, sonder versuim, het die
owerpriesters … en hele Raad, besluit …”.
“Vroeg in die more” – ‘proo-ï’,
= begin van dagbreek relatief kort na
middernag (vgl. Jh13:30b) lank voor sonop, of, ‘eerste dagbreek’, en omdat
‘proo-ïas’, ‘Toe die eerste / vroeë oggendlig begin het’.)
(3, 1) Eerste ure van die
dag vóór sonop
Mk16:2, OAV, “Baie vroeg
op die Eerste Dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.” “Baie
vroeg op die Eerste Dag van die week, kom hulle, net nadat die son begin opkom
het, wéér
by die graf aan.” “Kai lían
proo-ï tei miái toon sabbátoon érgontai epí to mnééma, anatéílantos toe heelíoe.” Dit was nie “na sonop” nie, maar ook nie te lank vóór sonop nie, synde nog maar
die eerste lumier / baie vroeg. Maria het agterna
“by die graf bly staan”, tot Jesus later daar aangekom het, omtrent die tyd wat
die tuinier sou begin werk het met sonop. Dus, “Baie vroeg” in vers 2, beteken ’n rukkie vóór dagbreek.
(3, 2) Eerste ure van
Ligdag, ná sonop
Mk11:20, “Toe hulle vroeg in die oggend verbygaan, sien hulle
die vyeboom, verdroog.” “Vroeg in die oggend”–‘háma proo-ï’ = ‘eerste
van ligdag’; ‘Ligdag’ is die kontekstuele geïmpliseerde
noodwendigheid; dit word nie in die enkele woord ‘proo-ï’=‘vroeg’, bevat nie. (Sien ook Mt21:18, ‘proo-ï’ = begin of ‘éérste’, vroeë deel van, die dag.)
Mk16:9, “En nadat Hy opgestaan het, het (Jesus), vroeg op die
eerste dag, eerste, aan Maria Magdalena verskyn.” Jesus het omtrent sonop aan Maria verskyn.
Dit kon ’n rukkie ná sonop gewees het, maar nie ‘vroeër’ of ‘voor’ sonop
nie, want Hy het aan haar verskyn omtrent die tyd wat die tuinier by die tuin
sou opgedaag het om te begin werk, en dit sou waarskynlik met sonop wanneer die werksdag begin
het, gewees het. Toe was dit wel nog “baie vroeg op die Eerste Dag” en nog maar
die eerste uur na sonop – maar beslis nié ‘baie vroeg / lank vóór sonop’, nie. Nou verskyn Jesus aan Maria
Magdalena, alleen, en “eerste”: ‘próóton Marian’! (Sien ook Jh21:4, ‘proo-ïas’ – ‘daar dit reeds dag was’ = die begin van die dag / die eerste
sonskyn van die dag.)
Die woorde ‘prooton’ en ‘proo-ï’ is verwant en word van dieselfde
grondwoord afgelei – wat vir enigeen sonder enige kennis van Grieks, opsigtelik
behoort wees. Die kortste vorm van hierdie woord is die Voorsetsel ‘pro’, wat
baie dinge kan beteken, maar hoofsaaklik gebruik word om ‘voor’ of ‘eers’,
te sê.
Toe Jesus aan Maria verskyn het, was die ander vroue nie by nie – wat
duidelik is uit Johannes (20:11 verder) se verhaal en uitdruklik in Mk16:9
staan! Dit is ook duidelik
dat Jesus, toe Hy later die oggend aan die ánder vroue verskyn het, Hy
aan húlle, en dié keer nét aan hulle, terwyl Maria nié by was nie, verskyn het.
Saam met die son, vroeg, tot
laat
Mk13:35, “Julle weet nie wanneer die eienaar van die huis kom nie, laat
in die dag, of middernag, of met hanekraai, of vroeg in die more nie.” “Of vroeg in die more” – ‘ee proo-ï’: Duidelik eerste van ligdag, en ná
sonop, ná, ‘hanekraai’ – teenoorliggend ten opsigte van ‘laat in die dag’
namiddag, terwyl die dag eindig, ‘opsé’. ‘Proo-ï’-‘vroeg’,
Hd28:23, “Deur kragtige getuienis het hy vir hulle die Koninkryk van
God uitgelê, van die more
vroeg tot die dag laat.”, ‘apó
proo-ï héoos hespêras’ – ‘van die eerste
lig tot die laaste lig’; ‘Hespêras’ –
weste, sonsondergang. ‘Proo-ï’
Jakobus 5:7, “Het geduld met die vrug totdat dit die vroeë en die laat
reën (van die seisoen) ontvang het …”, ‘héoos
próminon kai ópsimon’ = ‘van die eerste
/ vroeë (seisoenale) reëns tot die laaste / laat (seisoenale) reëns’.
Dit dan, vir sover die Adjektiewe Bywoord ‘vroeg’-‘proo-ï’ in die Nuwe-Testament met tyd verband hou. In die
Nuwe-Testament daarom, beteken ‘proo-ï’,
die ‘eerste’ van enige bepaalde tyd,
hetsy die ‘eerste’ (gedeelte) van die hele dag, van net die ligdag, of van die
nag; van net die oggend van die nag (na middernag); van net die oggend van die
dag (voor sonop); van net die namiddag van die dag; van net die eerste deel of
begin van ’n werk, van iemand se rus aanvanklik – trouens, ‘die eerste’ van wat
ookal! Soos die vroeë of eerste tydperk van en binne ’n jaar, ’n maand, ’n
seisoen; ’n regering, ’n koninkryk, ’n oorlog.
‘Proo-ï’ in die LXX ten opsigte van die oggend van die
dag, voor, en na, sonop:
Maar, protesteer hierdie gesaghebbende en septer-swaaiende
uitgriffelaars van Woord en Betekenis, ‘In die Septuaginta – die Griekse
Ou-Testament – word ‘proo-ï’ uitsluitlik vir die vroeg-oggend van die dag
gebruik; dit beteken nooit, iets anders nie! Sodat dit ook in die Nuwe
Testament, net een ding beteken, en dit is, ‘vroeg in die oggend’. Maria was
vroeg sonop – nie in die aand na sononder nie –, saam met die ander vroue dáár,
toe die graf oopgemaak was en die Here opgestaan het!’ Altans ... so, versin hulle!
Ek sê nie ‘proo-ï’ beteken
nie vroeg-oggend nie. Dit beteken dit wel elke keer as dit allenig staan. Die
konteks – die inhoud van die betrokke gedeelte dus –, sal moet bepaal of ‘proo-ï’ iets anders gaan beteken. Ek
gaan nie al die plekke vir u noem van waar ‘proo-ï’-‘oggend’
beteken nie – ons stem mos daaroor saam. Maar daar is baie. Met ’n vinnige kyk
het ek minstens 70 gevalle getel.
U moet ook onthou dat die letterlike betekenis van ‘proo-ï’ nie ‘oggend’ is nie, maar eerder
die ‘voorste’ of ‘eerste’ deel – die begin-gedeelte van enigiets wat binne ’n
bepaalde verband verwag mag word.
Tweedens, dit is juis binne die verband van gevalle
waar ‘proo-ï’ ‘oggend’ beteken, dat
die presedent geskep word vir
betekenisse wat in tyd, vérder van ‘oggend’, verwyderd lê.
Hier verwys ek nou na gevalle waar ‘proo-ï’
(– net soos ons gesien het toe ons die Nuwe-Testamentiese insidensies ondersoek
het –) óf die oggend na middernag aandui, óf die oggend voor sonop, óf die
oggend na sonop, óf die oggend voor middag – vier verskillende moontlikhede van
die betekenis van ‘proo-ï’, nét ten
opsigte van die begrip ‘oggend’! Waarom dan nie, sal ‘proo-ï’ nie ook op tydsperiodes wat nóg verder van juis ‘sonop’ af
is, van toepassing wees nie? Daar bestaan geen rede hoekom nié. En ons gaan u
plek en vers gee, vir elke aanspraak waarom wél. Want dit is nie waar dat ‘proo-ï’ in die LXX uitsluitlik vir die vroeg-oggend van die dag
gebruik word nie, en ek sal dit nou aan die hand van werklike gevalle uit die
Ou-Testament vir u wys.
(1) Oggend na middernag:
Ex8:20, ‘orthrison to proo-ï’
Ex34:2, ‘ghínoo hétoimos eis to
proo-ï … kai órthrinos anébee eis to hóros’, “Wees gereed teen die oggend … en hy het baie vroeë oggend gereedgemaak en na die berg gegaan.”
