Die Sewende Dag is die Sabbat
“Terwyl Josua by Jerigo
was, slaan hy sy oë op en kyk, Daar staan ’n Man teenoor hom met ontblote
swaard in die hand. Josua het na hom gegaan en hom gevra: Hoort U by ons of by
ons vyande? En Hy antwoord: Nee; maar Ek Is die Leërowerste van Jawe die HERE.
Ek het nou gekom!” Josua 5:13-14a
Toe ons na die dae van
Genesis 1 gaan kyk het, het ons so op ’n manier ooreengekom dat ons die
‘opskrifte’ van elke dag se skeppingsgeskiedenis – ‘Eerste Dag’, ‘Tweede Dag’
ensovoorts, as name van elke dag, sou bejeën. Ons het toe ook gesien dit werk
perfek uit: die eerste dag was – by name – “Die Eerste Dag”, en so aan, tot en
met “Die Sesde Dag”. So het ons dan opgehou met ons bespreking, net voordat ons
sou gelees het, “En God het op die Sewende Dag sy werk voltooi wat Hy gemaak
het, en op die Sewende Dag gerus van al sy werk wat Hy gemaak het. Daarom het
God die Sewende Dag geseën en dit geheilig, omdat Hy daarop gerus het van al sy
werk wat God geskape het deur dit te maak. En dit was dan die geskiedenis van
hemel en aarde toe hulle geskape was.” Gn2:2-4a Ons vind die Sewende Dag driemaal by name
vermeld, “Sewende Dag”. Die Telwoord was die Naamwoord van elke dag van sewe,
of te wel, van die week.
So was die dae aan die
skrywer van Genesis bekend as, Tweede Dag, Vierde Dag, of watter dag van die
sewe skeppingsdae ook. Teen die tyd in die geskiedenis dat Genesis op skrif
gestel was, was dit die dae van die week se name. As iemand sou sê, Ek gaan op
die Vyfde Dag vir Jan kuier, het hy presies maar net gesê wat vandag sal wees,
Ek gaan Donderdag vir Jan kuier. Tensy duidelik uit die verband uit dat dae
getel word sonder dat die dae van die week bedoel word, is dit in die hele
Ou-Testament duidelik dat die dae van die week of skeppingsorde bedoel, en by
die naam, genoem word. Die sewe dae skeppingssiklus was die enigste
uitkenningsordening van dae wat daar was;
Dit is baie duidelik so
die geval te gewees het as die Vierde van die Tien Gebooie lees, “Die ‘Sewende
Dag’ is die ‘Sabbat’ van die HERE jou God, want … op die ‘Sewende Dag’ het Hy
gerus … daarom het die HERE die ‘Sabbatdag’ geseën”. Hier ontvang Die Sewende
Dag as’t ware sy van (sy ‘tweede naam’), ‘Sabbat’. Iemand kon dus van ‘Die
Sabbat’ praat, en almal sou weet hy praat van ‘Die Sewende Dag’, en andersom
natuurlik.
Nou mag dit alles na
onnodighede klink; maar hou konsekwent by hierdie ongeskrewe reël, en u sal gou
gou agterkom watter implikasies dit inhou vir mens se verstaan van die
geskiedenis van die Sabbat in die Ou Testament. Vandag wil ons graag na een so
’n geval kyk.
Lees ons nou weer Josua
5:13-14a, binne konteks, hoofstuk 5 van vers 10 af, saam met hoofstuk 6, dan
merk ons op:
10 Terwyl
“Toe sê die Leërowerste
van die Here vir Josua, Trek jou skoene van jou voete af, want die plek waarop
jy staan, is heilig.” (Die woord ‘makom’
hier gebruik vir ‘plek’, word in die KJV 370 keer gewoonweg met ‘plek’ vertaal,
maar tog wel ’n enkele maal met ‘space’ en ook met ‘room’, om uitdrukking te
gee aan die meer-dimensionaliteit van die woord.)
Het Josua op ’n plek – op
grond – gestaan wat ooit deur God as ‘heilig’ afgesonder was? Nie waarvan ons
weet nie. Nou waarom dan, ‘heilige plek’? Dit sal aanstonds blyk, maar onthou
maar intussen dat ons partykeer praat en sê, ‘Ons staan vandag op die plek waar
geskiedenis gemaak word’, en bedoel plek of ruimte in terme van tyd: ‘vandag’,
is ‘die plek’!
“Toe het die HERE (Jawe,
dieselfde ‘Leërowerste van die Here’) vir Josua gesê: Kyk, Ek gee Jerigo met sy
koning en dapper helde in jou hand. Julle moet dan om die stad trek, al die
krygsmanne; trek die stad een maal om; so moet jy elke dag vir ses dae na
mekaar doen … maar die Sewende Dag moet julle die stad sewe maal omtrek.”