**Nm14:4, ‘Orthrisántes toproo-ï’
– ‘eerste skynsel van
sonsopkoms’ (“first streak of daybreak”) ** Grensgeval?
(2) Oggend voor sonop:
**Nm14:4, ‘Orthrisantes toproo-ï’ – ‘eerste skynsel van daglig’
(“first streak of daybreak”)
** Grensgeval?
Gn44:3, ‘proo-ï diéfause’ –
‘eerste lig’
Ex16:6-7, ‘proo-ï ópsesthe’ –
‘oggend sodra julle sal (
(3) Oggend na sonop:
Ex16:12-14, ‘toproo-ï eghéneto katá pauoménees tees drósoe kúklooi tees paremboléés’,
“wanneer die son die dou opgedroog
het, het die manna verskyn”
(4) Oggend voor middag:
Ex16:22, ‘proo-ï proo-ï héénika
diethérmainen ho héélios etééketo’, “Elke oggend wanneer die son warm geword het, het (die manna)
gesmelt / verdwyn.”
(5) ‘Proo-ï’ (‘oggend’) om die middag:– na sonop en voor sononder:
(1) Ex30:7, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan teenoor ‘opsé’ staan; dus die
vroeë lig teenoor die later lig van die ligdag, of te wel, vroeg ligdag, hééldag vóór middag (9-12 vm.), teenoor laat ligdag, hééldag ná middag (12-3 nm.).
(2) Ex27:21, 30:7-8, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan ook teenoor ‘hespéra’ staan; dus
die vroeë lig (6-9 vm.) teenoor die laaste lig van die ligdag (3-6 nm.).
(3) Ex29:39,41, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
kan ook teenoor ‘deilee/deilinon’
staan; dus sonop (6 vm.) teenoor sononder (6 nm.).
(4) Nm9:21-22, ‘Proo-ï’–‘oggend’,
teenoor ‘nuuks’, ‘nag’; dus ‘dag’ heeldag, teenoor ‘nag’ heelnag. “Kai éstai hôtan ghéneetai heh nefélee, af hespêras héoos proo-ï, kai
anabééi hee nefélee toproo-ï, kai
aparóésin heemêras, ee nuktós.” “En sal dit gebeur dat die wolk van die aand
af (‘af’ hespéras’) tot die oggend
toe (‘héoos proo-ï’) gaan staan, en
sou begin om op te styg, moet hulle uittrek, óf dag, óf nag.”
‘Kai ... ee ...’, ‘óf ...
óf’: ‘Toproo-ï’ is by wyse van ellips in beide gevalle van ‘heemêras’-‘dag’, én, ‘nuktós’-‘nag’, van toepassing, as volg: ‘toproo-ï kai heemêras, toproo-ï ee nuktós’: “Hulle moet uittrek of dit by eerste
nag-donkerte of by eerste dag-lig is!”
As nog so ’n geval van ellips, mag Nm28:4 (en daar is meer van hulle)
genoem word. “Ton amnón ton héna poiééseis to toproo-ï, kai ton amnón ton deúteron
poiééseis to (toproo-ï) pros hespêran.” “Die een bok moet hy in die voor-oggend offer, en die tweede bok
moet hy in die (voor-)aand, offer.”
Waarom word ‘proo-ï’
telkemale noukeurig omskrywe, as dit vanselfsprekend die vroeë dag met sonop
beteken het? Omdat ‘proo-ï’ nóg
vanselfsprekend, nóg uitsluitlik, die vroeë dag met sonop beteken, en letterlik
en vanselfsprekend, op heel ander tye van die dag, óf van die nag, van
toepassing kan wees – en is –
eenvoudig omdat ‘proo-ï’,
‘vanselfsprekend’ en op sigself – d.w.s., letterlik –, ‘eerste’, of ‘vroeë’, of
‘voorste’ (van wat ookal), beteken!
(6) ‘Proo-ï’ (‘Oggend’):
(1) vir: ‘Dag’,
‘Dieselfde dag’:
LXX, Lv7:5-6, “Die offerande moet op dieselfde dag-‘heemérai’ waarop dit geoffer was, geëet
word; niks mag tot die volgende dag-‘proo-ï’ oorbly nie; op watter dag-‘heemérai’ ookal hy sy offerande offer,
op dieselfde dag-‘aurion’ moet hy dit
eet.”
(2) vir: ‘Heeldag /
Altyd’:
Lv6:9, “Dit is die wet van die gehele brandoffer; dit is die gehele
brandoffer gerooster op die altaar nag
en dag ononderbroke; die vuur van die altaar sal daarop bly brand; dit mag
nie doodgemaak word nie.” ‘Nag en dag
ononderbroke’, “Hôleen teen núkta héoos
toproo-ï”.
(7) ‘Proo-ï’ vir ‘Voor Sononder’
Dieselfde dag nog: ‘Toproo-ï’-‘voor-sononder’, en nie, ‘Toproo-ï’-‘voor-sonop’ die vólgende
dag, nie!
LXX, Lv19:13, “kai oe mee
koimeethéésetai ho misthós toe misthootóé soe pará soi héoos proo-ï.” Engels: “Neither shall the wages of thy
hireling remain with thee until the morning.” Die bedoeling is nié dat jy die werker sy
loon nie later as die volgende môre (voor of na sonop, maak nie saak nie) mag gee
nie! Die bedoeling is jy moet hom onmiddelik, sonder enige verwyl, op die plek,
dieselfde dag – daar en dan,
soos wat hy van sy werkplek af wegstap –, betaal! Vergelyk maar Jak5:4, “Die
loon van die arbeider wat deur julle agtergehou is, roep uit!” Mt20:8, “Sodra
die dag klaar (gewerk) was,** beveel die meester … Roep die arbeiders en betaal
hulle hul loon!”
[** “Sodra dit aand geword het”]
Wat beteken die Grieks van die LXX, ‘proo-ï’, dan essensieel?
In kern, dít, soos wat die OAV die Hebreeus
in Dt24:15 weergee: “Op die dag self
moet jy sy loon gee, sodat die son nie
oor hom ondergaan nie!” Nou sal dit interessant wees om te sien wat
die LXX in Dt24:15 sê – wat tog presies maar sal moet wees wat die LXX in
Lv19:13 met “… héoos proo-ï”, sê!: “As die arbeider arm is, mag jy nie
met sy loon nog by jou gaan slaap nie; jy moet hom verseker betaal voordat die son gesak het: ‘pros dusmás heelíoe’.” “… héoos proo-ï” = “pros dusmás heelíoe”!!
Sekulêre voorbeelde van ‘proo-ï’-‘vroeg’
– op enige tydseenheid van toepassing:
‘proo-ï / próó-ïdzos / próó-ïos ’,
betyds (binne enige tydsbestek)
‘próó-een’, té vroeg
‘proo-ïáíteron, proo-ïáítata’,
vroeër,vroegste (t.o.v. enigiets)
‘proo-ï éti heemêras’ / ‘heemêras to proo-ï ’, ‘nog vroeg-dag’ /
‘vroegdag’: enigiets van sonop to middag
próó-ïdza – ‘eer-gister’, die-dag-voor-gister
‘hee proo-ïa hóóra’ – die
vroeë / eerste / begin-uur
‘déílee proo-ïa’, vroeë
namiddag, teenoor ‘déílee opsía’,
laat namiddag
‘próói-a toon karpímoon’,
voeë seisoen / vrugte
N.a.v. WKT2, “when
it was G5607 ōn ousa The feminine,
the neuter and the present participle of G1510; being: - be, come, have.
yet dark, G2089 eti Perhaps akin to
G2094; “yet”, still (of time or degree): - after that, also, ever, (any)
further, (t-) henceforth (more), hereafter, (any) longer, (any) more (-one),
now, still, yet.”
GE:
As ‘proo-ï’ dan van ‘lig’ die begin of ‘eerste’ lig sal aandui, of as
‘proo-ï’ dan van ’n dag die begin of ‘eerste’ gedeelte sal aandui, of van wat
ookal die begin of ‘eerste’ gedeelte, waarom dan nié, die begin of ‘eerste’
gedeelte van die nag of donker nie? Word
‘proo-ï’ nie van die Voorsetsel, ‘pro’-‘voor’, afgelei nie? Beteken ‘pro’ nie,
“Met die Genetief, t.o.v. Tyd, ‘voor’, ‘in die begin’, ‘no sooner than’”
(Classic Dictionary, Greek/English) watter tyd ookal nie? Waarom dan nie in Johannes 20:1, “Éér /
vóór die donker, synde / terwyl dit nog voor-aand is, kom Maria na die graf toe
aan en sien die klip weggerol” nie? Dit is tog akkuraat letterlik wat daar
geskrywe staan: “Ergetai Maria proo-ï skotías eti oesees”!
“Proo-ï skotias eti oesees” in Johannes 20:1 mag nie “synde nog die
vroeë / eerste van die donker / nag” van die aand voordat dit heeltemal
donker geword en die son heeltemal ‘gesak’ het, beteken nie?? Hoe ver sal ons tog gaan om die woord
‘proo-ï’-‘vroeë’ in die frase “proo-ï skotias eti oesees”-‘nog synde
vroeë/vóór-donker’, skaamteloos DOOD te ignoreer en dit “skotias eti
oesees”-‘nog donker/nag synde’, te maak? Hoe ver sal ons gaan en die drogrede
bly handhaaf dat Jesus “Lank ná die
Sabbat” (OAV), opgestaan het? Skandelike brawade! Deur dit om Sondagslewenswil, “skotias eti
oesees”-‘nog donker/nag synde’ te
maak, word die woord ‘proo-ï’-‘vroeë’ in die frase “proo-ï skotias eti
oesees”-”nog synde vroeë/vóór-donker” in Jh20:1 soos ’n gangreen-
besmette ledemaat, sondermeer, geamputeer!
Nou as Johannes letterlik en vir net wat hy sê, opgeneem moet word,
naamlik, “En op die Eerste Dag van die week, synde pas / nog vroeg-nág /
eerste-dónker / vóór-nag / áánd, kom Maria na die graf toe aan en sien die klip
weggerol” — dis nou ‘Saterdag vroegaand’, dat sy kom — wanneer dan, was die
graf oopgemaak?
Wanneer dan, was die graf oopgemaak?
Antwoord: Presies, wannéér, en sóós, Matteus verklaar, en wannéér, en
sóós - jare later – deur Johannes reg hier in 20:1 bewys word: “In die
Sabbat se laat (ure) … met die Eerste Dag van die week aanstaande”. Na sononder hierna, “sodra die Sabbat
verby was, het Maria, die ander Maria en Salome, spesrye gaan koop”, Mk16:1
– natuurlik vir Salome se onthalwe. En “Nog
vroegdonker” hierna, “op die Eerste Dag”, sê Johannes, “kom Maria
na die graf toe aan en sien die klip weggerol. Toe hardloop sy terug en gaan
vertel …”, want sy het gedink die liggaam was gesteel, vers 2. ERKEN VERTALERS DIT, ERKEN HULLE DIE
OPSTANDING OP DIE PAS AFGELOPE SABBATDAG, EN DAAROM VERKRAG HULLE DIE SKRIF
HIERSO SO.
Daarom dan, vra ek weer, wanneer was die graf oopgemaak as Maria dit “klaar
oopgemaak, gesien het terwyl dit nog vroeg (of ‘eerste’)-donker / nog vroeg (of
‘eerste’ deel) van die nag was”?
Antwoord: Mt28:5a, “Verduidelik die engel aan die vroue … In die
Sabbat laat, vroeg namiddag en vooraand van die Eerste Dag van die week ….”!
Dís wanneer!
En vir hierdie – korrekte – vertaling, “Verduidelik die engel aan
die vroue … In die Sabbat laat, vroeg namiddag en vooraand van die Eerste Dag
van die week …”, sit ek my kop op die spreekwoordelike blok!
Kom ons eerbiedig die Sabbatdag waarvan “die Seun van die Mens, Here
is”, “Dag van die Here”
Jesus, “die Sewende Dag naamlik,
aangaande waarvan God aldus gespreek het, En God het op die Sewende Dag van al
sy werke gerus!” Kom ons eerbiedig die Sabbatdag met die eer en waardigheid
wat die Here God self daarvoor verwerf het deurdat Hy Jesus Christus op die
Sabbatdag uit die dood en dode opgewek het en daarmee aan “die Volk van God
… rus verskaf het, en daarom onderhouding van die Sabbat, vir die Volk van God,
geldend, (laat) oorbly het.”
(Mk2:27, Op1:10, Hb4:4-5, 8-9)
CDJ4:
“Christus staan op ‘n ander
Sabbat op (teen die einde van daai sabbat).”
GE:
Juis, maar nie sommer net 'n ander Sabbat nie; die onmiddellik op die
Nisan 15 groot-dag-sabbat volgende Sewende Dag “volgens die (Vierde) Gebod-Sabbat”,
Nisan 16, “Eerste Gerf Beweeg-Offer-dag”, en “die dag na die sabbat” van
die pasga, Nisan 15.
En weereens, letterlik: “Sabbatsmidnamiddag”=3n.m.
CDJ4:
“
GE:
dit sal ek nie weet nie;
WKT1:
GE, Nee ek
Luk. 23:54 56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou
aanbreek. En die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg
en die graf gesien en hoe sy liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan
en speserye en salf berei en op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.
Die volgende teks gooi egter 'n spanner in die works.
Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was, het Miriam Magdalena en Miriam, die
moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom te gaan salf. En baie
vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.”
hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding wat na die
Matt. gee egter 'n ander perspektief wat die saak duidelik maak.
Die ander vroue wat van vêr af dit aanskou het het salf voorberei en gaan rus
vir die
Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe 14 nisan en opgestaan 17 nissan.”
GE:
N.a.v. WKT1, “Luk.
23:54 56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou aanbreek. En
die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg en die graf
gesien en hoe sy liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan en speserye
en salf berei en op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.”
GE:
Wat gee jou die idee, WKT1, dit was “die dag van voorbereiding .... m.a.w. nisan 14”?
Kom ons steek eers voor hierdie onderstebo stinkbos vas en leer van die
duiwel ‘n paar dinge, voordat ons verder gaan.
Jy hou dat die kruisiging en sterwe op Nisan 14 was.
Ek glo jy glo dit op grond van Jh19:14 en die OT voorskrifte om die
pasgalam op Nisan 14, in die daglig, tussen sonop en vóór sononder te slag.
Jy hou dat die Bybeldag met sononder en daaropvolgende aand met
daaropvolgende nag-helfte, BEGIN, om dan met daglig-helfte, al die pad weer na
sy einde toe uit te loop om met sononder klaar te wees.
Jy hou dus “die dag van
voorbereiding .... m.aw. nisan 14” het tot die aand toe aangehou en met die
sononder opgehou.
Jy plaas
Jy plaas Josef se onderneming “hierna” (Jh19:38), binne dieselfde
tydsgrense, ná 3 n.m. en vóór sononder.
Gevolgtrekking: WKT1 sê, dit het ALS klaar gebeur, vóór sononder en
vóór die aand begin het en vóór dit nag geword het.
WKT1, Jy het óf vergeet van, óf jy ignoreer moedswillig daardie een
faktor wat ek by duisende, ja, miljoene, om die waarheid te sê, by die hele
Christenwêreld gesien het, as moedswillig geïgnoreer. So geïgnoreer dat die wat
dit dalk aandag sou gegee het as hulle kon, mislei word sodat dit vir hulle
onmoontlik gemaak word om dit op te let.
Jy
OAV: Bietjie dubbelsinnig, maar lees hom soos ‘n kind, en hy sê:
“En toe dit aand geword het omdat dit die Voorbereiding was, dit is,
die Voorsabbat ....”;
So, Phillips: “When the evening came, because it was the day of
preparation, that is the day before the Sabbath ....;
KJV: “And now when the even was come, because it was the Preparation
....”;
MLB en RSV, en verbasend genoeg, NKJV: “When evening had come, since
it was the day of preparation, that is, the day before the Sabbath ....”.
Teenoor:
NIV: “As evening appraoched” (manier nr. 1);
LB: “Late that afternoon” (manier nr. 2);
So, NAB: “Dit was Vrydag, dit is die dag voor die sabbatdag, en dit was
al die MIDDAG laat”.
Vergeet nou maar eers van of dit Vrydag was of nie. Dit gaan nou eers
oor of dit “klaar aand geword het” (die letterlike Grieks), of, of dit
nog ‘die middag laat’ was.
Jy sal sien die valse profete knoei op een van twee maniere: Die een
klomp sien
Die tweede lot, sien nie
HOEKOM wil almal ewig aan die letterlike betekenisse van grammatiese of
filologiese aard staan peuter? Want hulle is BANG VIR DIE DONKERTE VAN DIE
NAG!!! Want hulle HAAT DIE IDEE Josef het die liggaam van Jesus NA die
Kruisigingsdag EERS BEGIN verkry om Hom EERS die VOLGENDE ligdag, klaar te
begrawe het.