Josua gee onmiddellik
gehoor, en die Eerste Dag se aanslag word sonder onderbreking van 6:6 af
beskrywe. Maar dis eers van vers 12 af dat verduidelik word hoedat elke dag uur
vir uur verloop het. “Josua het die môre vroeg klaargemaak, en die priesters
het die ark gedra … So het hulle dan op die Tweede Dag die stad (ook) eenkeer
omgetrek; daarna het hulle in die laer teruggekom. So het hulle vir ses dae
aanmekaar gedoen.” Dit gee tog onvergisbaar die roetiene van ook die Eerste
Dag. Die Eerste Dag was dus die dag volgende op die dag waarop Josua met die
Leërowerste van die Here gepraat het. En hieruit moet ons aflei dat die dag
waarop Josua met die Leërowerste van die Here gepraat het, die Sewende Dag was!
G’n wonder nie dat die HERE vir Josua gesê het om sy skoene uit te trek omdat
die oomblik, heilig was! Die dag, Josua, waarop die HERE met jou spreek, is
heilige plek in tyd! Die heiligheid van die plek is te danke aan die teenwoordigheid
van God; dit is wat die dag heilig; nie ’n dalk vergete of onvermelde seremonie
of gebeurtenis nie! Soos ons met die HERE God van die Sabbatdag gekonfronteer
word, word ons in die uur van beslissing met die Here se heilige Dag van
Aanbidding gekonfronteer!
Slaan die oë op, “En kyk!
Daar staan ’n Man met ontblote swaard in die hand. …En daar was ’n wit perd, en
Hy wat daarop sit, word genoen Getrou en Waaragtig, en Hy oordeel en voer
oorlog in geregtigheid … en sy Naam is, die Woord van God … en uit sy mond gaan
daar ’n skerp swaard om die nasies daarmee te slaan … Koning van die konings en
HERE van die here”. (Op19:11-16)
Ons kan ons nie met die
HERE vergis, Wie Hy is nie; ons kan ons ook nie omtrent die heiligheid van die
plek vergis nie, want “Dit is die Dag wat die HERE gemaak het”, “heilige dag”
vir Oorwinning afgesonder, waarop God in ruimte én tyd, “voltooi het alles wat
Hy gemaak het”; waarop God in ruimte én tyd deur oorwinning “sy rus ingegaan hét”.
Want – volgens die ewige beskikking van God – het “al die krygsmanne” van
Israel, wat man, vrou en kind en priester en musikant ingesluit het – “op die
Sewende Dag hulle klaargemaak” en het die HERE soos Hy belowe het, op die
Sabbatdag die koning van Jerigo en al sy dapper helde (2), aan sy volk oorgegee
(16).
Hierin word duidelik
daardie tweede ding waarop ek heeltyd nog toegespeel het, naamlik dat Sewende
Dag nie net naam vir Sabbat is nie, maar naam vir die dag van Goddelike
segetog, uiteindelik – soos altyd nog – in en deur Christus Jesus, en in en
deur Hom in opstanding uit die dood en dode, want, let op: Hierdie Sabbatdag
van heilige konfrontasie tussen God en Josua was Nisan 16, Dag waarop die
Eerste Gerf voor die aangesig van die HERE beweeg moes word, en in Christus
Jesus vervuld, beweeg wás, in, en deur, opstanding uit die dood en dode.
“Ek het nou gekom”; God is
by ons; Hy het na ons toe neergedaal om by ons uit te kom en by ons te wees:
dit is die plek en Dag van Ontmoeting: “Toe val Josua op sy aangesig op die
grond en buig hom neer en bid Hom: Wat wil my Here aan sy dienskneg sê? Toe
antwoord die Leërowerste van die HERE vir Josua: Trek jou skoene van jou voete
af, want die dag waarin jy staan, is heilig. En Josua het gehoorsaam.”
Ongelukkig is dit nou so
dat sommige mense beswaar het daarteen dat
Maar verskyn die HERE Jawe
wie se Sabbatdag dit is, aan Josua, en beveel Hý hom: “Op die Sewende Dag moet
julle sewemaal omtrek!” God verwag van julle wat glo, die uitnemende grootheid
van julle krag na die uiterste werking van julle sterkte wat julle moet werk
wanneer julle Jerigo op die Sewende Dag van Sabbat, sal wil inneem! Dán, is dit
opperste ongehoorsaamheid om die Sabbat se heiligheid voor te hou vir
verskoning vir jou ongehoorsame vreesagtigheid! Dis hoekom ek sê hierdie
‘argumente’ is nie belaglik nie, dis lasterlik! En staan dit soos ’n paal bo
water “die Sewende Dag” in Josua beteken net maar presies wat “die Sewende Dag”
in Exodus 20:8-11 en Genesis 2:2-3 beteken – die enigste betekenis in die
Ou-Testament en aan die skrywers van die Ou-Tetament daarvoor bekend – naamlik,
“Die Sewende Dag die Sabbat van die Here jou God”.
Laat hom wat dit
Gerhard Ebersöhn
Privaatsak 43
Sunninghill 5127
biblestudents@imaginet.co.za
http://www.biblestudents.co.za