Soos ek gesê het, hierdie is die hoeveelste voorbeeld van sulke
onderduimse knoeiery met die Skrifte om Sondagsaanbiddings ontwil. Dapper in hulle grotte; te bang om hulle
gesigte buitekant te wys. Dis hoekom ek nie sterk genoeg beledigings en
skeldwoord
Nou, WKT1, jy skaar jou mos by hierdie spul lafaards deur die “aand” in
Mk15:42/Mt27:57, Lk23:48-50 en Jh19:31/38 teen alle bewyse in te bly
ontken??? Jy ontken dit, deurdat jy
aangevoer het: “Luk. 23:54-56. “En dit
was die dag van voorbereiding, en die Sabbat wou aanbreek. En die vroue wat
saam met Hom van Galiléa gekom het, het ook gevolg en die graf gesien en hoe sy
liggaam neergelê was. Daarop het hulle teruggegaan en speserye en salf berei en
op die Sabbat gerus volgens die Gebod.”
Net volgens die teksgedeelte blyk dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding
in die graf neergelê is , m.aw. nisan 14.”
Jy gaan dan voort:
“Die volgende teks gooi egter 'n
spanner in die works.
Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was, het Miriam Magdalena en Miriam, die
moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom te gaan salf. En baie
vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle by die graf.”
Hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding wat na die
GE:
N.a.v. WKT1, “Hieruit blyk dit dat Lukas praat van ....”. “Hieruit
....” Uit wat uit? Uit: “Mark. 16:1 2. “En toe die Sabbat verby was,
het Miriam Magdalena en Miriam, die moeder van Jakobus, en Salomé speserye
gekoop om Hom te gaan salf. En baie vroeg op die eerste dag van die week, net
na sonop, kom hulle by die graf.””
GE:
N.a.v., “Hieruit blyk dit dat Luk. praat van 'n dag van voorbereiding”. “'n dag
van voorbereiding ....” NA, “toe die
Sabbat verby was ....”?! NA, “toe die Sabbat verby was ....” volgens
Mk16:1?! Wat’s die sin van “'n dag van voorbereiding” wat op die
Sabbat vólg?
Mk15:46b-16:1: “En (Josef) .... het Hom afgehaal en in linne
toegedraai en Hom neergelê ... en hy het ‘n klip teen die opening van die graf
gerol. En Maria Magdalena en Maria die moeder van Joses het gesien waar Hy
neergelê was. En toe die Sabbat verby was het Maria Magdalena en Maria die
moeder van Jakobus (of ‘Joses’?) EN Salome, spesrye gaan koop.”
Onvergisbaar veronderstel Markus die verloop van die Sabbatdag tussen
15:46b tot 47, en 16:1, want hy vermeld die afloop daarvan met soveel woorde in
16:1.
Enige mens
Niemand kan nie, want Markus is in presiese ooreenstemming met Lukas,
waar dié óók, net soos Markus, melding maak van die dag van begrafnis en hoe
dit “einde se kant toe gestaan het”, “in die rigting van die Sabbat”
(‘epefoosken sabbaton’), en die twee Marias, op HIERDIE dag direk, onmiddellik,
vóór die ‘Sabbat’, “speserye en salf voorberei het” en toe dadelik, op
hierdie geantisipeerde “Sabbat volgens die Gebod”, “begin rus het”.
En niemand kan verder wil ontken dat Markus van HIERDIE ‘Sabbat’ verklaar, dat
“Toe die Sabbat verby was” die ander groep van die drie vroue hierdie keer, sonder twyfel ter wille van Salome wat nie
‘eergister’, op die dag voor hierdie pas afgelope Sabbat, by was nie, “speserye
gaan koop het”, naamlik, “sodat hulle, wanneer hulle gaan, Hom kon gaan
salf”. 16b.
Maar julle Woensdag-kruisigingsvoorstanders is blind vir die verskille
tussen die vroue op die dag voor die Sabbat, en die vroue op die dag na die
Sabbat; en julle hou julle blind vir die verskil tussen speserye en salf
voorberei, en speserye, gaan koop. Julle sluit julle oë vir baie dinge meer;
want julle wil nie sien nie, want julle sal eenvoudig nie fout erken nie.
In die verband (konteks) van Mk16:1-2 hou julle julle veral blind vir
die ongelukkige menslike teksindeling, waardeur die kontinuïteit van Mk15:46b
tot 47 en 16:1 vernietig word; en kontinuïteit tussen 16:1 en 16:2 kunsmatig
geskep word.
Daarom:
“Luk. 23:54-56. “En dit was die dag van voorbereiding, en die Sabbat
wou aanbreek. En die vroue wat saam met Hom van Galiléa gekom het [die
vroue by name genoem in Markus en Matteus, die twee
Volgens hierdie teksgedeelte in ooreenstemming met die ander Evangelies, blyk
dit dat Yahshua op die dag van voorbereiding, “wat die Voorsabbat is”,
Mk15:42, en wat terselfdertyd “daardie groot dag van die (pasga)sabbat
was”, Jh19:31, in die graf neergelê is, Abib 15.
Volgens hierdie teksgedeelte Lukas 23:54-56, in ooreenstemming met die
ander Evangelies, blyk dit verder dat die “Sabbat naderende was” –
‘epefoosken sabbaton’, en dat “die vroue” toe “op die Sabbat volgens
die Gebod begin rus het”. Soos
Markus 16:1 by implikasie bevestig, “En toe die Sabbat verby was, het Miriam
Magdalena en Miriam, die moeder van Jakobus, en Salomé speserye gekoop om Hom
te gaan salf.”
Hieruit blyk dit dat Lukas praat van die OB-sabbat wat op die “dag van
voorbereiding” voorgeval het. Want Lukas praat hoegenaamd NIE, van vroue
wat ‘die speserye gekoop het’ nie. Maar Markus sê dit. Dus was daar geen dag
tussen die twee sabatte nie. Hulle het ‘rug aan rug’, gelê. Dit alleen bevestig dan 15de dag van die
Eerste Maand as die dag van begrafnis. In WKT1 se eie woorde: “As ons van dieselfde vroue en speserye praat
kon hulle tog onmoontlik die speserye voorberei het voordat dit gekoop was.”
WKT1:
“Matt. gee egter 'n ander
perspektief wat die saak duidelik maak.
Die ander vroue wat van vêr af
dit aanskou het het salf voorberei en gaan rus vir die
GE:
N.a.v. WKT1, “Matt. .... (maak) duidelik. Die ander vroue
wat van vêr af dit aanskou het....”
WKT1, jy is hierso by die kruisigingstoneel; nie by die begrafnistoneel
nie! Jy verwar Mt27:60-61, met 55-56! Let op die miljarde verskille en die
grootheid van die verskille. Dis onmoontlik met mekaar verwarbaar; maar jy kry
dit reg? Ek gaan nie eers hier op die verskille in nie, dis so duidelik vir
enigeen om te sien. Maar weet jy wat maak jou so blind, geagte, liewe, broeder WKT1?
Die feit dat jy doelbewus en met voorbedagte rade, vers 57 verbykyk. Maak jou
oë vir 57 oop, en dan eers, sal jy op die werklike ‘perspektief’ wat Matteus
gee, en die HELE saak duidelik maak,
Want Matteus skryf geen woord van “ander
vroue” nie, of van “salf voorberei”
nie, of van vroue wat “gaan rus” het,
of dat hulle “vir die OB sabbat” gaan
rus het nie. Dis Lukas wat skryf van TWEE vroue, die
WKT1:
“Josef het Yahshua begrawe op
dieselde dag waar die twee Maria's voor die graf gesit het. Hulle het toe gaan
rus op die
Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe 14 nisan en opgestaan 17 nissan.”
GE:
Dis darem baie vreemd, dat jy hier openlik konstateer, “Dus volstaan ek met my verklaring. Begrawe
14 nisan en opgestaan 17 nissan.” Want dan is dit, BEGRAWE: Nisan 17, 16,
15, én, 14— VIER dae in die graf, volgens jou, VIER dae, “in die hart van
die aarde”. Maar “volgens die Skrifte opgestaan die derde dag”.
Josef het Yahshua begrawe op dieselfde dag waar die twee Maria's voor
die graf gesit het, die dag NADAT: hulle tussen “baie ander vroue en
bekendes” in “die buitekring van die
HIERDIE dag (Nisan 15) gee Pilatus bevel dat die liggaam aan Josef, “afgegee”
moes word; waar hy reeds toestemming aan die Jode verleen het dat al drie die
liggame aan die kruise, se “bene gebreek moes word, sodat hulle nie (op
HIERDIE prospektiewe dag), aan die kruise sou bly hang nie OMDAT daardie dag
groot-dag-sabbat van die Jode was”— TERWYL dit ook “die Voorbereiding
was wat aangebreek het”. Jh19:31.
“Op die oggend na hulle voorbereidings” (Mt27:62) van juis die
VORIGE die vyftiende dag van die Eerste Maand, ‘gee
N.a.v. WKT1, “Op nissan 16 na die
sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome speserye en op die eerste van die
sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering) gaan hulle na die graf.”
GE:
“.... gaan hulle na die graf”
om wat te doen?
Markus vertel, deur in vers 2 (nadat hy in vers 1 afgesluit het) van
voor af te vertel: “En baie vroeg op die Eerste Dag van die week, net voor
sonop (OAV, “net ná sonop” is verkeerd – dis ‘n ander onderwerp.) kom hulle by
die graf aan.” Dit, terwyl Lukas die Evangelie
is wat melding maak daarvan dat die vroue – verskeie vroue, onder wie die twee
Marias – met hulle speserye en olies “BY / aan /met hulle”, alreeds, by die
graf was. Die besoek in Markus – sonder speserye of olies – kom dus kronologies
ná die besoek deur Lukas verhaal.
N.a.v. WKT1, “Op nissan 16
na die sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome speserye en op die eerste
van die sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering) gaan hulle na die graf.”
GE:
Jy verklaar, “op, die eerste van
die sabbatte”; maar nounet, was dit, “Op
nissan 16 na, die sabbat”. Is dit ‘op’, of is dit ‘na’?
“En toe die Sabbat”, Mk16:1, Abib 16, “verby was, het die twee Maria's
MET Salome by hulle (die keer) speserye gaan KOOP, om wanneer hulle sou gaan,
hulle hom sou kon salf.”
Volgens jou, volg die dae mekaar dan só op: Omdat WKT1 sê Kruisiging
was op Woensdag Nisan 14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en”—
C) “na die sabbat....” Hier slaan jy mos klaar een dag in die volgorde
oor.
Kom ons kyk weer. Volgens jou,
volg die dae mekaar dan só op: Omdat WKT1 sê Kruisiging was op Woensdag Nisan
14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en”—
C) “na die sabbat” (eerste frase Mt28:1, veronderstel om Saterdag (en
Nisan 17) te gewees het)—
D) “op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) (en dus op Sondag tweede frase van Mt28:1, op
Nisan 18) vroeg (skemering) gaan hulle na
die graf.”
Of is dit, volgens WKT1 omdat WKT1 sê Kruisiging was op Woensdag Nisan
14:
B) “Op nissan 16 (op Vrydag) na
die (pasga)sabbat (Mk16:1,
A) op Donderdag Nisan 15), gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en”—
C) “na die sabbat op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) (en dus op Sondag tweede frase van Mt28:1, op
Nisan 17) vroeg (skemering) gaan hulle na
die graf”?
1) Want volgens WKT1, “gaan hulle na die graf”, eerstens, NADAT
die opstanding op die Sewende Dag Sabbat PLAASGEVIND HET, en tweedens TERWYL
hulle die graf op die dag daarna, Sondag, “LEEG VIND”!
2) Volgens WKT1 vind die
Opstanding op die Sewende Dag Sabbat plaas— Woensdag, Donderdag, Vrydag— die
VIERDE dag ná Woesdag; nié, op die dérde dag volgens die Skrifte” van die pasga
nie.
3) Volgens WKT1 vind die
Opstanding op die Sewende Dag Sabbat plaas: Woensdag Nisan 14; Donderdag Nisan
15; Vrydag Nisan 16; Saterdag (“die Sabbat”) Nisan 17— Opstandingsdag. Eksodus 12:10-11 verklaar “op die dag ná die
sabbat” (dit is, “ná die sabbat” van Nisan 15), moet die Eerste Gerf
Beweeg-Offer gebring word. Maar volgens WKT1 is Saterdag Nisan 17 nie “ná die
sabbat” van Nisan 15 of “ná”, enige ‘sabbat’ nie.
4) Volgens WKT1 vind die
Opstanding op die Sewende Dag Sabbat plaas: Woensdag Nisan 14; Donderdag Nisan
15; Vrydag Nisan 16; Saterdag (“die Sabbat”) Nisan 17— Opstandingsdag. Volgens WKT1: “Op nissan 16 na die sabbat, gaan koop die twee Maria's en Salome
speserye en op die eerste van die sabbatte (7 weke sabbate) vroeg (skemering)
gaan hulle na die graf” en “vind dit leeg”.
Dus was die Opstanding reeds op Nisan 15. En dus was Opstandingsdag,
volgens WKT1, die Donderdag al. Of: Dus was die Opstanding reeds op Nisan 16. En
dus was Opstandingsdag, volgens WKT1, die Vrydag al. OF: volgens WKT1: “En baie vroeg op die eerste dag van die week, net na sonop, kom hulle
by die graf”, en “vind dit leeg”.
Dus was die Opstanding op die vorige dag van die week, “die Sabbat voor die Eerste Dag van die week”— drie verskillende
moontlike dae, volgens WKT1. En dus, kom WKT1 se “op die eerste na die sabbatte” uiteindelik toe neer op eenvoudig, “op die eerste dag van die week”.
Eisjjj! Daar’s nie op enige plek
of manier, kop of stert uit te maak nie!
Nog enetjie? Vir later ....
WKT2:
GEbersohn, in alle liefde,
Ek gaan die stuk hier aanhaal soos die Messiach dit self vertel soos wat dit
gebeur het, in die Nuwe Openbaring van Johannes. Boek 11 Hoofstukke 74 en 76.
73 [2] Nota bene. Dit is nou absoluut nie die bedoeling om hier alles te
herhaal wat in die evangelie van Johannes al uitvoerig behandel is nie - want
dié geskrif moet die evangelie van Johannes in die geheel nie oorbodig maak nie
- maar in die navolgende historiese gebeurtenisse sal alleen aangevul word, wat
as leemte ervaar kan word.
Kruisiging, dood en begrafnis van Jesus
[18] Daar word berig dat daar `n duisternis ingetree het, toe My liggaam aan
die kruis gehang het. Ja, `n groot innerlike duisternis het daar oor
[19] Dit was ook die rede waarom die tempel glad geen stappe onderneem het teen
My leerlinge en naaste verwante nie, ook nie teen Nikodemus, Josef van
Arimathea en Laserus, wat almal na My kruis gekom het en in My laaste lewensuur
aanwesig was. Myne het dit vernaamlik deur die aansien van Nikodemus as lid van
die Hoë Raad te danke, dat hulle toestemming gekry het om baie nader in die
omgewing te bly, terwyl die plek andersins deur soldate afgesper is en daar
niemand toegelaat was nie. Op sy voorspraak word daar `n uitsondering gemaak.
My allernaaste leerlinge egter, behalwe Johannes, was nie aanwesig nie, soos Ek
vroeër al dikwels gesê het. Die herder was geslaan, derhalwe het die skape verstrooi
geraak. Na My gevangeneming het hulle deels na Laserus gevlug, en deels was
hulle deur vriende verberg gehou.
[20] Slegs Johannes waag dit om hom orals openlik te vertoon en om die moeder
van My liggaam, Maria, tot steun en troos te wees.
[21] Petrus, wat na sy val deur diep berou gegryp was, volg weliswaar heimlik
die stoet wat My deur die strate van Jerusalem van die een heerser na die ander
bring, maar bly tog ver van alle broers, omdat sy siel die behoefte voel om
alleen te wees en nou eers volledige duidelikheid verkry met betrekking tot My
werksaamheid, waarby veral die oefeninge in Efraim baie nuttig vir hom was. Hy
deursien die wese en die doel van My aardse sterwe en was ook deurdring van die
noodsaak daarvan, asook van My opstanding, wat Ek voorgesê het en waarop hy vas
vertrou het, origens sonder om `n woord daaroor te sê.
[27] Toe My liggaam gesterf het en die groot groep vyande se wraak volledig
verkoel het, versprei die volk hom ook baie gou, omdat `n innerlike huiwering -
die innerlike, reeds vermelde duisternis - elkeen daartoe gebring het om
beskerming in sy eie huis te soek, waar die Judeërs hulle volgens hulle
voorskrifte nou moes voorberei op die Sabbat, wat met sonsondergang begin het.
[28] My aanhangers het nou steeds digterby die plek van teregstelling gekom,
sodat die kring van diegene wat na aan My gestaan het, behoorlik groter geword
het. Josef van Arimathea het al vroeër na
[29] Maar Pilatus het dit graag aan hom verleen, omdat hy daarmee die Judeërs
wou erger, netsoos deur die opskrif boaan die kruis in drie tale, waarop
gestaan het dat Ek die koning van die Judeërs was.
[30] My vriende neem die liggaam dadelik van die kruis af, reinig en salf dit
en dra dit met baie sorg na `n rotsgraf, wat die eiendom was van Josef van
Arimathea, op `n stuk grond wat hy van Nikodemus gekoop het om mettertyd sy eie
laaste rusplek daar te vind.
[31]
[32] In die graf lê hulle die liggaam en beskerm dit goed, uit vrees dat die
Judeërs in hulle boosaardigheid andersins ook die lyk nog kwaad wou aandoen.
[33] Maar hulle was op hulle beurt weer bang dat My aanhangers die lyk wou
ontvoer en dan stellig beweer dat Ek opgestaan het; want hulle het gehoor en
het baie goed geweet dat die woorde oor My voorspelde dood en ook van My
opstanding onder die volk die ronde gedoen het. Daarom vra hulle Pilatus vir
bewakers, wat dit ook vir hulle toestaan, al was dit maar net uit
nuuskierigheid of daar miskien iets wonderbaarlik sou gebeur, soos alom deur
die vriende verwag was en deur vyande gevrees word. Daar word dus bewakers
aangestel, Romeinse soldate, wat vyf dae lank by die graf op wag moes staan.
Die opstanding en hemelvaart van Jesus
76 Op die derde Pasgadag keer die Godheid terug en roep die liggaam van die
Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en wat nou as gewaad
nog aan die siel toegevoeg word. Dié gebeurtenis sien die Romeinse wagters as
`n skitterende lig, wat die grafholte geheel verlig; daarvan skrik hulle so,
dat hulle onmiddellik weghardloop om te gaan vertel dat Ek opgestaan het. Die
klip word van die opening weggewentel, sodat elkeen nou in die grafgewelf kon
kyk.
[2] Die soldate gaan meteens na
[7] Wat daar nou nog belangrik is uit hierdie tyd, vanaf Ek van die Olyfberg
weggeneem was, sal nou baie in die kort vermeld word.
[8] Die eerste wat My gesien het was Maria Magdalena (van Magdala). Dit het
presies gebeur soos wat Johannes dit beskryf het (Johannes 20:1-18).
[9] Maria het met nog ses ander vroue al baie vroeg na die graf gegaan - nog
voordat die Hoë Raad op die hoogte was - om daar te bid en die welriekende
salf, wat die liggaam vir ontbinding moes oppas, nogmaals daaroor uit te giet.
Hulle tref die graf egter leeg aan en gaan onmiddellik terug om dit aan die
leerlinge te vertel.
[10] Toe hulle opwinding bedaar het en almal teruggaan om die ander in kennis
te stel, wat nog nie geweet het dat daar iets gebeur het nie, bly Maria Magdalena
alleen agter.
[11] Daar is al gesê waarom Ek haar tereggewys het met die woorde: “Raak My nie
aan nie!” - Haar nog onsuiwere liefde vir My sou haar vernietig het, as sy My
nou suiwer geestelike Wese sou aangeraak het.
[12] Verder berig Johannes dat Ek aan die leerlinge verskyn het toe hulle agter
geslote deure bymekaar was (Johannes 20:19-23). Dit het op die volgende manier
gebeur: Nadat die fariseërs hulle valse berig rondgestrooi het, ontstaan daar
weldra `n groot onrus onder die volk in
GE:
N.a.v. NOJ, “.... die
Nuwe Openbaring van Johannes. Boek 11 Hoofstukke 74 en 76.
73 [2] Nota bene. Dit is nou absoluut nie die bedoeling om hier alles te
herhaal wat in die evangelie van Johannes al uitvoerig behandel is nie - want
dié geskrif moet die evangelie van Johannes in die geheel nie oorbodig maak nie
- maar in die navolgende historiese gebeurtenisse sal alleen aangevul word, wat
as leemte ervaar kan word.”
GE:
“.... die evangelie van Johannes ....
nie oorbodig maak nie”— m.a.w., Die Evangelie van Johannes is bloot
aanvullend tot “die Nuwe Openbaring van Johannes”.
Want die Evangelie van Johannes bevat “wat
as leemte ervaar
N.a.v. NOJ, “[18]
Daar word berig dat daar `n duisternis ingetree het, toe My liggaam aan die
kruis gehang het. Ja, `n groot innerlike duisternis het daar oor
GE:
Waarom moet hierdie sg. Nuwe Openbaring van Johannes die aardbewing noem asof dit ‘leemte’ in al
vier Evangelies was; asof Matteus nie reeds daarvan melding maak nie? Dus moet in elk van die vier Evangelies
‘leemtes’ bestaan wat kamtig nie deur die ander ‘aangevul’ sou wees nie, en het
ons hierdie Nuwe Openbaring van Johannes
nodig om ons in te lig oor die dinge wat vir die saligheid nodig is. Sonder die
Nuwe Openbaring van Johannes besit
ons nie die kennis tot saligheid nie want die Evangelies in die Bybel opgeneem
bevat nie die kennis vereis vir die saligheid nie.
Al klaar wys hierdie Nuwe Openbaring van Johannes sy superioriteit oor die Evangelies
van die Nuwe-Testament: Die Evangelies weet nie wat hulle sê as hulle van ‘n
uiterlike duistenis wat daar gekom het, skrywe nie. Hulle skrywers was nie soos
die Nuwe Openbaring van Johannes se
skrywer instaat om te besef die duisternis was “`n groot innerlike duisternis ....
waardeur elkeen die gevoel gehad het asof hy iets verloor het, sonder om te
weet wat dit was”. Hoekom moet ons nog ons tyd met
die NT se Evagelies mors?
N.a.v. NOJ, “[19]
Dit was ook die rede waarom die tempel glad geen stappe onderneem het teen My
leerlinge en naaste verwante nie, ook nie teen Nikodemus, Josef van Arimathea
en Laserus, wat almal na My kruis gekom het en in My laaste lewensuur aanwesig
was.”
GE:
Of die Nuwe Openbaring van Johannes lieg hier, of die NT lieg hier, want die Nuwe Openbaring van Johannes voer aan “My leerlinge en naaste verwante .... Nikodemus, Josef van Arimathea en
Laserus”, het “het almal na My kruis
gekom en was in My laaste lewensuur aanwesig”— terwyl die Evangelie volgens Johannes juis, dit duidelik maak dat van
Jesus se “naaste verwante”, Maria, en van sy leerlinge, Johannes, in
Sy “laaste lewensuur” beslis
nié, “aanwesig was” nie.
Ook vermeld die NT se Evangelies nie een, Nikodemus of Lasarus se
aanwesigheid by die kruis nie; waarmee hulle natuurlik te kenne gee dat nie een
van die twee, daar was nie.
N.a.v. NOJ, “Myne
het dit vernaamlik deur die aansien van Nikodemus as lid van die Hoë Raad te
danke, dat hulle toestemming gekry het om baie nader in die omgewing te bly....”
GE:
Lukas 23:48-49: “Die hele skare wat vir hierdie skouspel bymekaar
was (Ook al sy bekendes het ver weg
gestaan; ook die vroue wat Hom van Galilea gevolg het, het hierdie dinge
gesien, 49. “Daar was baie (“ook vroue”
Mk15:40) wat dit van ver af aanskou het, wat Jesus van Galilea af gevolg en Hom
(daar) gedien het. Onder hulle was daar, Maria Magdalena en Maria — die moeder
van die seuns van Sebedeus” (Mt27:55-56):
“van Jakobus die kleine, en van Joses — en Salome, hulle wat Hom toe Hy
in Galilea was gevolg en gedien het”, Mk15:40-41), die hele skare het histeries
(‘op die bors slanend’) toe hulle gesien het wat gebeur het (duisternis, lig,
aardbewing, grafte wat oopgaan), en hulle het teruggegaan.”
Niemand, “het .... baie nader in
die omgewing ....” ‘gebly’ nie. “Die HELE skare het teruggegaan”
nadat Jesus gesterf het. Weg van die kruis af.
N.a.v. NOJ, “....
terwyl die plek andersins deur soldate afgesper is en daar niemand toegelaat
was nie. Op sy (Nikodemus se) voorspraak word daar `n uitsondering gemaak. My allernaaste leerlinge egter, behalwe Johannes, was nie
aanwesig nie, soos Ek vroeër al dikwels gesê het.”
GE:
“Onmiddellik het die dissipel (Johannes) haar (Jesus se moeder) na
sy huis toe geneem.” Jh19:27. Al
Jesus se bekendes was nog by die kruis toe Hy gesterf het, behalwe Johannes. Die Nuwe Openbaring van Johannes weerspreek die Skrif.
N.a.v. NOJ, “Die
herder was geslaan, derhalwe het die skape verstrooi geraak. Na My gevangeneming
het hulle deels na Laserus gevlug, en deels was hulle deur vriende verberg
gehou.
[20] Slegs Johannes waag dit om hom orals openlik te vertoon en om die moeder
van My liggaam, Maria, tot steun en troos te wees.”
GE:
Useless information.
“Slegs Johannes waag dit om hom
orals openlik te vertoon....”.
Nogmaals die teenoorgestelde van wat die Johannes Evangelie vertel. Die
herder was geslaan, derhalwe het
N.a.v. NOJ, “[21]
Petrus, wat na sy val deur diep berou gegryp was, volg weliswaar heimlik die
stoet wat My deur die strate van Jerusalem van die een heerser na die ander
bring, maar bly tog ver van alle broers, omdat sy siel die behoefte voel om
alleen te wees en nou eers volledige duidelikheid verkry met betrekking tot My
werksaamheid, waarby veral die oefeninge in Efraim baie nuttig vir hom was. Hy
deursien die wese en die doel van My aardse sterwe en was ook deurdring van die
noodsaak daarvan, asook van My opstanding, wat Ek voorgesê het en waarop hy vas
vertrou het, origens sonder om `n woord daaroor te sê.”
GE:
N.a.v. “(Petrus) was as ook
deurdring van die noodsaak (van My aardse sterwe, asook van My opstanding, wat
Ek voorgesê het en waarop hy vas vertrou het, origens sonder om `n woord
daaroor te sê.”
Alweer net die ontkenning van die lering volgens die Evangelies. Hoekom
sou ek my tyd met hierdie onsin mors?
N.a.v. NOJ, “[27] Toe My liggaam
gesterf het en die groot groep vyande se wraak
volledig verkoel het, versprei die volk hom ook baie gou, omdat `n innerlike
huiwering - die innerlike, reeds vermelde duisternis - elkeen daartoe gebring
het om beskerming in sy eie huis te soek, waar die Judeërs hulle volgens hulle
voorskrifte nou moes voorberei op die Sabbat, wat met sonsondergang begin het.
[28] My aanhangers het nou steeds digterby die plek van teregstelling gekom,
sodat die kring van diegene wat na aan My gestaan het, behoorlik groter geword
het. Josef van Arimathea het al vroeër na
GE:
Dat “My aanhangers nou steeds
digterby die plek van teregstelling gekom het, sodat die kring van diegene wat
na aan My gestaan het, behoorlik groter geword het”, is die insiglose
verdigsel van leuens bedoel om die Evangelieskrywers, tot leuenaars te maak.
N.a.v. NOJ, “[29] Maar Pilatus het dit graag aan hom verleen, omdat hy daarmee die
Judeërs wou erger, netsoos deur die opskrif boaan die kruis in drie tale,
waarop gestaan het dat Ek die koning van die Judeërs was.”
GE:
Hier word die waarheid, dood verswyg --- soos die valse profete en
valse Christusse altyd maak. Waar is die verlating van die kruise ná die sterwe
van Jesus? Waar is die nagevolge van
duistenis en skielike ligword; van die aardbewing en oopgaan van die grafte?
Want dit was mos net ‘n innerlike duisternis en ‘n groot aarbewing so wyd as
die wande van hulle hart. Waar is die
aanbreek van die aand en van die dag volgens Mk15:42/Mt27:57 en Jh19:31/38 (en
Lk23:50)? Net maar in die verbeelding
van die Evangelieskrywers en in die illusies van die Heilige Gees?
N.a.v. NOJ, “[30] My vriende neem die liggaam dadelik van die kruis af, reinig en
salf dit en dra dit met baie sorg na `n rotsgraf, wat die eiendom was van Josef
van Arimathea, op `n stuk grond wat hy van Nikodemus gekoop het om mettertyd sy
eie laaste rusplek daar te vind.”
GE:
Die Evangelies sê almal, NET Josef onderneem om die liggaam te verkry.
N.a.v. NOJ, “[31]
GE:
Asof dit enigiets verduidelik wat in die Evangelies nie duidelik genoeg
is nie. Die Woord van God is maar net nie goed genoeg nie. Asof mens se
saligheid van siel afhang van sulke ‘leemte-aanvullings’.
Asof mens sonder die Nuwe
Openbaring van Johannes nie
gered
N.a.v. NOJ, “[32] In die graf lê hulle die liggaam en beskerm dit goed, uit vrees
dat die Judeërs in hulle boosaardigheid andersins ook die lyk nog kwaad wou
aandoen.”
GE:
Die opsigtelikste foute en leuens vermenigvuldig eksponensieel. NET
TWEE mense het enigsins van die begrafnis geweet: die twee wat dit gedoen het,
en later die twee vroue van wie dit geskryf staan dat hulle gesien het hoe
Josef die liggaam in die graf gelê het en dit toegemaak het, die twee
N.a.v. NOJ, “[33] Maar hulle was op hulle beurt weer bang dat My aanhangers die lyk
wou ontvoer en dan stellig beweer dat Ek opgestaan het; want hulle het gehoor
en het baie goed geweet dat die woorde oor My voorspelde dood en ook van My
opstanding onder die volk die ronde gedoen het. Daarom vra hulle Pilatus vir
bewakers, wat dit ook vir hulle toestaan, al was dit maar net uit
nuuskierigheid of daar miskien iets wonderbaarlik sou gebeur, soos alom deur
die vriende verwag was en deur vyande gevrees word. Daar word dus bewakers
aangestel, Romeinse soldate, wat vyf dae lank by die graf op wag moes staan.”
GE:
Die belangrike feit dat hierdie gekonkel eers die volgende oggend
plaasgevind het, word weereens verswyg. Dan word die feite van die ooreenkoms
tussen die Jode en
N.a.v. NOJ, “76 Op die derde Pasgadag keer die Godheid terug en roep die liggaam van
die Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en wat nou as
gewaad nog aan die siel toegevoeg word. Dié gebeurtenis sien die Romeinse
wagters as `n skitterende lig, wat die grafholte geheel verlig; daarvan skrik
hulle so, dat hulle onmiddellik weghardloop om te gaan vertel dat Ek opgestaan
het. Die klip word van die opening weggewentel, sodat elkeen nou in die
grafgewelf kon kyk.”
GE:
“Op die derde Pasgadag” is
korrek --- vir die eerste keer iets waars.
“keer die Godheid terug en roep
die liggaam van die Menseseun aan, wat onmiddellik geheel en al opgelos word en
wat nou as gewaad nog aan die siel toegevoeg word.” “Wie is die leuenaar, behalwe hy wat
ontken dat Jesus die Christus is? Dít is die antichris wat die Vader en die
Seun loën. Elkeen wat die Seun loën (dat Hy God is) het ook nie die Vader nie.”
“Soos julle gehoor het dat die antichris kom, bestaan daar ook nou, baie,
antichriste. .... Hulle het van ons uitgegaan. .... Dit moes aan die lig kom
dat hulle nie almal van ons is nie.”
Soos die skrywer van hierdie verloëning van Jesus Christus, die Nuwe Openbaring van Johannes. “Hieraan ken julle die Gees van God: elke
gees wat bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die dood terug-)gekom het,
is uit God; en elke gees wat nie bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die
dood terug-)gekom het nie, is nie uit God nie; want dit is die antichris. ....
Ons weet dat die Seun van God (uit die dood terug-) gekom het .... Hy is die
Waaragtige God en die ewige lewe.”
Het Jesus nie uit die dood en dode teruggekom nie, was Hy nooit “uit
God gebore”, nie. “Want baie verleiers het in die wêreld ingekom: die
wat nie bely dat Jesus Christus in die vlees (uit die dode terug-)gekom het nie.
Dit is die veleier en antichris.”
N.a.v. NOJ, “[2]
Die soldate gaan meteens na
GE:
Die wagte gaan nie na
N.a.v. NOJ, “[7] Wat daar nou nog belangrik is uit hierdie tyd, vanaf Ek van die
Olyfberg weggeneem was, sal nou baie in die kort vermeld word. [8] Die eerste
wat My gesien het was Maria Magdalena (van Magdala). Dit het presies gebeur
soos wat Johannes dit beskryf het (Johannes 20:1-18).”
GE:
“Die eerste wat My gesien het was
Maria Magdalena (van Magdala). Dit het presies gebeur soos wat Johannes dit beskryf
het (Johannes 20:1-18).” Dis nie ‘soos wat Johannes dit in Johannes 20:1-1
beskryf het’ nie. Johannes, vir enigeen se informasie, ‘beskryf’ gladnie
die opstanding nie. En Johannes ‘beskryf’ gladnie in 20:1 tot 9, dat Jesus aan
Maria verskyn het nie; hy beskryf dit wel in verse 10 tot 18. Kyk hoe word die Nuwe Openbaring van Johannes verder deur sy lesers verknoei.
N.a.v. NOJ, “[9] Maria het met nog ses ander vroue al baie vroeg na die graf gegaan
- nog voordat die Hoë Raad op die hoogte was - om daar te bid en die
welriekende salf, wat die liggaam vir ontbinding moes oppas, nogmaals daaroor
uit te giet. Hulle tref die graf egter leeg aan en gaan onmiddellik terug om
dit aan die leerlinge te vertel.”
GE:
Hierdie ‘Openbaring’ verwys moontlik na Lukas 24:1-11. Maar dit maak
daarop aanspraak dat dit die Evangelie volgens Johannes, ‘aanvul’.
N.a.v. NOJ, “[10] Toe hulle opwinding bedaar het en almal teruggaan om die ander in
kennis te stel, wat nog nie geweet het dat daar iets gebeur het nie, bly Maria
Magdalena alleen agter.”
GE:
Die ‘Nuwe Openbaring’ praat van “hulle
opwinding”, asof die vroue geweet en geglo het dat Jesus opgestaan het; wat
nie so is nie.
Waar die dokument in 9 miskien na Lukas kon verwys het, skyn hy hier in
10 na Markus se verhaal te verwys, want volgens Lukas het niemand by die graf
agtergebly nie, maar het “hulle (almal) van die graf teruggegaan en dit alles
aan die elf en ander gaan vertel.” 24:9. Lukas se besoek van die vroue, gebeur
ook net na middernag, “diep(ste) (nag)oggend”, ‘orthroe bathe-oos’. Markus se
besoek van die vroue was “baie vroeg met
sonop”, ‘lian proo-i anateilantos toe heelioe’, d.w.s. baie vroeg, maar
voor sonop, en nie net na middernag nie.
N.a.v. NOJ, “[11] Daar is al gesê
waarom Ek haar tereggewys het met die woorde: “Raak My nie aan nie!” - Haar nog
onsuiwere liefde vir My sou haar vernietig het, as sy My nou suiwer geestelike
Wese sou aangeraak het.”
GE:
Hier verwys die dokument weer na die Johannes-Evangelie se verhaal van
die eerste verskyning aan Maria, wat moes plaasgevind het met sonsopkoms
wanneer ‘n tuinier sou begin werk het; want Maria sien Jesus vir die tuinier
aan.
Jesus het Maria ook nie “tereggewys” nie, maar haar eenvoudig aangesê
om nie vasgenael by Hom te bly staan nie, maar reguit vorentoe te gaan en die
ander te gaan vertel. Daar is geen beduidenis in Johannes dat Maria aan Jesus
vasgeklou het nie.
N.a.v. NOJ, “[12] Verder berig Johannes dat Ek aan die leerlinge verskyn het toe
hulle agter geslote deure bymekaar was (Johannes 20:19-23). Dit het op die
volgende manier gebeur: Nadat die fariseërs hulle valse berig rondgestrooi het,
ontstaan daar weldra `n groot onrus onder die volk in
GE:
Wat na moontlik onskuldige bespiegeling mag klink.
Laat my eerder kommentaar oor die geheel maak, insoverre dit die
kronologie van gebeure van die eerste van ‘die drie dae’, tot die derde
daarvan, aanbetref, bo en behalwe die wat ek reeds gemaak het.
Hierdie ‘Openbaring’ openbaar maar net die antichristelike aard daarvan
self, en voeg bloedweinig indien enige lig op besonderheid in die algemeen of
spesifiek wat kwansuis in die Johannes-Evangelie sou ontbreek. Dit is
opsigtelik die werk van ‘n valse Christus wat tot in die eerste persoon praat
asof hy die Christus is. En jy, WKT2, glo sy lasterlike aanspraak? Jy verbaas
my.
Ergste is, WKT2, dat jy heimelik sulke klaarblyklike gemors vir
Evangelie hou en alles wat uit die Egte Woord van God teen jou standpunt
ingebring was, op grond van hierdie powere strooi, by voorbaat, verwerp het; en
ons almal, vir swape gehou het.
Wat ek vir myself uiters interessant gevind het, was dat ek in hierdie
dokument die bron ontdek het van die Sewendedag-Adventiste se profetes Ellen G.
White se wanvoorstelling van die oorspronklike ooggetuies van Jesus se
opstanding, te wete: die wagte!
Eintlik sê ‘Die Nuwe Openbaring van Johannes’ absoluut NIKS, oor ons
onderwerp van bespreking, naamlik wat die “drie dae en drie nagte” van Mt12:40
uiteindelik was nie.
GE:
Dis 'n eeue oue verdigsel die Sinptici verskil met Jh in hierdie opsig. Dis BOG.
Daar bestaan geen teenstrydigheid nie. Ek het hoeveel keer al hier die
Skrifture gelys waar AL VIER Evangelies PRESIES dieselfde verklaar:
En ja, CDJIV, dit HET, ALLES te make met die 'Sondag/Saterdag-kwessie',
WANT:
1A) HIER BEGIN die EERSTE van
die “drie dae volgens die Skrifte”:-
Waarop die kruisiging sou plaasvind:-
Mk14:12/17; Mt26:17/20; Lk22:7/14; Jh13:1.
1B) HIER is die OGGEND van die
EERSTE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mk15:1/Mt27:1/Lk23:1/Jh19:14
1C) HIER is die MID- EN LAAT
NAMIDDAG van die EERSTE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mk15:37-41; Mk27:50-56; Lk23:44-49; Jh19:28-30
2A) HIER, BEGIN, die TWEEDE dag
van die "drie dae volgens die Skrifte":-
Waarop Josef die liggaam sou begrawe:-
Mk15:42/Mt27:57, Lk23:50-51, Jh19:31/38.
2B) HIER, is die NAG van die
TWEEDE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mk15:43-46a; Mt27:58-59; Lk23:52-53a; Jn19:31b-40.
2C) HIER is die MID- EN LAAT NAMIDDAG van
die TWEEDE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mk15:46b-47; Mk27:60-61; Lk23:53b-56a; Jh19:41-42
3A) HIER, BEGIN die DERDE van
die “drie dae volgens die Skrifte”:-
Waarop die Opstanding sou plaasvind:-
Lk23:56b
3B) HIER, is die OGGEND van die
DERDE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mt27:62-66
3C) HIER is die MID- EN LAAT
NAMIDDAG van die DERDE van die “drie dae volgens die Skrifte”:
Mt28:1-4.
4A) HIER, BEGIN die dag NA, die
“drie dae volgens die Skrifte”:-
Waarop Jesus sou verskyn:-
Mk16:1.
4B) HIER is die NAG van hierdie
dag, in kronologiese volgorde:-
Waarin die vroue na die graf sou gaan:-
Jh20:1-10; Lk24:1-10; Mk16:2-8.
4C) HIER is die OGGEND van
hierdie dag, in kronologiese volgorde:-
Wat Jesus sou verskyn:-
Jh20:11-18/Mk16:9; Mt28:5-10/11-15.
HIER, BEGIN die DERDE van die "drie dae volgens die Skrifte":-
Lk23:56B. NA Jh19:42
En hier, is die LAASTE URE van die "drie dae volgens die Skrifte"-
Eerste: Mk14:27-41, Mt27:50-56, Lk22:46-49, Jh19:28-30;
Tweede: Mk --- Mt--- Lk23:54-56, Jh19:42,
Derde: Mk: VOOR 16:1 Jh VOOR 20:1.